FM 2020: Taktyka Manchesteru United

[verlee]

Poniżej przedstawiam moją interpretację taktyki, jaką prezentuje Manchester United w roku 2020 po wznowieniu rozgrywek po przerwie spowodowanej koronawirusem.

 

Pobierz taktykę tutaj:

MU.fmf

Opis

Podstawowym kształtem zespołu Ole Gunnar Solskjæra jest 4-2-3-1, jednak tak naprawdę formacja wygląda bardziej jak elastyczne 3-3-1-3.

 

Pierwszy ze środkowych pomocników gra w roli HB jak Matic, a więc cofa się do obrony i tworzy trójkę środkowych obrońców przy rozegraniu piłki z głębokich pozycji. Drugi środkowy pomocnik jest głęboko osadzonym rozgrywającym w stylu Pogby, który narzuca styl gry przy graniu piłką od bramki. Jego zadaniem jest prowadzenie gry we wczesnych fazach akcji przez podanie jej do środkowego ofensywnego pomocnika jak Bruno Fernandes albo długim podaniem bezpośrednio do napastników.

 

Dynamikę podczas rozgrywania od bramki gwarantują boczni obrońcy, którzy dzięki ustawieniu z de facto trójką środkowych obrońców i statycznym DLP mogą wyjść do przodu, na wysokość linii pomocy, gdzie będą rozciągać obronę rywali. Zdecydowałem się na rolę FB (full-back) zamiast WB (wing-back), ponieważ jest to wg mnie rola bardziej wielowymiarowa, a WB powinno się moim zdaniem używać właściwie tylko grając formacjami bez naturalnych skrzydłowych (np. płaskie 4-3-3 czy wąskie diamenty typu 4-1-2-1-2).

 

Czwórka ofensywnych zawodników tworzy romb, którego podstawą jest ofensywny pomocnik. Jest to w gruncie rzeczy ofensywny rozgrywający. Nie zdecydowałem się jednak na rolę AP, ponieważ w rzeczywistości Fernandes jest wielowymiarowym zawodnikiem, który potrafi i lubi zarówno podać, jak i strzelić. Wszyscy zawodnicy rombu są ustawieni w roli wsparcia i mają włączoną instrukcję "roam from position" w celu zwiększenia wymienności pozycji między nimi. 

 

Jako że w taktyce mamy zarówno DLP, jak i AM, a dodatkowo ofensywnych bocznych obrońców, to nie potrzebujemy jeszcze więcej rozegrania z przodu i możemy nastawić pozostałych nam do dyspozycji zawodników na wykończenie akcji. Dlatego też nie potrzebujemy ani skrzydłowych, ani odwróconych skrzydłowych, a obaj szeroko ustawieni zawodnicy mogą grać jako schodzący napastnicy. Dodatkowo mają oni ustawione indywidualne polecenie "sit narrower", co również ma na celu trzymanie tercetu napastników blisko siebie, a także zrobienie miejsca na skrzydłach bocznym obrońcom. 

 

Ustawienie centralnej roli na szpicy jest wg mnie arbitralne — zdecydowałem się na CF, ponieważ domyślnie ma on włączoną instrukcję "roam from position", której tak czy siak zamierzałem użyć. Należy spodziewać się, że w zespole nie będzie jednego dominującego zawodnika — zamiast tego zdobycze bramkowe i asysty będą równomiernie rozkładać się pomiędzy wszystkich zawodników ofensywnego rombu. Tak więc CF ponownie wydaje się rolą, która najbardziej pasuje do takiej konfiguracji.

 

W pressingu nie opieram się na ekstremalnie wysokiej linii obrony. Zamiast tego wykorzystuję wysoki blok i nie naciskam bramkarza. Jeśli jestem zespołem pokroju Man Utd, oznacza to, że większość zespołów będzie broniło się przede mną w meczach z moim zespołem. Ekstremalnie wysoka linia obrony otworzyłaby mnie tylko na kontrataki i pozwoliła przeciwnikom bronić się blisko bramki, co pewnie tak czy siak jest czymś, co chcieli robić. Niższa niż maksymalnie obrona zachęca przeciwników do rozegrania piłki od bramki, przez co możemy szukać okazji na pułapki pressingowe wyżej w środku pola lub w okolicach linii bocznej.

 

Inspiracje

 

 

Wyniki

Nie zakończyłem jeszcze pierwszego sezonu tą taktyką, ale póki co wyniki są na tyle dobre, że zdecydowałem się ją opisać. W 31 meczach sezonu ligowego wygrałem 28 spotkań, zremisowałem 3 i przegrałem 0. Dodatkowo strzeliłem aż 83 gole, a straciłem zaledwie 8. Moim celem jest zrobić sezon bez porażki, dobić do ponad 100 strzelonych bramek i stracić mniej niż 10.

 

Pobierz taktykę tutaj:

MU.fmf

 

[verlee]

On 7/27/2020 at 10:27 PM, verlee said:

Nie zakończyłem jeszcze pierwszego sezonu tą taktyką, ale póki co wyniki są na tyle dobre, że zdecydowałem się ją opisać. W 31 meczach sezonu ligowego wygrałem 28 spotkań, zremisowałem 3 i przegrałem 0. Dodatkowo strzeliłem aż 83 gole, a straciłem zaledwie 8. Moim celem jest zrobić sezon bez porażki, dobić do ponad 100 strzelonych bramek i stracić mniej niż 10.

 

Prawie się udało… Na 38 meczów 34 zwycięstwa, 4 remisy, 0 porażek, gole 102-10.

[Hajd]

Rozegrałem tą taktyką cały sezon kierując średniakiem ligi portugalskiej w postaci Moreirense FC, przed sezonem typowanym do zajęcia 9. miejsca. Wyniki mówią co prawda same za siebie:

 

...niemniej jednak warto dorzucić kilka spostrzeżeń:

 

– to, co najbardziej rzuca się w oczy, to niebagatelna rola DLP. Posiadając w miarę dobrego zawodnika na tej pozycji, który dysponuje odpowiednimi PPM (o nich za chwilę) można sobie pozwolić na to, aby mieć nieco słabszych zawodników na innych pozycjach. DLP to mózg tej drużyny, przez którego przechodzą niemal wszystkie akcje i który praktycznie zawsze ma najwyższą notę z drużyny. U mnie tym zawodnikiem był Filipe Soares – w całym sezonie rozegrał 43 mecze, w których strzelił 12 bramek, zanotował 5 asyst i aż 14 razy był wybierany na zawodnika meczu. Średnią ocen po prostu zamiótł ligę – u niego było to 7.82, a drugi w klasyfikacji zawodnik miał 7.52.

– zgodnie z założeniami @verlee DLP nie musi kręcić nie wiadomo jakich liczb, ale Soaresowi pomogły dwie rzeczy: PPM oraz pewien ficzer tej taktyki. Kluczowy PPM to "Strzela z dystansu", który pięknie współgra z pewnym schematem w tej taktyce – dość często zdarza się, że przeciwnik odpuszcza krycie DLP na skraju szesnastki (najczęściej w sytuacji, gdy piłkę blisko linii końcowej ma bardzo ofensywny DR). Nie pamiętam dokładnie, ale wydaje mi się że co najmniej połowa bramek Soaresa to były właśnie uderzenia ze skraju pola karnego po asyście DR. Btw. patrząc na liczby, Soares nie wydaje się być wymiataczem:

 

– SFG w ofensywie. Wypożyczony z Bragi DC strzelił 10 goli w 41 meczach. Nuff said. Jego partner ze środka obrony dołożył do tego 7 i 2 asysty.

– oprócz Soaresa moim najlepszym zawodnikiem był lewy IF, czyli Pedro Nuno. Piłkarze z drugiej strony radzili sobie nieźle, ale Nuno w tej taktyce odnalazł się wyśmienicie. 43 mecze, 15 bramek (w tym 6 z karnych), 23 asysty. Chyba nie trzeba więcej dodawać.

 

W samej taktyce nie widzę słabych stron. Jedyne, co mi się nie podobało, to słaba (w porównaniu do wyżej wymienionych) postawa AMC i FC – chociaż to mogło wynikać ze słabości samych zawodników. Pierwszy z nich praktycznie nie robił liczb (tylko 2 gole i 0 asyst w 25(7) meczach). U napastników (bo tymi rotowałem) było nieco lepiej (10 bramek i 2 asysty w 27(4) meczach u lepszego z nich), ale nadal kiepsko. Pewnym usprawiedliwieniem może być fakt, że mój najlepszy napastnik ze swoimi statystykami miałby problem, żeby załapać się do pierwszej jedenastki w lepszych klubach polskiej Ekstraklasy. A i tak nie przeszkodziło to w zdobyciu wicemistrzostwa i Pucharu Portugalii, w którym zresztą opisywany napastnik błysnął, zdobywając dwa gole. Tak się  prezentuje:

 

[Prezes1934]

Czy ta taktyka "zatrybi" w wersji FM 20 20.4.4?  (Pierwszy sezon)?

[verlee]

Tak.