Skocz do zawartości

Medytacje nad 10 wariantami 4-1-4-1 DM Wide


Rekomendowane odpowiedzi

Jakoś tak wyszło, że 655 godzin w FM 2020 rozegrałem jedną formacją… 4-1-4-1 DM Wide. Przez to, że właściwie wszyscy wrzucamy na bieżąco zrzuty ekranu z FM-a na Discorda, udało mi się odtworzyć na podstawie archiwum najważniejsze ewolucje i rewolucje, którym podlegało moje postrzeganie tego ustawienia. Post ten napisałem jako podsumowanie tych rozważań i przedstawienie mojego toku rozumowania, jeśli chodzi o eksperymentowanie z taktyką w Football Managerze. Zaznaczam, że ani nie uważam się za super gracza, ani za super taktyka — wklejam to jednak na forum po to, żeby można sobie fajnie podyskutować o niektórych z poniższych przemyśleń + dlatego, że wydaje mi się, że to ciekawy materiał pokazujący, na jak wiele sposobów można interpretować to samo ustawienie ;)

 

Z góry sory za jakość zdjęć — musiałem je mocno skompresować, żeby wszystkie zmieścić w limicie 10 MB per post.

 

Zacznijmy od wariantu podstawowego, którym grałem najwcześniej.

 

1.thumb.png.a18a73810f90270073154d9cc18c0f5d.png

 

#1
Nie załapało się to na screenshot, ale wydaje mi się, że wtedy korzystałem jeszcze z gegenpressu. Taktyka była inspirowana sukcesami @Vami w Espanyolu i generalnym przekonaniem panującym na Discordzie, że granie jak Liverpool — czyli 4-1-4-1 DM Wide + preset taktyczny gegenpress — to najprostsza droga do dobrych wyników w FM 2020. Szczerze mówiąc, nie jestem teraz szczególnie zadowolony z tego wariantu, ale musimy mieć jakiś punkt wyjścia.

  • Wydaje mi się, że jest to taktyka niezbyt zbalansowana, która na pierwszy rzut oka wygląda dość statycznie — w środku nagromadzenie ról wsparcia, skrzydła ofensywne, ale bez dobrego zabezpieczenia w postaci defensywnego pomocnika, bo DLP (S) będzie przecież dość często uczestniczył w akcjach ofensywnych…
  • Obu środkowych obrońców na BPD również wydaje mi się z perspektywy czasu średnio zbalansowane…
  • Dodatkowo ten CF (A)… trochę za wysoka mentalność w taktyce, gdzie środkowy napastnik powinien w jakiś sposób współpracować z dwoma schodzącymi napastnikami…

2.thumb.png.60948b39c4f2c0c73e414358ac2604ae.png

#2

Tutaj wariant z Monaco, którym tak naprawdę zaczęło się kombinowanie z różnymi konfiguracjami 4-1-4-1. Widać konkretne zmiany i pierwsze innowacje.

 

DLF (S), czyli czub

Eksperymentowałem jeszcze z F9, ale Galeano grał o wiele lepiej na swojej naturalnej pozycji jako DLF. Założenie jest tu takie, że ma on przytrzymywać piłkę lub cofać się w celu robienia miejsca dwóm pozostałym napastnikom. Mamy tu więc pierwszy przykład wspomagania ruchu między zawodnikami w celu unikania sytuacji, kiedy ktoś stoi w polu karnym i czeka na piłkę. Chciałem strzelać gole po wbieganiu w pole karne — nastawienie na akcję, ruch.

 

RMD (A) po lewej stronie

Zabawa z 4-1-4-1 zaczęła się od inspiracją poczynaniami Guardioli opisanymi w książce „Gegenpressing i tiki-taka. Jak rodził się nowoczesny europejski futbol” Michaela Coxa. Jeśli dobrze pamiętam, czytałem wówczas akurat rozdział o innowacjach w taktykach niemieckich. Stąd raumdeuter — stwierdziłem, że Bautista ma odpowiednio mocne atrybuty mentalne i będzie to kolejne urozmaicenie naszego ataku w porównania do drugiego schodzącego napastnika.

 

MEZ (A)

Zdecydowanie chciałem grać DLP na DM — była to jeszcze inspiracja wynikami @Vami z Espnayolu, gdzie DLP był dyrygentem drużyny. Jednocześnie zgadzałem się z @lad, że dwóch rozgrywających to nie jest za dobry pomysł. Generowało to pytanie, jakie mają być pozostałe role w środkowej trójce. MEZ (A) święcił wtedy triumfy u bodaj @Hajd w Watfordzie i pomyślałem, że skopiuję to rozwiązanie, ponieważ dobrze wpasowywało mi się w resztę taktyki. Jeśli IF z lewej strony zdecydowałby się zejść do środka, MEZ mógłby go zastąpić, bo w naturze jego roli zawiera się granie szeroko. Z kolei gdy IF zdecyduje się zostać na skrzydle, mentalność (A) sprawia, że to mezzala wbiega w pole karne i robi tam przewagę. Był to kolejny element taktycznego założenia, że powinniśmy strzelać gole biegając, a nie stojąc.

 

BBM (S)

Rola, która wychowała mi mojego ulubionego piłkarza — Michela Jouberta, wychowanka Monaco, wartego potem ~100 mln euro po przejściu do Bayernu, wyciągniętego przeze mnie z U-18 w wieku 17 lat od razu na ławkę w pierwszym zespole — ale którą jednocześnie uważam z perspektywy czasu za nietrafioną w tym systemie taktycznym. Założenie było takie, że box-to-box będzie biegał od pola karnego do pola karnego i wspomagał albo MEZ (A) w ofensywie, albo DLP (D) w defensywie. Dzisiaj dokładnie to samo uważam za główny problem z tą rolą — skoro duplikuje MEZ (A) pod bramką przeciwnika i duplikuje DLP (D) pod naszą, to co wnosi od siebie? Czy warto mieć tak podobnych do siebie piłkarzy w centralnym trójkącie, szczególnie jeśli gramy wąsko i z definicji będą oni blisko siebie? Dzisiaj szukałbym raczej zupełnie nowej funkcji, która wniosłaby coś, czego nie oferują inne.

 

DLP

Zamiast roli (S) otrzymał rolę (D). Miało to głównie związek z podchodzeniem DLP za blisko BBM.

 

IWB (S) po lewej stronie

Tu pierwsza kontrowersja. W Monaco nie posiadałem dobrego lewego obrońcy. Każdy był albo dobrym DC, albo prawonożnym DR, który radził sobie również po lewej stronie. Zdecydowałem się z tej wady stworzyć zaletę. IWB (S) stoi wąsko i schodzi do środka, tworząc tak naprawdę czwórkę środkowych pomocników i przewagę w posiadaniu piłki. Oczywisty problem, który się tu może czytelnikowi narzucić, to jak do cholery pomieścić w tym miejscu aż czterech zawodników. Było to clou wyzwania związanego z tym wariantem taktycznym. Opowiem o tym później.

 

CWB (A) po prawej stronie

Kolejną wadą tej taktyki był brak zawodników w szerokich strefach boiska. RMD wędruje sobie po boisku, IWB schodzi do środka, IF schodzi do środka, MEZ (A) na skrzydle bywa, ale równie dobrze może znaleźć się akurat gdzie indziej… Po lewej stronie sytuacja wyglądała szczególnie źle, ale było to ryzyko, które byłem w stanie zaakceptować, żeby uzyskać przewagę w środku pola, która w tej wersji 4-1-4-1 była dla mnie kluczowa. Na prawej stronie zdecydowałem się jednak ustawić ultraofensywnego CWB, ponieważ 1/ miałem takiego piłkarza 2/ potrzebowałem kogoś, kto rozciągałby grę. Najczęściej zagrywał on do wbiegających w pole karne RMD, DLF lub MEZ — trzy opcje w przypadku każdego dośrodkowania były więcej niż wystarczające.

 

Obrona

W obronie dalej dwaj BPD i sweeper-keeper na bramce, w dodatku (A). Bramkarz jako ostatni obrońca i dwóch grających piłką obrońców w stylu holenderskim były również inspiracjami wziętymi bezpośrednio z pierwszych rozdziałów „Gegenpressing i tiki-taka”. W gruncie rzeczy, jeśli popatrzymy się na wertykalnie centralną strefę boiska, to każda rola opierała się tam na graniu piłką — od DLF (S) po środkowych pomocników i IWB, aż po grających piłką obrońców i ofensywnego bramkarza.

 

Z powodu punktu powyżej nastąpiła również zmiana stylu taktycznego. Z presetu gegenpress przesiadłem się na preset vertical tiki-taka. Pierwszym powodem zmiany była — tak, jak już pisałem wcześniej — koncentracja kluczowych założeń taktycznych w wertykalnie pojmowanym środku boiska (wyjaśnienie w zdjęciu poniżej). Instrukcje typu „focus play through the middle” pasowały tu idealnie.

 

vertical.thumb.png.03f4e6f69ecfd11b34e45f25582cac9f.png

 

Źródło:

 

Drugim powodem było to, że chciałem grać jak Guardiola i stąd tiki-taka. Nie chciałem jednak zdegenerowanej wersji tiki-taki, jaką prezentowały reprezentacja Hiszpanii i schyłkowa Barcelona, dlatego zdecydowałem się na jej hybrydę z niemieckim konceptem vertikalspiel, która korzysta z takich instrukcji jak chociażby „counter-press”.
3.thumb.png.af247ac614ad33eb1e98860c8a23c716.png

#3

Pisałem już (dużo) o koncentracji zawodników w środku pola i (trochę) o trudnościach ze znalezieniem tam miejsca dla wszystkich tych zawodników. Tutaj możecie obejrzeć zabawną próbę rozwiązania tego problemu. Asymetryczny defensywny pomocnik robi miejsce dla schodzącego ze skrzydła odwróconego bocznego obrońcy… No, powiedzmy, że byłem gotów probować różnych rzeczy. Pamiętam, że bawiłem się wówczas również rolą Segundo Volante, ale to w gruncie rzeczy drugi box-to-box, tylko z głębszej pozycji, więc taki defensywny pomocnik dublował się koszmarnie z BBM.
 

Więcej o Segundo Volante: https://thesetpieces.com/gaming/fm18-project-new-player-roles-explained/

 

Ostatecznie rozwiązaniem tego problemu okazało się zasugerowane przez @lad ustawienie IWB w roli (D) i powrót do symetrycznego DM-a. Boczny obrońca ustawiał się wówczas ostrożniej obok defensywnego pomocnika, a nie próbował wbić się na jego pozycję.
 

Wówczas zaczęły się w Monaco czasy Defensywnego Heksagonu (TM), widocznego na zrzucie ekranu poniżej. 

heksagon.thumb.png.b98bcafb1c7075ebc61dedfb46d9b629.png

Nieoczekiwanym rezultatem takiego ustawienia roli było to, że w zależności od pozycji środkowych pomocników z tyłu robił się albo heksagon (jak na zdjęciu), albo romb (gdy z tyłu zostawali tylko DC, DC, IWB, DLP). Zaletą takiej konfiguracji była oczywiście czwórka zawodników, którzy zostawali z tyłu i rozbijali kontry poprzez blokadę środka pola lub rozłożenie się szeroko i krycie skrzydeł. (Swoją drogą, na zdjęciu powyżej widać również pięknie, jak pusta była moja lewa flanka. Z jednej strony to wada, z drugiej popatrzcie na to, ile kombinacji pozycji było możliwe po prawej stronie i na środku). Discord miał mieszane uczucia. Ponownie @lad: „Prawie 2-4-4… Chociaż według Jonathana Wilsona najlepsze współczesne drużyny atakują 2-3-5”. I rzeczywiście — z biegem czasu Heksagon zaczął mi przeszkadzać, ponieważ przynosił zwycięstwa 1:0 i pustą dominację w posiadaniu piłki w okolicach 70%. 

 

W Monaco zdecydowałem się rozwiązać ten problem przestawiając DLP (D) na REG (S), co spowodowało dołączenie jednego dodatkowego zawodnika do akcji ofensywnych, ale podskórnie czułem, że to koniec tego etapu ewolucji 4-1-4-1 opierającego się na overloadach w środku pola.

4.thumb.png.012d6230199605d2b7ecb1d07b79e179.png

#4

Nowy klub, nowy wariant…

 

WB

Tak, jak mówiłem, czułem się zmęczony rolą IWB. (Jak się jednak potem okazało: tylko tymczasowo). Tak więc tym razem mamy WB (S) na obu skrzydłach. Czemu WB? Chciałem, żeby grali wyżej niż FB w linii z defensywnym pomocnikiem, tworząc tam trójkę zawodników przed środkowymi obrońcami. Jednocześnie nie chciałem już tak bardzo koncertować się na środku boiska. Wing-back wydawał mi się najlepiej pasować do tych założeń, ponieważ domyślnie ma tylko dwie instrukcje taktyczne: „Run wide with ball” i „Get further forward”. Tak więc bez piłki zostawał w miarę blisko DM, a z piłką schodził na skrzydła, co miało dodać nam większego zróżnicowania w ataku. Dzięki temu nasz zespół miał również wyglądać na boisku bardziej jak 2-3-2-3 niż 4-1-4-1.
 

HB (D)

Half-back był pierwszym elementem rewolucji, którą przeprowadziłem w środku pola w Juventusie. Dla tych, którzy do tej pory nie korzystali: half-back to defensywny pomocnik, który cofa się na tyle, że często formuje trójkę w linii z dwoma środkowymi obrońcami. Jest to rola kluczowa dla mojej filozofii rozgrywania piłki od bramki w Juve. Wyobraźcie sobie sytuację: rozgrywamy od bramki, przeciwnicy podchodzą do pressingu — zazwyczaj będzie to albo trzech zawodników z formacji typu 4-3-3 jak u Kloppa w Liverpoolu albo dwóch napastników z np. 4-4-2. W pierwszej sytuacji trójka przeciwnika ma przewagę jednego zawodnika względem naszych BPD, a w drugiej jest remis. Nie są to warunki, które budują pewność, jeśli chodzi o rozegranie z tyłu. Dlatego half-back: wyrównuje szanse, kiedy naciska na nas trzech zawodników, i nawet daje przewagę, kiedy naciska tylko dwóch. HB obniża pozycję schodząc do obrony, BPD robią mu miejsce i schodzą na boki, WB są wyżej i generuję kolejne opcje wyjścia z pressingu.

 

Było to kolejne rozwiązanie zaczerpnięte bezpośrednio z dyskusji na Discordzie. Ktoś rzucił nazwiskiem Ricardo La Volpe i szybkie googlowanie skierowało mnie do tego artykułu: https://theoutfield.org/2020/02/26/lets-talk-about-the-salida-lavolpiana/ i przede wszystkim tego filmiku:

 

 

HB okazał się początkiem zmiany podejścia z Monaco i uważam tę pozycję za jedną z ważniejszych w mojej wersji 4-1-4-1 mimo, że 1/ chyba jestem jedyną osobą na Discordzie, która tak gra 2/ straciłem DLP, który zgodnie z przewidywaniami @Vami był mózgiem moich poprzednich zespołów. Stratę tę zniwelowałem dopiero później.

 

2x MEZ (A)

Kolejna reakcja na problemy z Monaco. Tym razem rozwiązaniem kwestii braku miejsca w środku pola dla wszystkich zawodników była próba… postawienia na zawodników, którzy nie będą tyle stali w środku pola. Dwóch atakujących mezzali miało w założeniu dostarczać jak najwięcej ruchu w centralnej strefie w zależności od tego, co robili inni zawodnicy. MEZ (A) robi przede wszystkim dwie rzeczy: 1/ schodzi na skrzydło 2/ wchodzi w pole karne. Tak więc kiedy role dookoła niego wykonują jedną z tych akcji, on może zająć się tą drugą. Kiedy ktoś jest na skrzydle, on może biec w pole karne. Kiedy ktoś jest w polu karnym, on może pojawić się na skrzydle. Mamy tutaj również chyba po raz pierwszy do czynienia z „zygzakiem” roli i mentalności, jak to nazywa @Vami: szeroko WB (S), wąsko MEZ (A), szeroko IF (S)… no i dla dopełnienia pewnie znowu powinien być wąsko CF (A), chociaż wtedy tak nie grałem. W zygzakowaniu tak, jak ja je rozumiem, chodzi przede wszystkim o to, żeby zbyt wielu zawodników nie realizowało podobnych założeń taktycznych lub nie grało w zbyt podobny sposób.

 

(Dopisek: w poście pod artykułem Vami precyzuje, jak dokładnie działa jego zygzak).

 

Attacking

„Mentality: Attacking” to kolejne rozwiązanie, które usprawniło naszą grę, ponieważ poszerzało pole gry na tyle, że skrzydła funkcjonowały lepiej, ale jednocześnie nie niwelowało zalet wertykalności. W Monaco graliśmy balanced.

 

Ciekawym aspektem wariantu nr 4 była dyskusja na temat roli piłkarzy na boisku. Jedną z rzeczy, które rzuciły się w oczy użytkownikom Discorda, była symetryczność tego ustawienia. 2x MEZ, 2x WB, 2x BPD, 2x IF… Jedną z cechą symetrii jest to, że lustrzane odbicia są nudne i statyczne. Obserwując jedną stronę, widzimy tak naprawdę obie. Pojawiły się więc komentarze, że takie ustawienie zawodników może doprowadzić do nadmiernej przewidywalności w grze, ponieważ tak naprawdę nieważne, gdzie spojrzymy na boisku, zawsze mamy tylko plan A, który, jeśli nie zadziała, wykaże tylko bezradność tej taktyki i brak jej uniwersalności. Z perspektywy czasu zgadzam się z tymi komentarzami i w kolejnych wariantach będę stopniowo wracał do różnorodności ról, którą widzieliśmy w Monaco.

5.thumb.png.7c0a3e33d4ea20140a5a497aa6411d27.png

#5

Krótko, ponieważ nie uważam tego wariantu za szczególnie ważny. Jak widzicie, tymczasowo HB zastąpił DLP (S). Zmiana wzięła się stąd, że brakowało mi kogoś, kto byłby mózgiem drużyny… Innymi słowy, tęskniłem za Ebenezerem, moim DLP (D) z Monaco. Potem próbowałem jeszcze używać REG (S) — w końcu to Włochy, a Pirlo w Juventusie też przecież grał.
 

Drugą rzecz, którą możecie zobaczyć na zrzucie ekranu, jest zrezygnowanie ze skupiania się na uzyskaniu 2-3-2-3 i przejście na coś, co nazywałem 2-7-2. Tylko dwie role (D) i dwie role (A), reszta na (S) — rezultatem była team fluidity na „Very Fluid”. Przypominam, że chciałem się wzorować na Guardioli. Postronnemu widzowi mogłoby się wydawać, że Jóźwa gra nowoczesną odmianę total football, piłkę nożną bez pozycji, gdzie każdy atakuje i każdy broni. Im dalej jednak szedłem w las, im więcej czytałem, tym bardziej wydawało mi się, że to nieprawda. Nie pamiętam już, czy przeczytałem to w „Gegenpressing i tiki-taka”, czy w „Herr Guardiola”, czy w „Manchester City Pepa Guardioli. Budowa superdrużyny”, ale Guardiola powiedział kiedyś, że jego system wymaga co najmniej kilkunastu podań zaraz po odzyskaniu piłki po to, żeby zawodnicy znaleźli się w miejscach, które przewidział im on na boisku (w temacie polecam również filmik poniżej). Czyli co? „Very structured”? No nie wiem…

 

6.thumb.png.8babdfa5f1ffd9b63f12488a36cd4be7.png

#6

Powrót HB, powrót IWB… i to po obu stronach. Dlaczego? Myślę, że byłem rozerwany między dwoma etapami — między tym, jak grałem w Monaco, i tym, co próbowałem osiągnąć w Juventusie. Stąd musicie mi wybaczyć teraz kilka wariantów, gdzie w różnych formach próbuję dokonać mariażu obu konceptów. IWB pomagają HB w środku, nie mamy duplikacji ze względu na dwóch MEZ (A), szerokości nadają ustawieniu skrzydłowi w roli W (S) ustawieni jednak tak, że prawy skrzydłowy jest lewonożny, a lewy prawonożny. Chciałem, żeby 1/ grali szeroko i rozciągali przeciwnika — stąd rola W (S) 2/ schodzili do środka jak IF — stąd odwrócona nożność (no, niech tak się to nazywa z braku laku…).

7.thumb.png.5ac1f72a03e7054c6921e2ef45866ece.png

#7

Kolejny ważny etap.

 

1/ Powrót do skrzydłowych w wersji IWB po lewej, CWB po prawej. Jeśli dobrze pamiętam, było to spowodowane kontuzjami. Zauważmy, że IWB jest w roli (S) — nie mamy jednak problemów z miejscem w środku pola, ponieważ HB może cofnąć się i robić trójkę w lini z obrońcami, a obaj środkowi pomocnicy mają role (A). 

 

2/ Powrót do IF zamiast W, ale z wariantem IW po prawej stronie. Powody tej zmiany były dwa. Po pierwsze, na prawej stronie miałem CWB, a IW gra bardziej defensywnie niż IF. Po drugie, @lad zwrócił moją uwagę na to, że owszem, mamy mentalność zespołową, ale poszczególne pozycje na boisku mają również swoją mentalność indywidualną, które widzimy tylko, jeśli wejdziemy w „Edit instructions”. Był to pierwszy moment, w którym zacząłem na to zwracać większą uwagę i traktować mentalność jako system, a nie jeden guzik (co niewątpliwie było celem twórców FM-a, żeby uprościć ekran taktyczny).

 

1460513910_Screenshot2020-05-16at20_05_19.thumb.png.ce6ce4455a8ad278660c8bc10c7e2f5d.png

 

3/ Koniec 2x MEZ (A). Powód był prosty. Skoro wrócił HB, to musiał zniknąć DLP. Kto więc rozgrywa? Zdecydowałem się poświęcić jednego mezzalę i zamienić go na wysuniętego rozgrywającego w roli (A). Podobnie jak MEZ (A) będzie on wbiegał w pole karne, ale jednocześnie powinien stanowić oś, dookoła której będzie kręcić się gra mojego zespołu.

 

4/ PF (S) na szpicy. Nie miałem dobrego pomysłu na środkowego napastnika od czasu partnerstwa DLP (S) + RMD (A) z Monaco… Zdecydowanie się na pressing forwarda było jednak pierwszym krokiem w stronę budowy czegoś nowego. Decydując się na PF (S) myślałem przede wszystkim o Robercie Lewandowskim w Bayernie i o wzięciu na klatę dwóch elementów mojej taktyki: vertikalspiel i counter-pressu. Jako, że jednym z celów tego tematu jest również pokazać, jak przenikają się pomysły graczy z Discorda, dodam, że w tym samym czasie @lad zaczął grać jak Guardiola w swoim Lazio i PF był jedną z różnic między naszymi drużynami. Zdecydowałem się ją ukraść.

8.thumb.png.97df9d6da2c54bf1b38012bb98391447.png

#8

Kolejna ewolucja.

  • Znika IWB, zamiast tego pojawia się 2x CWB. Moim memem na Discordzie jest cytowanie Guardioli z dokumentu o 100-punktowym sezonie Man City z Amazon Prime: „You have to learn to play football with courage”. Był to moment, w którym sam zdecydowałem się posłuchać własnej porady.
  • Wraca 2x IF. Jednocześnie był to pierwszy moment, w którym zdecydowałem się na edytowanie im poleceń indywidualnych. Dałem im: „Stay wider”. Pytanie od @kolek23: „nie rozumiem. Masz IF, który ma z boku wchodzić w pole karne i chcesz, żeby nie wchodził w pole karne?”. Ja: „nie, chodzi o to żeby dostawał piłkę szeroko i dryblował do środka”.
  • Koniec korzystania z 2x BPD. Uznałem, że to zbyt ryzykowna opcja, która może prowadzić do dziur, szczególnie z 2x CWB. Zamiast tego obok BPD pojawił się zwykły CD, który ma być bardziej defensywny.

9.thumb.png.d990bb6571b70f1ae9e7fc1d63c8614d.png

#9

Nie jest to może imponujący etap, ale ważny.

 

Bramkarz

Kolejna redukcja ryzyka z tyłu… SK (A) zastąpiony przez SK (S). Skoro mamy CD (D), możemy odrobinę zmniejszyć asekuracyjną rolę bramkarza i nie wymagać od niego aż tak agresywnych wyjść.

 

Powrót RMD (A)

Jesteśmy teraz 100%-owo na etapie miksowania elementów wytworzonych w Juve z elementami, które przetrwały próbę czasu z grania w Monaco. Tam duet DLF (S) + RMD (A) gwarantował około 70 bramek w sezonie. Tak, jak już pisałem, miałem problem z jakąś ciekawą konstrukcją ataku… Liczyłem na to, że RMD doda mu nieprzewidywalności. Spoiler: eksperyment ostatecznie się nie udał, ale jego ewolucja osiągnęła skutek.
 

PF (S) → PF (A)

Druga część działań mających na celu przebudowę tego, jak atakujemy bramkę rywala. Zmiana nastąpiła z dwóch powodów: po pierwsze, w trójkę z @Vami i @lad dyskutowaliśmy o rolach piłkarzy i zielonych kwadratach z panelu „Analysis” bądź ich braku i ich wpływie na osiągane wyniki. (Dyskusja na Discordzie zaczyna się tutaj: https://discordapp.com/channels/688148950997270552/688148951542661123/709880454412632094). Jak pewnie widać po screenach, ja raczej byłem po stronie tego, że ich wpływ na taktykę jest znikomy, ponieważ często na zrzutach ekranu powyżej widać nawet czerwone kwadraty… ale po tej rozmowie zdecydowałem się zmienić PF (S) na PF (A) również dlatego, że kwadrat stał się bardziej zielony, a ja — co, mam nadzieję widać w tym poście — staram się podchodzić do taktyki raczej pragmatycznie i kraść od innych bez przepraszania to, co wyda mi się sensowne. Drugim powodem zmiany było to, że w tym samym momencie @lad starał się zrobić z 35-letniego Ciro Immobile maszynkę do strzelania goli w jego ostatnim sezonie na najwyższym poziomie i przez nadanie mu roli (A) liczył na to, że wszyscy pozostali zawodnicy będą na niego pracować. Ja liczyłem na to samo.

 

MEZ (A) → MEZ (S)

Pojawienie się RMD (A) wymusiło na mnie postawienie na rolę (S) w środku pola po stronie, gdzie gra RMD — inaczej ci zawodnicy mogliby sobie wchodzić w paradę. Jednocześnie postępował powrót do tego, co działało w Monaco, czyli większego zróżnicowania mentalności i ról zawodników. Atak to (S) / (A) / (A). Pomoc to (A) / (S) / (D). Obrona to (S) / (D) / (D) / (S) / (S). Skutkiem była też stopniowa zmiana team fluidity z very fluid → fluid → flexible. Ma to sens, ponieważ jednym z moich założeń było przecież zbalansowanie sposobów, jakimi atakujemy przeciwników.

Bonus: po lewej zygzak.

10.thumb.png.694f366b9fb35d73791e364cbad2d8df.png

#10

Zmiany subtelne, ale znaczące.

 

Pierwsza modyfikacja. RMD (A) → IF (A). Testy raumdeutera w Juventusie nie powiodły się. Zdecydowałem się jednak zachować rolę (A) po prawej stronie mając na uwadze pożądane zróżnicowanie ról i mentalności. Założenie było takie, że PF (A) i IF (A) będą motorami napędowymi ataku. Rzeczywistość okazała się… odwrotna. IF (A) otrzymuje polecenie „Get further forward”. To spowodowało, że prawy napastnik rzeczywiście zaczął grać wyżej, ale że ma również ustawione „Stay Wider”, to nagle stał się jednym z wiodących asystentów mojego zespołu, ponieważ najczęściej znajduje się w fajnej pozycji, żeby podryblować lub dośrodkować do PF (A) i… wchodzącego w pole karne IF (S). Tym samym odkryłem swoją nową konfigurację ataku… i co z tego, że trochę przypadkiem.

 

Kolejna rzecz. Porównajcie intensity na zrzucie ekranu powyżej i poprzednim. To rezultat kilku nowych zespołowych instrukcji taktycznych, które ukradłem @kolek23. Dla niewtajemniczonych: kolek ma 74% win percentage w całej swojej karierze w journeymanie w FM 2020, najwyższy na Discordzie… Ukradłem przede wszystkim „Much higher defensive line”, „Much higher line of engagement”, „Get stuck in”, „Use offside trap” i „More urgent [pressing]” (pisząc ten post zmieniłem to na „Much more urgent”). Zwiększyłem też tempo rozgrywania piłki — ze „Slightly lower tempo” do „Slightly higher”, które w mentality „Attacking” znajduje się na środku paska. Nazwałem ten styl taktyczny „Vertical gegen-taka”, ponieważ chcę, żeby był on dalszym mariażem dwóch styli: vertical tiki-taki i gegenpressu. Jurgen Klopp powiedział: „Counter-pressing makes exactly the same [influence as a playmaker]”. Tak więc mimo tego, że są to instrukcje taktyczne powiązane z defensywą, traktuję je jako zmiany ofensywne. Myślę o tym tak: atakujemy sobie normalnie, piłkę rozgrywa AP (A). Piłkę dostaje IF (A) po prawej stronie. Podchodzi do niego MEZ (S), który schodzi w okolice skrzydła. Obiega go CWB (S). W polu karnym czają się IF (S) i PF (A). Niestety tracimy piłkę. W tym momencie do akcji wchodzi pressing i vertikalspiel. Odbieramy piłkę, a przecież counter-press to to samo, co rozgrywający, pyk, pyk, kontra, bramka… Różne, różne sposoby na atak w zależności od sytuacji. 

 

Skąd taki nacisk na taktyczne zróżnicowanie? W późniejszych fazach LM zauważyłem, że najlepsze zespoły potrafią sobie z nami radzić w miarę łatwo, ponieważ jak nam nie idzie, to nam nie idzie i chuj. Musimy mieć różne sposoby na zdobywanie bramek — jeśli jeden nie wypali, to zawsze można próbować inaczej.
 

Na koniec… Bramkarz znowu otrzymał rolę SK (A), ponieważ linia obrony poszła znacznie do przodu, nagle więc zrobiło się za nią więcej miejsca, które trzeba asekurować.

 

 

No i to by było na tyle… 10 wariantów tej samej formacji. Honorowe wzmianki dla @jmk za jego mordercze auty i @ajerkoniak za promowanie Esposito… no, ale nie o tym był ten post, więc tylko na koniec o tym wspomnę.

 

 

WYNIKI
Jako weryfikacja… 4 podwójne korony z rzędu. 2 sezony z rzędu po 100 pkt. Monaco: 32-4-2, bramki 94-17. Juventus: 32-4-2, bramki 78-14. W tym sezonie, po 25 kolejkach: 23-1-1, bramki 65-14.

tabela.thumb.png.ed69725cc721d6416e3c95ca338dafe9.png

  • Lubię! 4
  • Uwielbiam 8
Odnośnik do komentarza

Super post :) Ad zielonum, to przekonaliście mnie z @ladem, że warto czasem grać out of position, dzięki czemu z moich dwóch skrzydłowych zrobiłem bocznych obrońców, ustawiłem im pressing pod bramką rywala i dzięki temu mogłem przejść na ustawienie z pięcioma środkowymi pomocnikami, co w ataku skutkuje w takiej formacji:
 

UnVyC4j.png

 

Dzięki temu przełamałem impas w Boca Juniors i prowadzę z ośmiopunktową przewagą nad River, które zanotowało 14 mistrzostw z rzędu.

 

Natomiast krótka errata na temat zygzaka Vamiego:

 

Polega on na ustawieniu IWB (a nie WB), MEZ i IF, dzięki czemu mamy typowy Cruyffizm z Barcelony, gdy Sergi Barjuan schodził z DL na MC (IWB), a dalej MEZ wchodzący z pozycji MC na AML, a IF z AML na FLC. Zygzak wygląda więc tak:

6iMcKio.png

 

Grałem tak m.in. w późnym Espanyolu, choć jeszcze w późniejszym wyrzuciłem DLP i wstawiłem go na SC, grając de facto 4-2-4 z zygzakiem Vamiego. Takim ustawieniem wygrałem Ligę Mistrzów.

  • Lubię! 4
  • Uwielbiam 1
  • Dzięki! 1
Odnośnik do komentarza

Końcowy Espanyol polegał natomiast na "niesymetrycznej symetrii", czyli zygzaku Vamiego z lewej strony i klasycznym ataku oskrzydlającym z prawej:

Qk7p63v.png

Bramkarz-libero i rozgrywający obrońcy wyprowadzający piłkę od tyłu i teraz dwie opcje:

 

z lewej: zygzak - bardziej ambitnie, a do tego fałszywy napastnik

z prawej: obiegający ofensywny obrońca i klasyczny skrzydłowy plus wysunięty snajper

 

Klasyczna "ósemka" biegała od pola do pola karnego.

  • Lubię! 3
  • Dzięki! 1
Odnośnik do komentarza
  • 3 tygodnie później...

W pewnym sensie poprzedni post był rekonstrukcją rewolucji taktycznej, jaką w futbolu przeprowadził Guardiola w latach 2009-2019. Wielokrotnie wymieniałem go zresztą jako inspirację. W poniższym filmiku możecie zobaczyć, jak Pep ewoluował od Barcelony, przez Bayern, aż do Manchesteru City. Myślę, że bardzo łatwo można odnaleźć konkretne pomysły tam wyłuszczone w moim poprzednim poście na temat 10 wariantów 4-1-4-1 DM Wide.
 

 

W tym nowym poście postawimy przed sobą jednak inny cel. Zamiast rekonstruować, postaramy się coś samodzielnie stworzyć. Guardiola nie wygrał Ligi Mistrzów od sezonu 2010-2011, tak więc za rok minie 10 lat od zdobycia przez niego najważniejszego trofeum w Europie. Mamy więc wymierny dowód na to, że innowacje dające trofea dzieją się teraz gdzie indziej. Liverpool, obiektywnie jedna z najlepszych drużyn ostatnich dwóch lat, nie gra vertical tiki taki.
 

Jedenastym wariantem opisanym w tym temacie będzie odejście od 4-1-4-1 DM Wide.

Tym razem skupimy się na analizie najnowszych trendów w taktyce i stworzenia takiej, którą można by nazywać ustawieniem przyszłości – taktyką na następnych 10 lat.

 

Zaczniemy od skorzystania z Google w celu poszukania inspiracji. Nie będę was oszukiwał — w wyszukiwarkę wpisałem „future tactics trend football”. Znalazłem następujące teksty:

Poniżej cytuję te, które mnie osobiście zainteresowały.

 

Quote

Marauding centre-backs

Do you trust your centre-back to dribble & drive to break lines? Frenkie de Jong showed glimpses of being a dribbling centre-back at Ajax. De Jong frequently stepped out of the back four to run forward and dictate; though he’s not been used to that effect by Barcelona yet – or now-national boss Koeman – it’s an idea that Ajax are obviously teaching in their academy.

 

 

FM oferuje obecnie trzy podejścia do grania w powyższy sposób. Pierwszym jest użycie libero. To wymaga jednak grania trójką w obronie, czego nigdy nie robiłem. Drugie to użycie half-backa w pozycji DM, który nominalnie będzie częścią pomocy, ale często będzie wchodzić w linę obrony. Trzeci to użycie roli ball-playing defender i obsadzenie w niej zawodnika, który posiada odpowiednie PPM-y.

 

Zdecydowałem się na to ostatnie rozwiązanie, ponieważ do Bayernu, którym obecnie gram, sprowadziłem idealnego piłkarza do tej roli:

1.thumb.png.fea25bc5630dc82f320c325136d62a7e.png

Quote

Playmaker full-backs

Full-backs have been evolving rapidly over the last 20 years. In fact, one could argue that no position has seen such a radical shift in the way it’s deployed, as the full-back. Back in 1998/99 your full-back was your defender who could cross. There were some outliers like Cafu and Roberto Carlos (in fact it was pretty much just those two) but even then, all they did was attack more than defend.


Premier League sides, in particular Liverpool, have decided to involve their full-backs as playmakers anyway. Whether that’s underlapping them to help add creativity and control in midfield (as Trent Alexander-Arnold and Oleksandar Zinchenko at Man City both do) or letting them be the team’s wingers (like Andrew Robertson, Sead Kolasinac at Arsenal, and Alexander-Arnold). They are featured parts of how the team attacks.

 

W FM 2020 grałem już chyba wszystkimi wariantami bocznych obrońców, jakie są dostępne. Discordowicze zauważą, że trend, który powyżej przekleiłem, pokrywa się z tym, co już wcześniej wielokrotnie mówiłem w dyskusjach o pozycjach na Discordzie: najlepszym bocznym obrońcą jest odpowiednio szybki środkowy pomocnik. Boczni obrońcy to kluczowy element każdej mojej taktyki i wymagam od nich bardzo dużo. Niech przykładem będzie to, że raz grałem 2x IWB, ale w taktyce po obu stronach miałem ustawione „overlap left/right”. Chcę, żeby angażowali się w ataki w środku, chcę, żeby angazowali się w ataki na skrzydłach. Chcę, żeby bronili, rozgrywali, odbierali, atakowali, strzelali, asystowali. /cc @ajerkoniak, z którym dużo o tym rozmawialiśmy.

 

Dzięki temu w pierwszym sezonie w Bayernie udało mi się mieć DR-a, który w pewnym momencie zajmował 13. miejsce w lidze pod względem kluczowych podań:

2.thumb.png.83c2d9775d10b14d79fb971dc5eba284.png

Quote

Pace abuse

Speed kills. And pace in attack is the most dangerous weapon in football. The ability to get from point A to point B faster than anyone else will always be a gamechanger in a team-sport, where even the best defences have to leave gaps. Spurs and Arsenal were two of the best at abusing their own side’s pace this season.

 

Kiedy wzorujesz się na Guardioli, jest jedno polecenie taktyczne, którego w FM-ie nie używasz: pass into space. Drużyny Katalończyka opierają się na cierpliwym rozgrywaniu piłki i długim budowaniu dogodnej pozycji do ataku poprzez wymianę podań w celu wygenerowania przewag w kluczowych sektorach boiska. Tak, jak jednak mówiłem, odchodzimy od tego, co gra Guardiola.

 

W poprzednim poście dużo mówiłem o tym, że chciałem strzelać gole po wbieganiu w pole karne — chodziło mi o stawianie na akcję, ruch. „Pass into space” jest jedną z dwóch metod, które wykorzystam do jeszcze większego podkręcenia tej zasady. Drugą opiszę, kiedy przejdziemy do omówienia roli poszczególnych zawodników.

 

Quote

Dual-10 systems
At Rangers, Steven Gerrard stumbled upon a solution to his side’s lack of creation, beginning to field two No.10s more centrally on the pitch, in an extremely narrow 4-3-3 of sorts. It’s similar to the style that Mauricio Pochettino favoured at Tottenham, when he would rely on Christian Eriksen on the right and Son Heung-min on the left, with full-backs overlapping. 
With full-backs venturing higher, midfielders becoming far tougher and deep blocks becoming even harder to pick, don’t bet against more sides fielding two playmakers centrally - even City have done it with de Bruyne and Silva, though coming from no. 8 positions. 

 

Nie będę się koniecznie inspirował konceptem podwójnej dziesiątki, ale będę miał do rozwiązania podobny dylemat jak ten opisany powyżej. W sekcji na temat pivotów bedę opowiadał o paradoksach próby pogodzenia tych różnych trendów taktycznych, krótko: kiedy obrońcy atakują, kto ich ubezpiecza? Jeśli będą to pomocnicy, to kto za nich kreuje? Jeśli kreować będą napastnicy, to kto za nich atakuje? 
 

Moim rozwiązaniem nie będzie mogło być jednak wystawienie podwójnych dziesiątek, ponieważ — jak zaraz się przekonacie — będę grał formacją, w której 10-tka naturalnie nie występuje. Zamiast tego przywrócę do życia koncept, który dzisiaj spotyka się rzadko (patrz: wideo poniżej), czyli partnerstwo dwójki napastników w linii, jednak wywrócę ten koncept do góry nogami, ponieważ obaj będą grali jako fałszywe dziewiątki. Opowiem o tym więcej, kiedy przejdę do sekcji o rolach zawodników.

 

 

Quote

More creativity in dead ball situations 
Clubs like FC Midtjylland, Gent and Liverpool, who have worked with Thomas Gronnemark, the world’s first-ever throw-in coach, are also examples of teams taking a proactive approach to dead-ball situations. If crafting creative, dangerous set plays is an emerging trend at the end of the 2010s, how much more will it grow in the 2020s? Ambitious teams could start employing set-piece and throw-in specialists in an effort to capture every possible advantage over the course of a match. In a recent interview with The Athletic, Real Salt Lake coach Freddy Juarez said his club is looking to employ a set-piece specialist — a hire he believes will be a first in the U.S.

 

Tutaj krótka piłka: @jmk jest discordowym specjalistą od stałych fragmentów gry i wszystko, co ustawiłem w swojej taktyce w tej kwestii, ukradłem od niego :D 

 

 

Dodatkowo dorzucę dwa koncepty taktyczne, które chciałbym uwzględnić z powodu osobistych preferencji.

 

4-4-2

Stare, dobre 4-4-2 wypadło współcześnie z łask, jakimi cieszyło się w okolicach roku 2000, trzyma się jednak mocno na Discordzie głównie poprzez aktywne promowanie przez uż. @lad, którego mantra „two banks of four” zyskała popularność przede wszystkim u osób, którym w taktyce imponuje defensywna stabilność, absorbowanie ataków przeciwnika i wyprowadzanie morderczych kontr. Zresztą nawet, kiedy w Google wpiszemy „two banks of four”, zobaczymy, że ustawienie to jest traktowane w literaturze fachowej przede wszystkim jako atut defensywny:

 

Quote

A team needs to be united in defence when under pressure. The focus of the session is defending with two banks of four players. These players work together to reduce space for the opposition to attack and create goalscoring opportunities.
https://www.soccercoachweekly.net/practice-plans/two-banks-of-four/

 

(Swoją drogą, film Tifo Football „What Happened to Two-Man Striker Teams?”, który wkleiłem powyżej, również mówi o powrocie 4-4-2 jako o „largely defensive measure” [which] „allows two compact banks of four”).

 

Przekonują mnie argumenty o stabilności 4-4-2 w obronie, jednakże problem w tym, że ja nie lubię absorbowania ataków przeciwnika — to ja chcę atakować. Dodatkowo jak pogodzić 4-4-2 z konceptami zacytowanymi powyżej? Kto będzie asekurował tych wszystkich ofensywnych obrońców? Środkowi pomocnicy? To kto będzie tworzył przewagę w środku? I tak dalej, i tym podobne… Będą to więc dwa główne problemy, z którymi będę musiał się zmierzyć.
 

W formie erraty dorzucę jeszcze filmik, w którym Arsene Wenger wypowiada się o przestrzennych zaletach 4-4-2:

 

https://www.youtube.com/watch?v=ZU4SJsOMzuQ&feature=youtu.be

 

Double pivot
Na początek o tym, czym jest pivot:

 

Quote

A holding midfielder is probably the purest form of a defensive midfielder. A player in this role holds his position and stays close to the team’s defence, while other midfielders move forward to attack. A holding midfielder will try to protect the own goal by disrupting the opponents’ attacking moves. Moreover, that type of player makes mostly short and simple passes to more attacking team-mates after intercepting or capturing the ball.
https://spielverlagerung.com/glossary/player-roles/holding-midfielder/

 

Double pivot to po prostu dwóch takich pomocników. W taki sposób gra obecnie np. Bayern Monachium, który naturalnie stał się obiektem mojego zainteresowania, ponieważ wyposzczony koronawirusowym lockdownem zacząłem oglądać Bundesligę jako pierwsze przywrócone rozgrywki. Tak się akurat złożyło, że w bodaj drugiej kolejce po wznowieniu miał miejsce Der Klassiker, w którym jeden z pivotów Bayernu — Kimmich — strzelił decydującego gola.
 

Z @lad dyskutowaliśmy o tym, w jakich sytuacjach double pivot może mieć sens, bo szukałem jednej prostej zasady organizującej, która pozwoli mi prosto i szybko podjąć decyzję, czy w danej taktyce używać tego rozwiązania.


3.thumb.png.316e44cc994eab635b1a3dc593e71bad.png

 

Na pewno widzicie już, czemu o tym mówię. Pisałem już wcześniej o playmaker full-backs. Pisałem o marauding center-backs. Dosłownie kilka akapitów wyżej zastanawiałem się, kto będzie ich asekurował. Odpowiedź: double pivot.

 

Żeby nie było: tutaj również będziemy musieli się zmierzyć z konkretnymi problemami. Pierwszym będzie konieczność ustawienia środka pola w taki sposób, żeby nie był za bardzo statyczny — ponieważ nie zagwarantuje nam to ofensywnego i elastycznego trybu gry, którego wymagam od swoich piłkarzy — a jednocześnie uniknięcie sytuacji, w której nasi środkowi pomocnicy będą zostawiać dziury, bo wówczas tak naprawdę nie będzie to double pivot. Drugim problemem jest fakt, że próbowałem grać double pivot w formie 2 DM-ów w moim ostatnim sezonie w Juve i nie zakończyło się to sukcesem, a taktyka ta była jedną z głównych przyczyn, przez które tak bardzo krwawiliśmy wychodząc na boisko. Najmniej bramek strzelonych, najwięcej straconych od lat. Jeśli tym razem ma się udać, będziemy musieli coś zmienić. Tylko co?

 

(Tutaj propsy dla uż. @krzysfiol, którego double pivot zawstydzał mój :( i pozwolił mi zrozumieć, co robiłem źle).
 

 

Czas zaprezentować formację, role piłkarzy i styl taktyczny.

4.thumb.png.62b24d7b3dcab12e2f4046bf80c71a00.png

Postaram się opisać podjęte decyzje w sposób, który zaprezentuje jak jeden wybór prowadził do kolejnego, który prowadził do kolejnego, który prowadził…

  • Chcę grać czymś podobnym do 4-4-2.
  • Jeśli gramy 4-4-2, musimy korzystać ze skrzydeł, ponieważ to tam mamy przewagę. Dlatego po jednej stronie CWB (S) i W (A).
  • Chcę grać skrzydłami, ale chcę również korzystać z benefitów kompaktowości 4-4-2, co przekłada się na wąską obronę i polecenie „defend narrower”. W końcowych wersjach 4-1-4-1 DM Wide w Juventusie grałem zawsze „extremely wide”, jednak gdybyśmy próbowali połączyć szeroki atak z wąską obroną, moglibyśmy wygenerować dodatkowe problemy w fazie „in transition”, czyli przejściu z obrony do ataku i z powrotem. Tymczasem faza przejścia jest bardzo ważna dla elementów gegenpressu w naszej taktyce.
  • Jeśli gramy ofensywnie i skrzydłami, potrzebujemy dwóch pivotów. Dlatego DLP (S) i IWB (D), którzy obaj mają włączone polecenie „hold position”. IWB (D) po prawej stronie jest powodem ustawienia prawego ofensywnego pomocnika w roli W (A), ponieważ nie chcę zyskać bez żadnego źródła dośrodkowań z tej strony.
  • 4-4-2 nie posiada naturalnej przewagi w środku pola, ponieważ każda taktyka z trzema środkowymi pomocnikami będzie miała tam więcej zawodników. Ja nie chcę jednak oddawać inicjatywy w środku pola. Stąd postawienie na dwie fałszywe dziewiątki, które mają się cofać i tworzyć przewagę w centralnej strefie boiska.
  • Skoro mamy dwie fałszywe dziewiątki, to musimy grać AML/AMR zamiast ML/MR, ponieważ tylko wysunięci boczni pomocnicy mogą mieć ustawioną rolę inside forward. Początkowo grałem 2x IF, ale wystawienie IWB (D) wymogło na mnie zmianę na W (A). Tak czy siak, nasz IF ma za zadanie wbiegać na pozycję napastnika ze swojej początkowo szerokiej pozycji (ma ustawione „stay wide”). 
  • Musimy zaczynać mecze z mentalnością zbalansowaną, ponieważ jest to jedyna niedefensywna mentalność, która sprawia, że nasi skrzydłowi nie będą mieli indywidualnej mentalności „very attacking”. Zamiast tego mamy po lewej IF z mentalnością „attacking” i po prawej W z mentalnością „positive”, co sprawia, że sprawniej wracają do obrony.
  • Dodatkowym źródłem penetracji jest MEZ (A), który normalnie nie miałby pewnie miejsca w środku pomocy w 4-4-2, ponieważ jest zbyt ofensywnym rozwiązaniem, które łamie linie asekuracji naszej taktyki. Jednak kiedy mamy IWB (D) i DLP (S), którzy ubezpieczają tyły, to możemy dać drugiemu środkowemu pomocnikowi większą swobodę i atakującą rolę. Ponieważ po lewej stronie mamy CWB i IF, którzy będą okupować wysokie pozycje na skrzydle i w środku boiska, MEZ ustawimy po stronie prawej, ponieważ tam będzie go asekurować IWB, a skrzydłowy będzie trzymać się linii bocznej, co da przestrzeń mezzali do wspierania go.

Dodatkowo musimy pochylić się jeszcze nad naszymi dwiema fałszywymi dziewiątkami. Głupio byłoby, gdyby wchodziły sobie w paradę, ponieważ na czysto będą pełniły podobne funkcje i operowały w podobnych strefach boiska. Dlatego też lewemu F9 ustawimy „move into channels”, a prawemu „roam from position”. Nasza kanałowa fałszywa dziewiątka po lewej stronie będzie wykorzystywać dziurę w bocznej strefie boiska, którą zostawi schodzący do środka IF (A), i współpracować z CWB (S). Z kolei prawa fałszywa dziewiątka będzie funkcjonować bardziej jak wysunięty rozgrywający, swobodnie szukając sobie wolnych przestrzeni i wspierając pomocników.
 

Zainteresowanym tematem grania bez napastników, polecam blog o FM-ie o nazwie Strikerless: https://strikerless.com

Znalazł go bodaj @lad, a dzisiaj na Discordzie @jmk podrzucił fajny artykuł o wielu pozycjach, o których powyżej pisałem: https://strikerless.com/2018/05/23/understanding-roles-in-football-manager-and-real-life-part-2/

 

 

Kilka zrzutów ekranu, które pokazują, jak wygląda atak z lewej i prawej strony podczas posiadania piłki.

 

Atak z lewej strony:

5.thumb.png.fe69d546fdefc0625d2b924a30f8da97.png

Widzimy CWB (S) wysoko po lewej w roli skrzydłowego, IF (A) w środku z piłką, a przed nim trójka zawodników obok obrońców, z którymi może rozegrać piłkę. Widzimy również lateralną opcję w postaci MEZ (A), który znajduje się na tej samej wysokości co IF (A). Jeśli podanie do przodu okaże się zbyt ryzykowne, z tyłu czekają DLP (S) i IWB (D). 

 

Atak z prawej strony:

6.thumb.png.a0b06da60ecbcea5c81fc2419ddcf610.png

Piłkę ma W (A), na bramkę nabiegają F9 (S) i IF (A), drugi F9 jest na wysokości pola karnego i również wbiega, za nim MEZ (A) w linii z DLP (S) i CWB (S), a wszystko ubezpiecza IWB (D), który służy jako łącznik między obroną a pomocą. 

 

Powiedzcie: czy to naprawdę wygląda jak 4-4-2? :D

 

Teraz defensywa.

 

W sytuacji przejścia z ataku do obrony (np. po utracie piłki) często wyglądamy jak 3-4-3 przez indywidualne mentalności, o których już pisałem. 

7.thumb.png.cc749ee9e3e572c1bf2626b154b14595.png

Natomiast w sytuacji spokojnej obrony, kiedy zdążymy się ustawić, bronimy jak zwykłe 4-4-2.
8.thumb.png.73905a6d71c60b6434a7cb33bd7cb174.png

 

Na koniec jak zwykle wyniki dla weryfikacji. W pierwszym sezonie wygrałem Bundesligę z wynikiem 28-3-3 i 87 pkt., strzelając 94 bramki (2.76 na mecz) i tracąc 17 (0.5 na mecz). W drugim sezonie korzystając z opisanej powyżej wersji taktyki póki co po 9 kolejkach mam 8 zwycięstw i 1 remis, strzeliłem 22 gole (2.44 na mecz) i straciłem 2 (0.22 na mecz) — jest to głównie rezultatem tego, że udało im się usprawnić defensywę i ustawić double pivot w formie, jaką tutaj opisałem.

  • Lubię! 4
  • Uwielbiam 3
  • Dzięki! 2
Odnośnik do komentarza
  • 1 miesiąc później...

Taktyka Chinese 4231 2.0:

 

0f960c5f2314000b193ba3c5f080a609.png

 

Tak zaczniemy nowy sezon. Podobnie graliśmy w Legii i tak też staramy się grać w RPA. Taktyka ta jednak przeszła metamorfozę przed finałem Pucharu Chin. Zacznijmy od ustawienia:

 

Bramkarz to nowoczesny, ofensywny libero, który ma umieć grać piłką, podawać i rozpoczynać akcje. Tradycyjny liniotrzymacz jest tak bardzo 1992.

 

Obrona zbudowana jest teoretycznie z czterech zawodników, jednak de facto jest ich trzech. Lewy defensor (najlepiej prawonożny) schodzi do środka - ma też dodatkowo włączone bardziej bezpośrednie podania, gdyż przy mentality defensive grał zbyt asekuracyjnie i za rzadko do przodu. Prawy z kolei wędruje od pola do pola karnego. CWB(s) to najistotniejsza pozycja tej taktyki. Zawodnik grający na prawej obronie w tej roli jest głównym "przeładunkowym" i kreatorem. Szybkość, drybling, podanie i dośrodkowanie to jego najważniejsze atrybuty. Bardzo często wystawiałem tam skrzydłowych. To właśnie na tej pozycji legendą Boca Juniors został Juan Garcia, w Pumas szalał Santiago Gutierrez, a w Legii wypromowałem do Manchesteru United (!) Słowaka FIlipa Sveca, który wcześniej był ligowym średniakiem. Na szczęście mam tu Li Guanga, który w wieku 20 lat już gra w reprezentacji Chin. Jest to zawodnik nie do zastąpienia:

 

d26ec705123e01d1c2b0dcace42ea4a5.png

 

W ataku Li Guang pełni rolę prawego napastnika, a w obronie czai się pomiędzy liniami, aby ruszyć jak błyskawica tworzyć przewagę i szerokość. Parę środkowych obrońców tworzy minimum jeden (a czasem dwóch) defensorów umiejących rozgrywać piłkę. Również przynajmniej jeden z nich ma mentality cover, dzięki czemu ograniczamy liczbę piłek "za plecy". Obecnie obaj moi stoperzy mają takowe zadania.

 

W linii pomocy doszło do największych zmian. Środkowy trójkąt ustawiony był jako CM(a) CM(s) AM(s) z dodatkowymi instrukcjami, które miały zutylizować Tomasa Cecha w Legii, który był odpowiednikiem Thomasa Mullera w Bayernie - to jest jego głównym atutem była głowa. To jednak zmieniło się po przejściu do Chin, gdyż Wendell to maestro środka pola. Dwójka środkowych została zmieniona na CM(s) CM(d), gdyż brakowało mi kogoś, kto połączy linie. Dzięki tej zmianie nie ma problemu z dziurą na wysokości trzydziestego metra. AM z kolei otrzymał mentality attacking aby grał bliżej napastnika i sam też angażował się w akcje. Dodatkowo otrzymał przyzwolenie na większe ryzyko jeśli chodzi o podania i dryblingi, a także nakazałem mu wychodzić w uliczkę:

 

da09401032ce6e5d64b8d8be8de955fd.png

 

 

Na skrzydłach mamy dwóch schodzących napastników - jak to u mnie zwykle bywa. Jeden w roli attacking, drugi support. Powinni mieć dominującą nogę przeciwną do strony, na której grają. Tu najważniejszy jest drybling, dzięki któremu Bo Gu nieraz przechylił szalę zwycięstwa na nasza korzyść.

 

W ataku grałem poacherem, i na tej pozycji miałem aż trzech królów strzelców sezon po sezonie (Dominguez, Vidarsson i Jose Maria). Obecnie próbuję ustawić Brazylijczyka jako AF(A), jednak kto wie, czy nie zdecyduję się na zmianę. W historii najlepiej spisywał się tam Marc, laureat Złotych Piłek w barwach Espanyolu - ustawiony jako CF(A).

 

Polecenia drużynowe:

 

53a9024149ad14266f72197fb3f6fa29.png

 

Gramy mentality positive, które przechodzi w attacking w razie potrzeby (czyli jeśli przegrywamy lub jest 0:0, a do końca meczu pozostało mało czasu). Nigdy nie zmieniam na niższe. Dzięki temu drużyna gra do przodu, ale nie jest tak narażona na kontry jak choćby wtedy, kiedy graliśmy w Boca.

 

0dd5b96c9eb5a545a3a62f85f0dac831.png

 

Tu mamy pierwsze odejście od starego Vamiballa i w sumie powrót do tego co próbowałem w kilku nowszych taktykach. Od CM 3 grałem według zasady: powoli - po ziemi - wąsko - krótko. Jednak po lekturze kilku pozycji z zakresu taktyki piłkarskiej oraz wielu godzin spędzonych na Discordzie w towarzystwie naszych taktycznych asów @lad @verlee @ajerkoniak @jmk i innych, w mózg wryły mi się słowa Dennisa Bergkampa, który stwierdził, że w filozofii Johana Cruyffa najważniejsza była przestrzeń. I to otworzyło mi pole do eksperymentów z graniem szeroko. Porzuciłem stare nawyki i zdecydowałem się na podania bezpośrednie, poszerzenie pola gry oraz podania w uliczkę. Opcja WIDE została tak naprawdę dodana tak już po pół roku gry w Legii. Rozgrywamy oczywiście piłkę od obrony i nie wybijamy "na pałę", tylko inteligentnie uruchamiamy "runnerów", których zawsze mam sporo.

 

Myśl: być może wrócę do grania work ball into box, gdyż mam wiele strzałów niecelnych, jednak świadomie póki co z tego zrezygnowałem.

 

7a0bbc5fa8a5b4e855564891d94f9020.png

 

W etapie przejściowym nic odkrywczego - akcje rozpoczynamy od bramkarza przez obronę, bez dalekich wykopów, kontrujemy i kontrpressujemy. Właściwie tu jest to klasyczny preset gegenpress.

 

47d33ea3b0449cd5b801d6cdad6a3e47.png

 

Wracając do teorii przestrzeni, próbowałem zrobić dwie płaszczyzny przestrzeni: to znaczy grać szeroko w ataku i wąsko w obronie, jednak powróciłem do standardowej szerokości defensywy, gdyż spisują się lepiej w takim ustawieniu. Pressing gramy zawsze maksymalny, od bramkarza rywali z pełną agresją. Linia obrony wysunięta, ale bez zaznaczonych pułapek ofsajdowych, gdyż opcja ta - zauważyłem - powoduje sporo piłek "za kołnierz".

 

Na grafikach meczowych widać wyraźnie jak ważna jest rola CWB i jego rejon operacyjny, który de facto oznacza, że gra jako FR:

 

166e738836bf2acaf118156e6857582e.pngfa226c660815205c08569bdbfacad5e0.png91f3cf4e44fa54782efef0394037d78b.png

 

 

Tą taktyką powróciłem na ścieżkę sukcesów i mam zamiar podążać nią nadal. Po sześciu latach posuchy zdobyłem trzy trofea i - mimo 68 lat - nie powiedziałem jeszcze ostatniego słowa!

  • Lubię! 3
  • Uwielbiam 1
Odnośnik do komentarza
  • 4 tygodnie później...

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić obrazków. Dodaj lub załącz obrazki z adresu URL.

Ładowanie
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...