z0nk Napisano 16 Marca 2020 Udostępnij Napisano 16 Marca 2020 Nie ma to jak gavelkindowy, lokalny rozp... Cytuj Odnośnik do komentarza
Feanor Napisano 17 Marca 2020 Autor Udostępnij Napisano 17 Marca 2020 Dwa lata później odstąpili Irlandczycy i Hwicce. By Olafr mógł zostać niekwestionowanym władcą, zginąć musiało ponad 20000 ludzi. Nie mogło się to nie odbić na sile Dwóch Królestw. Wyniszczone wojnami, nie było w stanie sprostać powstaniu kornwalijskich katolików z 907 roku. Po dwóch latach bezowocnych walk, które przyniosły jedynie nowe ofiary, Olafr zgodził się na wolność półwyspu, który przytulił do siebie jeszcze Dyfed. Ludzi zginęło już tak dużo, że w Skanii szemrać zaczęto, iż odrodził się Krwawy Arngrimr... i ostatecznie Olafra też zaczęto nazywać Oczyszczającym Płomienie, choć na stos skazał w swoim życiu tylko jedną kobietę. By jakoś przełamać zły los Olafr... postanowił ruszyć na nową wojnę! Zaatakował maleńkie Zemgale na Żmudzi. To miała być ta mała, zwycięska wojenka która poprawi mu prestiż w królestwie. Zamieniła się w dwuletni horror. Zemgale miało fatalne warunki zapopatrzeniowe (latem ledwie 2800 wojów mogło się tam wyżywić), a stolica wyglądała jak jak Krak de Chevalier z drewna i kamieni: 3400 obrońców! By skutecznie oblegać to monstrum, Olafr musiał godzić się z gigantycznymi stratami, szczególnie poza miesiącami letnimi. Po dwóch latach zrezygnował, podpisując biały pokój... Odnosił jednak sukcesy na innych polach. Thyr nie pobłogosławił go mądrością, Freja dała mu jednak atrakcyjność. Na początku wieku królowi udało się dzięki temu uwieść wdowę po Arngrimrie Oczyszczający Płomień, Songul. Romans zaowocował synem, którego król zalegitymizował. Kure wychowywał się mimo wszystko u boku matki, skutkiem czego przejął jej religię, sunnizm. To natchnęło Olafra pomysłem o religijnej konwersji. By móc to zrobić, potrzebował posłuchu wśród poddanych, nienawykłych do takich monarszych wolt (prestiż 1000, miał 470), zaczął go więc błyskawicznie zdobywać, w czysto swoim stylu. Po pierwsze, wziął sobie trzy nałożnice, co bardzo spodobało się mężczyznom Danii. Po drugie, wstąpił do Wilczych Wojowników, co spodobało się jeszcze bardziej. Po trzecie, zorganizował wielkie składanie ofiar Odynowi, a ponieważ więźniów w lochach miał piętnastu, krew popłynęła potokami... W efekcie, w 909 roku Olafr przeszedł na islam. Duńscy wikingowie znowu mieli króla spod zielonego sztandaru. Wizja secesji Svithjodu została oddalona, gdyż zgodnie z szariatem, wszystkie tytuły ojca dziedziczył jego najstarszy syn, Kure. Pomorskiej królowej Ingibjordze Pannie Tarczy najwyraźniej się to nie spodobało, głośno bowiem zaczęła zapowiadać nadchodzącą inwazję... Pomorskiej... Jak widać, podział dawnego saskiego imperium się utrwalił i pomorska jego odnoga miała się całkiem dobrze. Z kolei Saksonia powoli kruszyła się pod ciosami Środkowej Francji... i Chazarii, która wtargnęła z impetem do środkowej Europy i miała wyraźne apetyty na więcej. Kagan Tabar Mądry był już katolikiem i te katolickie frankońsko-chazarskie kleszcze powoli niszczyły tak silne niegdyś saskie królestwo. 2 1 Cytuj Odnośnik do komentarza
Brachu Napisano 17 Marca 2020 Udostępnij Napisano 17 Marca 2020 Dziwny jest ten świat 912 roku. Cytuj Odnośnik do komentarza
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.