Skocz do zawartości

Człowiek znikąd


Chomik

Rekomendowane odpowiedzi

Mecz z Tottenhamem był najważniejszym wydarzeniem w klubie od dawien dawna. Tutaj nie liczyłem nawet na zwycięstwo, bo to było mission impossible. Moją wygraną było £70,000, które wpadło do kasy klubu z praw telewizyjnych oraz - po raz kolejny - całkowicie pełen stadion. Tottenham przyjechał pewien swojego, po wygraną i awans do kolejnej rundy. Co im się dziwić - ich jeden rezerwowy był warty dwa razy tyle co nasz cały zespół. Modliłem się jedynie o brak dwucyfrówki. Podpieczni Pochettino nie zamierzali się jednak przemęczać, a do ogrania nas wystarczyły dwa trafienia Duńczyka Eriksena. Nasza piękna przygoda dobiegła końca, uścisnąłem więc dłoń managerowi Kogutów, White zrobił sobie z nim selfie i mogliśmy wrócić do ligowej szarej rzeczywistości. 

 

FA Cup 3 runda

05.01.19 Darlington 0-2 Tottenham

(Eriksen x2)

 

Porażkę w pucharze odbiliśmy sobie na rywalach ligowych. Naszą siłę poznały zespoły Kidderminster Harriers, Alfreton Town i Spennymoor. W tych trzech potyczkach zdobyliśmy trzynaście goli, tracąc przy tym zaledwie dwa. Jesteśmy o klasę lepsi od reszty, ale mnie najbardziej cieszy, że wszyscy zaczęli trafiać do siatki. Swoje trafienia zaliczyli nawet obrońcy - Omam-Biyik i Trotman. Zresztą bramka tego drugiego w meczu z Alfreton była cudowna - Luke przyjął piłkę na prawej stronie i centrostrzałem wsadził piłkę za kołnierz goalkeepera rywali. 

 

Vanarama North 

08.01.19 Darlington 4-1 Kidderminster Harriers

(Romario Vieira, Wheatley, Saunders, Thompson - Ironside)

 

Vanarama North 

12.01.19 Alfreton Town 1-4 Darlington

(Smith - Omam-Biyik, Trotman, Ainge x2)

 

Vanarama North

15.01.19 Darlington 5-0 Spennymoor

(Wheatley, Romario Vieira, Henshall, Hurst, sam.) 

 

Tak wygląda tabela. Nasza przewaga coraz większa, więc nie ma się o co martwić. Spokojnie zmierzamy w kierunku Vanarama National. 

 

FA Trophy 2 runda

19.01.19 Dover Athletic 3-0 Darlington

(Allen x3)

 

Tutaj daliśmy dupy, bo Dover było do przejścia. Pogrążył nas Jamie Allen, który ustrzelił hat-tricka i marzenia o jakimkolwiek pucharze możemy odłożyć na następny rok. Cel spełniony, bo była nim owa druga runda. Trudno, spróbujemy za rok. 

Odnośnik do komentarza

Końcówka stycznia i cały luty przebiegły w podobnej atmosferze. Byliśmy praktycznie bezbłędni, oprócz meczu domowego z Brackley Town, aczkolwiek tam postawiłem na nieco rezerwowy skład. Naszą siłę poznały Curzon Ashton, Blyth Spartans, zawsze groźne Southport oraz Telford United. Miałem w dupie to, że tracimy bramki, skoro strzelaliśmy ich więcej od rywali. Zastanawiająco skuteczny był Joe Wheatley, który od początku roku zdobył aż sześć goli, co jak na środkowego pomocnika jest wynikiem bardzo dobrym. Do tego przebudził się Nicholson, co jest dla mnie dobrą wiadomością. 

 

Vanarama North

26.01.19 Curzon Ashton 2-4 Darlington

(Aziakonou, Morton - Ainge, Wheatley, Henshall x2)

 

Vanarama North

02.02.19 Darlington 1-1 Brackley Town

(Ainge - Walker)

 

Vanarama North

09.02.19 Blyth Spartans 1-4 Darlington

(Rivers - Saunders x2, Nicholson, Wheatley) 

 

Vanarama North 

16.02.19 Darlington 3-1 Southport

(Wheatley, Romario Vieira, Ainge - Gilchrist)

 

Vanama North

23.02.19 Telford United 1-3 Darlington

(Perry - Henshall, Wheatley, Nicholson) 

 

Do tego sporo działo się w klubie. W prasie pojawiły się plotki o przejęciu Darlington przez zewnętrzną firmę, ale Quigley nie chciał mi nic powiedzieć. Odbiłem to sobie zatrudniając kolejnych członków sztabu szkoleniowego, a McCall jeździł i szukał mi kolejnych piłkarzy do uzupełnienia kadry. Zacznijmy jednak od pracowników klubowych. Po pierwsze ściągnąłem do klubu naukowca sportowego, jakim był Adam Burton, 28-latek z przeszłością w Leicester City. Później do naszego zespołu dołączył kolejny scout, Neil Murray, który ma za zadanie penetrować dla nas północne rejony kraju oraz jego ojczyznę - Szkocję. Poprzednio przez dwa lata był głównym scoutem w Glasgow Rangers. Ponadto wzmocniłem jeszcze pion medyczny osobą byłego fizjoterapeuty Liverpoolu jakim był Andy Renshaw, a także zespół U-18, do którego w roli trenera dołączył Kajmańczyk, Martin O'Connor. McCall natomiast do pracy z pierwszą drużyną namówił Darrena Huckerby'ego, a więc ex-trenera juniorów w Norwich City.  Jeżeli chodzi o piłkarzy, to Tim Davies wynalazł mi na wolnym transferze młodego skrzydłowego, Jaime Huttona, który ma stanowić dla mnie melodię przyszłości, a na razie pograć w drużynie U-23. Drugim wzmocnieniem był napastnik, regularnie pomijany przy ustalaniu składu w piątoligowym Salford City. Graham Alexander nie był zwolennikiem jego talentu,  także bez wachania oddał nam 24-letniego Anglika i tak Emmanuel Dieseruvwe związał się z nami kontraktem do końca czerwca 2020. Po stronie strat jedynie zawodnik zespołu U-23, Jack Vaulks, który przeniósł się do Curzon Athletic. Żadna strata. 

Odnośnik do komentarza

W marcu mieliśmy kolejne pięć spotkań ligowych, w których - delikatnie mówiąc - wiało nudą. Najpierw bez żadnego problemu pojechaliśmy 4:1 Chorley, a pierwszą bramkę w zespole strzelił Dieseruvwe. Dalej przyszedł wyjazdowy pojedynek z Hereford, z którego wróciliśmy z jednym punktem, ale gospodarze umiejętnie się bronili i nie dało się strzelić nic więcej. W rewanżu rozbiliśmy Chester, a dwa gole strzelił niewidoczny ostatnio Stephen Thompson. Nuneaton Town było czerwoną latarnią Vanarama North, także bezproblemowa wygrana w rezerwowym składzie. Na koniec miesiąca porażka ze Stockport, o której więcej niżej. Z pozytywów jeszcze rosnąca frekwencja, bo na meczu z Chester było ponad 2000 osób, co nie zdarzało się często w tym sezonie. Na dodatek więcej kibiców obserwowało jedynie pucharowe boje z Plymouth i Tottenhamem, czemu nie ma się co dziwić. Mam jednak nadzieję, że tyle wiary - albo i nawet więcej - będzie przychodzić na piątą ligę regularnie. 

 

Vanarama North 

02.03.19 Darlington 4-1 Chorley

(Hughes, Henshall, Wheatley, Dieseruvwe - Newby)

 

Vanarama North 

09.03.19 Hereford 1-1 Darlington

(Lavery - Saunders)

 

Vanarama North

16.03.19 Darlington 4-1 Chester

(Burn, Thompson x2, Saunders - Livesey)

 

Dzień przed kolejnym meczem ligowym oficjalnie zostaliśmy Mistrzami Vanarama National League North! Na siedem kolejek przed końcem tychże rozgrywek mamy zapewniony tytuł - i co za tym idzie - awans do Vanarama National League. Quigley powiedział, że jestem zajebisty, a ściślej to że on jest, że wynalazł takiego dobrego treneiro. Ja mu natomiast powiedziałem, żeby szykował portfel, bo bez wzmocnień to my daleko nie zajdziemy. 

 

Vanarama North 

23.03.19 Nuneaton Town 0-3 Darlington

(Syers, Saunders, O'Hanlon)

 

Vanarama North 

30.03.19 Stockport Country 2-1 Darlington

(Sass-Davies, N'Guessan - Wheatley)

 

Przegrywamy drugi mecz w sezonie, tym razem z v-ce liderem tabeli, Stockport Country. Byliśmy lepsi, ale zabrakło skuteczności. Jedyny gol padł w 87. minucie, co nie dało nam już czasu na doprowadzenie do wyrównania. Nic wielkiego, mistrzostwo mamy już i tak, a do magicznej bariery 100 punktów brakuje naprawdę niewiele. Gospodarzom te punkty pomogły zachować drugą lokatę.

Odnośnik do komentarza

Kwiecień był ostatnim miesiącem sezonu zasadniczego. Mając zapewniony awans postawiłem na eksperymenty taktyczne, chcąc wyrównać przy tym liczbę minut poszczególnych graczy. Na pożegnanie z Vanarama North wygraliśmy wszystkie pięć spotkań, zdobywając rekordową liczbę 106 punktów na koniec sezonu! Na ostatni mecz sezonu przyszło ponad 3000 ludu, którzy tuż po końcowym gwizdku wysypali się na murawę, świętując zdobyte mistrzostwo. Jedynym niezadowolonym był Harvey Saunders, którego moje rotacje personalne pozbawiły szans na tytuł króla strzelców. Formą w końcówce sezonu błysnął natomiast doświadczony Syers, zapewniając tym samym sobie miejsce w kadrze na przyszły sezon. 

 

Vanarama North 

06.04.19 Darlington 4-2 FC United

(Thompson, Syers x2, Nicholson - Logan, Freeman)

 

Vanarama North

13.04.19 Boston United 1-2 Darlington

(Davies - Syers, Thompson)

 

Vanarama North

20.04.19 Darlington 3-1 Bradford AFC

(Thompson, Dieseruvwe, Nicholson - Logan)

 

Vanarama North

22.04.19 Guiseley 0-2 Darlington

(Wheatley, Thompson)

 

Vanarama North

27.04.19 Darlington 4-0 Leamington

(Saunders, Nicholson, Dieseruvwe, Syers)

 

Tabela. Jak widać z barażów do Vanarama National weszła ekipa Chorley, która w finale ograła po karnych Stockport Country. To dobra informacja dla nas, bo Stockport było niewygodnym rywalem, a Chorley dwukrotnie pokonaliśmy, i to bez żadnych większych kłopotów (4-2 na wyjeździe i 4-1 u siebie). Z drugiej grupy wyżej przechodzą Torquay United, a także Chelmsford City. 

Odnośnik do komentarza

Czas na podsumowania indywidualne, jak i drużynowe:

 

Darlington:

 

Piłkarz sezonu wg kibiców - Terry Galbraith (75%) 

Bramka sezonu - Luke Trotman vs Alfreton Town (12.01.19)

Transfer sezonu - Billy O'Brien 

Młody piłkarz sezonu - Emilio Omam-Biyik (24 lata, taki 'polski' wiecznie młody talent)

Najlepszy strzelec - Harvey Saunders (20 goli)

Największa średnia - Terry Galbraith (7,61)

Najwięcej asyst - Terry Galbraith (14 asyst)

Najwięcej MVP - Terry Galbraith (8 MVP)

Najwięcej żółtych kartek - Luke Trotman (10 żółtych kartek)

Najwięcej czerwonych kartek - Tom Paul (2 czerwone kartki)

 

Jedenastka sezonu wg kibiców: O'Brien - Galbraith, Burn, Omam-Biyik, Trotman - Wheatley, Romario Vieira - Henshall, Nicholson, Thompson - Saunders

 

Liga - zespoły:

 

Najwięcej punktów - Darlington (106 punktów)

Najmniej punktów - Nuneaton Town (27 punktów)

Najwięcej zdobytych bramek - Darlington (118 goli)

Najmniej zdobytych bramek - Nuneaton Town (32 gole)

Najwięcej straconych bramek - Chester (76 goli) 

Najmniej straconych bramek - Darlington (42 gole)

Najwięcej wygranych - Darlington (33 mecze)

Najmniej wygranych - Nuneaton Town (5 meczów)

Najmniej porażek - Darlington (2 mecze)

Najwięcej porażek - Nuneaton Town (25 meczów)

 

Liga - indywidualne:

 

Najwięcej goli - Jack Sampson (Southport; 24 bramki)

Najwięcej asyst - Alex Harris (York City; 15 asyst)

Najwięcej czystych kont - Billy O'Brien (Darlington; 15 czystych kont) 

Najwyższa średnia - Terry Galbraith (Darlington; 7,65)

Najwięcej MVP - Ben Davies (Boston United; 9 MVP)

Piłkarz sezonu - Terry Galbraith (Darlington)

Manager sezonu - Joey Jones (Darlington)

 

Odnośnik do komentarza

Tego wieczoru Steve był jakiś taki inny. Normalnie uśmiechnięty i pogodny McCall teraz siedział przy stole smętny, wręcz nieobecny. Nie chciałem go zagadywać, wiedziałem bowiem, że jeśli będzie chciał sam mi powie co go trapi, a jeśli nie będzie chciał - nie ma siły, która skłoni go do mówienia. Tym razem jednak mój przyjaciel zdecydował się porozmawiać o swoich problemach.

 

- Słuchaj Joey, nie będę Cię oszukiwał. Dostałem propozycję pracy jako scout w Queens Park Rangers. Przygoda w Darlington była świetna, ale zrozum, że to jest dla mnie życiowa szansa. 

- Nie ma o czym mówić Steve. Będzie mi Ciebie brakowało, ale QPR to przecież Championship - musisz się zgodzić. 

- Myślałem nad tym. Brakuje mi pracy w zawodzie, nie mówiąc nawet o pieniądzach. Dają £925 na tydzień i 20% od wartości każdego sprowadzonego zawodnika. Ale nie martw się, dalej będę Ci podsyłał ciekawych piłkarzy. I czasem wpadnę też na mecz. 

 

Tak oto zostałem bez człowieka, dzięki któremu Darlington w ogóle awansowało z Vanarama North. Steve nie tylko wspierał mnie mentalnie, ale i zbudował podwaliny pod sukcesy klubu. Gdyby nie on, to nie byłoby nas w Vanarama National. Życie toczyło się jednak dalej, a ja musiałem zrobić to co jest niezbędne - przeanalizować kadrę pod kątem przyszłego sezonu.

 

 

Bramkarze (a w zasadzie to bramkarz) bo ten sezon był tylko i wyłącznie teatrem jednego aktora. Billy O'Brien okazał się strzałem w dziesiątkę, przez który z Darlington odszedł Jonny Maddison. Dopóki mamy jednak Walijczyka to nikt po nim płakać nie będzie. Rezerwowym był Mattie Bancroft, który po prostu był. Nie zagrał ani minuty, w drugiej części sezonu nawet nie znajdował się na ławce rezerwowych, bo na pięciu miejscach wolałem sadzać zawodników z pola. Usilnie poszukuje konkurenta dla O'Briena, żeby ten nie osiadł na laurach, w czym wydatnie przeszkadza mi embargo transferowe nałożone na klub. Czyli w skrócie: O'Brien zostaje, Bancroft odchodzi wraz z końcem kontraktu, a ja szukam drugiego łapacza prezentującego poziom piąto, a może i czwartoligowy. 

 

Obronę mieliśmy najlepszą w lidze. Bezapelacyjnie. Jej trzon stanowił duet stoperów, który - moim skromnym zdaniem - poradzi sobie w Vanarama National. Jonny Burn i Emilio Omam-Biyik grali w praktycznie każdym meczu, robili swoją robotę dobrze i, co też jest bardzo ważne, obydwoje strzelili aż po pięć goli! Przydałby im się jednak konkurent, gdyż w razie ich absencji przesuwałem tutaj najczęściej Galbraitha. Jeżeli już o Terrym mowa to był to nasz najlepszy zawodnik w całym sezonie. Asystował, strzelał, bronił fenomenalnie i liczby mógłby mieć jeszcze lepsze, gdybym w końcówce sezonu nie wystawiał na lewej stronie O'Hanlona. Ten z kolei okazał się użytecznym rezerwowym, co prawda daleko mu do klasy Galbraitha, ale na ławkę jest jak znalazł. Po przeciwległej stronie boiska mieliśmy wyrównaną rywalizację, którą w statystykach wygrywa Tom Paul, ściągnięty przed sezonem z bezrobocia. Dwie bramki i dziesięć asyst robią wrażenie, ale trzeba pamiętać też o jego dość brutalnej grze. Nie ustępował mu jednak Luke Trotman, który zagrał w minimalnie większej liczbie gier i o tą pozycję również mogę być spokojny. Był jeszcze Dominic Collins, ale on zagrał tylko w jednym meczu i więcej u nas nie pokaże, gdyż odchodzi wraz z końcem kontraktu. 

 

Pomocnicy również mnie nie zawiedli. Gwiazdą był tutaj niewątpliwie Joe Wheatley, który miał udział aż przy 15 bramkach zespołu (11 goli + 4 asysty)! 22-latek wskoczył do składu wobec kontuzji Hughesa na początku sezonu i dawał radę. Co do Liama, to ten także nie grał źle. Zaliczył najwięcej meczów ze środkowych pomocników (oprócz Syersa, którego ustawiałem jednak częściej jako rozgrywającego) i nie mogłem na niego narzekać. Trzeci do gry w środku pola był były gracz Leeds, Romario Vieira, który również prezentował się dobrze nie tylko w defensywie (9 goli i 6 asyst Gwinejczyka). Czwarty do gry był Gary Jones, jednakże zaliczył tylko 3 występy w tym sezonie, co skłoniło 41-latka do zakończenia kariery. Jeszcze mniej grał Tom Elliott, który również pożegna się z klubem. Jest dobrze, ale jeszcze jeden pomocnik by się przydał. Na rozegraniu była wieczna wojna pomiędzy Davidem Syersem - moim zdaniem największym wygranym tej kampanii - a fenomenalnym Jordanem Nicholsonem. Podstawowym zawodnikiem był jednak ten drugi, który zaliczył lepsze statystyki i to on zacznie piątoligowy sezon w pierwszym składzie. Syers jednak może grać także i w środku pola, a swoją formą w końcówce sezonu pokazał, że będzie użytecznym zmiennikiem. Na skrzydłach brylował przede wszystkim Stephen Thompson, zdobywca 18 goli i 12 asyst we wszystkich rozgrywkach. Prawa strona była całkowicie jego, choć czasem grał tam także ściągnięty w trakcie sezonu Kevan Hurst. 33-latka zatrudniłem głównie ze względu na jego wszechstronność (może grać na obydwu flankach), a wyszło tak, że w końcówce sezonu wygryzł ze składu Henshalla. Alex jednak jest prawie dekadę młodszy, co jest jego głównym atutem, chociaż nie grał on jakoś słabo. O Finlayu Sinclair-Smithie nie ma nawet co wspominać, oprócz jego bramki dającej wygraną nad Alfreton Town pod koniec sierpnia. Zaledwie raz w podstawowym składzie, dziewięć razy z ławki i wraca do Blackpool. Tutaj przydałby się jeszcze jeden zawodnik, na którego mam już pomysł. 

 

Napastnicy po mocno przeciętnym początku sezonu odnaleźli swoją formę. Najlepszy był młody Harvey Saunders, zdobywca 20 bramek w całej kampanii. 21 lat na karku sprawia, że - mam nadzieję - pogra jeszcze u nas parę lat, oczywiście jeżeli zachowa odpowiednią formę. Jego głównym zmiennikiem był doświadczony Simon Ainge, jednak zaledwie 9 bramek na przestrzeni całego sezonu niezbyt mnie przekonuje, zwłaszcza, że po przyjściu do nas dobrą formę pokazał Emmanuel Dieseruvwe. Były napastnik Salford praktycznie z miejsca wskoczył do składu i zdołał zaliczyć po trzy bramki i asysty, co pokazuje, że nie składa on broni w walce o pierwszy skład. Jeżeli uda mi się kogoś kupić to fajnie, jeżeli nie, to Ainge zostanie i będzie trzecim wyborem. 

Odnośnik do komentarza

Jakby tego było mało to prezes Quigley poinformował mnie, że prowadzone są rozmowy na temat przejęcia klubu, co nakłada na Darlington embargo transferowe. Nie wiem do kiedy ma to potrwać, ale oby jak najkrócej. Przy okazji zatrudniłem kolejnego scouta, Jenninsona Myrie-Williamsa, dla którego była to pierwsza praca po zakończeniu zawodowej kariery piłkarskiej. 31-latek był weteranem League One i League Two, liczyłem więc na jego znajomość tychże lig. 

 

Zanim jednak nałożono na nas embargo transferowe udało mi się dopiąć kilka transferów do zespołu, z których byłem naprawdę dumny. Wzmocniło nas paru zawodników z potencjalnie dobrą przyszłością, co mogło się okazać kluczowe w nadchodzącym sezonie. Alan White był non-stop zajęty, pomagając finalizować kontrakty naszych nowych zawodników, a Quigley wyjątkowo miał to gdzieś, bo rozmowy o sprzedaży klubu podobno szły dobrze. W celu wzmocnienia Darlington do naszego zespołu dołączyli:

 

Gus Mafuta - 24-letni środkowy pomocnik z Salford City, ma wzmocnić naszą drugą linie wobec odejścia Elliotta i Jonesa. Ma piątoligowe doświadczenie i najwyższy kontrakt w zespole. Za darmo na prawie bosmana. 

 

Rhys Williams - 18-letni wychowanek Liverpoolu. 196 centymetrów wzrostu, według White'a będzie zajebisty. Też nie dałem nawet pensa. 

 

Johan Branger-Engone - 25-letni reprezentant Gabonu, który zamienił czwartoligowe Oldham na nas. On akurat kosztował 1 tysiąc funtów, ale będzie warto. Pierwszy skład na lewej stronie.

 

Sam Gibson - 19-letni były obrońca Huddersfield, ale kopał też w ligach amatorskich. George Rooney powiedział, że będzie kozakiem, więc dostał £825 i zapewnienie pierwszego składu.

 

George Danaher - 19-latek, kolega Gibsona. Grał z nim w rezerwach Huddersfield, ale Teriery nie przedłużyły z nim umowy, więc przygarnęliśmy go my. Ma być naszym głównym żądłem z przodu. 

 

Josh Barnes - 21-letni bramkarz, którego wypożyczyło nam Derby Country. Na papierze ma porównywalne umiejętności do O'Briena, ale będzie grzał ławę, bo raczej na stałe to go nie weźmiemy. 

 

Do tego do rezerw dołączyło trzech zawodników. Robert McCormick oraz Paul Hughes to stoperzy, którzy w przyszłości mogą grać nawet w League One, a przynajmniej tak twierdzą nasi scouci. Mate Deczki to natomiast bramkarz młodzieżowej reprezentacji Węgier, który może w razie czego wskoczyć na ławkę rezerwowych w pierwszym składzie. Dostał kontrakt tymczasowy, tak więc nic nie ryzykujemy. W drugą stronę poszli natomiast Tom Elliott oraz Dominic Collins, którzy przeszli na wolny transfer, Gary Jones zakończył karierę piłkarską, Mattie Bancroft przeniósł się za darmo do Tamworth, a Simon Ainge za ładną dla oka kwotę 7,5 tysiąca funtów zasilił szeregi Billericay Town. Transfery na duży plus, czas zaczynać walkę o środek tabeli! 

Odnośnik do komentarza

Zanim jednak ruszyła liga, to czas na mecze towarzyskie. Czekało nas pięć sparingów z rywalami różnej klasy, ale najmocniejsze były chyba zespoły Hartlepool (z którymi będziemy mierzyć się również w lidze) oraz Derby Country U-23. To wszystko odbyło się jednak już pod okiem nowego prezesa. Jamie Quigley sprzedał klub, a nowym właścicielem został Sean Richards. Odszedł także Johnson, co pozwoliło na zatrudnienie Carla Gale w roli dyrektora generalnego. Richards okazał się energicznym prezesem. Podjął decyzję o zerwaniu współpracy z Sunderlandem (o której oczywiście Quigley zapomniał mi wspomnieć), ale w zamian obiecał znaleźć nam nowy klub patronacki. Do tego ruszyła budowa nowej szatni, a także przebudowa boiska treningowego. Mogłem także obsadzić kolejne pozycję w i tak już mocnym sztabie szkoleniowym, ale o tym będzie później. Nowy prezes zasilił także klub kwotą 120 tysięcy funtów, co było ponad 1/3 naszego budżetu. Pozwoliło mi to dopiąć jeszcze pewne zmiany w składzie. Czwartym środkowym obrońcą został Joe Coveney, były zawodnik drużyn młodzieżowych Manchesteru City oraz Nottingham Forest, który oczywiście przyszedł za darmo. Do składu dołączył także środkowy pomocnik reprezentacji Afganistanu, Noor Husin, który z miejsca wskoczy do podstawowej jedenastki. Do drużyny rezerw przyszedł jeszcze Abdi Sharif, zwycięzca Youth FA Cup z Liverpoolem. W rewanżu musiałem pozbyć się jednego pomocnika, a padło na Davida Syersa, który wybrał Stockport, a my zarobiliśmy 4 tysiące. Mówiłem, że ma miejsce w kadrze, ale cóż - życie.

 

Sparingi jak to sparingi. Cieszy wygrana z Hartlepool, bo to nasz ligowy rywal co pokazuje, że nie będziemy wyłącznie chłopcami do bicia. Rezerwy Derby Country także poznały smak porażki, a dobrze zaprezentował się nowy nabytek Danaher. Ogólnie mecze kontrolne na plus, ale wszystko zweryfikuje liga, która rusza już za trzy dni. 


06.07.19 Darlington 2-1 Derby Country U-23

(Danaher x2 - Minkley)


13.07.19 Darlington 2-1 Hartlepool

(Danaher, Branger-Engone - Matsuzaka)

 

20.07.19 Prestatyn Town 0-5 Darlington 

(Thompson, Danaher, Romario Vieira, Omam-Biyik, Saunders)

 

27.07.19 Stockport Country 1-1 Darlington

(Dyett - Branger-Engone)

 

03.08.19 Chester 0-2 Darlington

(Thompson, Burn)

Odnośnik do komentarza

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić obrazków. Dodaj lub załącz obrazki z adresu URL.

Ładowanie
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...