Książki - dobre, złe i średnie. Co czytać?

[Fenomen]

Roberto Saviano, Gomorra

 

Książkę dostałem na gwiazdkę, ale trułem o niej w domu od dobrych trzech miesięcy. Chorowałem na nią strasznie i muszę przyznać, że gdy już do niej siadłem, to się nie zawiodłem. Paradokumentalny opis działalności włoskiej komorry, autorstwa zwykłego dziennikarza może się podobać przede wszystkim ze względu na autentyczność, jaka z tego dzieła bije. Trudno mówić, na ile te wydarzenia opisane w książce są prawdziwe, ale autor przedstawił je w taki sposób, że nie sposób wątpić w ich prawdziwość. Jak na paradokument to naprawdę trudno się od niego oderwać i jakoś przyciąga niczym dobra powieść akcji. Jedyna wada książki to jej długość - wystarczyła mi tylko na dwa dni świąt :(

 

Ocena: 9/10

[kubasa]

Właśnie nie 9/10, ale wręcz 10/10 - genialna zupełnie książka, dla mnie półka Archipelagu Gułag wręcz.

[Fenomen]

Nie chcialem dawac 10/10 bo nauczylem sie juz zeby zawsze zostawiac sobie pewien margines Ale faktem jest, ze to jedna z lepszych pozycji, z jakimi ostatnio mialem przyjemnosc sie zapoznac.

[Dudek]

Pytanie do fanów Ojca Chrzestnego. Jaki poziom mają "Zemsta Ojca Chrzestnego" i "Powrót Ojca Chrzestnego"? Warto nabyć czy Winegardner nie udźwignął geniuszu "jedynki"?

[Katol]

Jeśli możecie mi coś polecić z jego książek to z chęcią posłucham, bo raz na jakiś czas coś sobie dokupuje.

 

Jakiś czas temu czytałem "Komórka" Kinga i miło wspominam tą książkę.

Dużo zabijania, krwi i brutalności. Mało przemyśleń bohaterów w porównaniu z innymi książkami Kinga.

[Diego]

Przecież "Zielona Mila" to absolutnie najlepsza książka Kinga:) Poza tym Lśnienie i Christine też są bardzo fajne i ciekawe:)

[Man_iac]

Skoro już dyskusja zeszła na Kinga to interesującym się jego twórczością bardzo polecam zbiór opowiadań cztery pory roku z genialnym opowiadankiem: Skazani na Shawshank i z moim zdaniem najlepszą pracą Kinga - Zdolnym Uczniem.

[Mace]

Pytanie do fanów Ojca Chrzestnego. Jaki poziom mają "Zemsta Ojca Chrzestnego" i "Powrót Ojca Chrzestnego"? Warto nabyć czy Winegardner nie udźwignął geniuszu "jedynki"?

 

Te książki nie są rewelacyjne, do Puzo się nie umywa, ale jak jesteś fanem to warto przeczytać. Polecam też Sycylijczyka (Autor : Puzo) który opowiada o czasach gdy Mike był na Sycylii.

[Kamtek]

"Sycylijczyk" jak najbardziej, ale te popłuczyny w postaci "Zemsty..." czy "Powrotu..." niekoniecznie.

[GyzzBurn]

polecam cykl Borisa Akunina o asesorze kolegialnym Eraście Pietrowiczu Fandorinie - retro kryminały (ma być 16 tomów i każdy w innym stylu, bo Akunin wyróżnia 16 typów kryminału) dla fanów Holmesa i Poirota, tylko lepsze! np. Dekorator i Śmierć Achilesa to 9/10 w klasie kryminału; tom 1szy Azazel już sfilmowany przez Hollywood, a Azazel i Gambit turecki przez Rosjan

[Dudek]

"Sycylijczyk" jak najbardziej, ale te popłuczyny w postaci "Zemsty..." czy "Powrotu..." niekoniecznie.

Sycylijczyka też już czytałem, a skoro mówicie, że tych kontynuacji nie warto czytać to może polecicie coś innego Puzo? Do tej pory przeczytałem takie tytuły jak: Ojciec chrzestny, Głupcy umierają, Sycylijczyk, Omerta i Rodzina Borgiów, z tym, że Omerta była średnia, żeby nie powiedzieć słaba. Jest jeszcze jakaś godna uwagi książka Puzo?

[Reaper]

Chyba już na dobre skończyłem z Kingiem. Po przeczytaniu kilku książek stwierdzam, że dobrze się go czyta jak się coś faktycznie dzieje, a nie jakieś dwudziestostronicowe przemyślenia bohatera czy opisy otoczenia. Padłem na książce "Bag of Bones", nie zdzierżyłem opisu

kiedy to główny bohater wraca do domu Sara Laughs i ten opis jak to stoi na podjeździe, jak wkłada klucz do zamka bla bla bla

, nie wytrzymałem, rzuciłem w kąt i zabrałem się za Noblistę Marcina Wolskiego.

[Pientka]

Nie zrażaj się King bardzo często przynudza, dlatego polecam ci jego zbiory opowiadań. Osobiście ostatnio czytam właśnie je plus Mroczną wierzę. Moim zdaniem opowiadania są świetne. Nie ma się co dziwić, że tyle zostało sfilmowanych

[filip133]

R. A. Salvatore "Ojczyzna" - bardzo ciekawa książka o dzieciństwie młodego drowa(mrocznego elfa) Drizzta, który nie pasuje do świata w jakim żyje, ponieważ w przeciwieństwie do swych okrutnych i bezwzględnych pobratymców, ma moralność i brzydzi się zabijaniem innych drowów czy zwykłych elfów. I nie może zrozumieć zasad panujących w świecie drowów i nie wie co zrobić, aby uciec od tego wszystkiego. Początek Legendy Drizzta

[Kuchar]

R. A. Salvatore "Ojczyzna" - bardzo ciekawa książka o dzieciństwie młodego drowa(mrocznego elfa) Drizzta, który nie pasuje do świata w jakim żyje, ponieważ w przeciwieństwie do swych okrutnych i bezwzględnych pobratymców, ma moralność i brzydzi się zabijaniem innych drowów czy zwykłych elfów. I nie może zrozumieć zasad panujących w świecie drowów i nie wie co zrobić, aby uciec od tego wszystkiego. Początek Legendy Drizzta

Przeczytałem wszystkie książki Salvatore w których wystąpił Drizzt i mimo, że może nie są to jakieś wybitne dzieła, to miło się je czyta

[tio]

Przeczytałem "Wściekły od urodzenia" - kolejna książka Jeremiego Clarksona - świetna do pociągu, choć w dużych dawkach jego felietony mogą być nużące, tym bardziej że często się powtarza. Jednak można dojść do wniosku, że bycie dziennikarzem motoryzacyjnym to niezła fucha: co tydzień pod twoim domem przyprowadzają ci nowy model samochodu, z pełnym bakiem, ubezpieczony. Potem tylko krótki tekst o twoich wrażeniach - ech, chyba się przebranżowię

[tio]

Roberto Saviano, Gomorra

 

Książkę dostałem na gwiazdkę, ale trułem o niej w domu od dobrych trzech miesięcy. Chorowałem na nią strasznie i muszę przyznać, że gdy już do niej siadłem, to się nie zawiodłem. Paradokumentalny opis działalności włoskiej komorry, autorstwa zwykłego dziennikarza może się podobać przede wszystkim ze względu na autentyczność, jaka z tego dzieła bije. Trudno mówić, na ile te wydarzenia opisane w książce są prawdziwe, ale autor przedstawił je w taki sposób, że nie sposób wątpić w ich prawdziwość. Jak na paradokument to naprawdę trudno się od niego oderwać i jakoś przyciąga niczym dobra powieść akcji. Jedyna wada książki to jej długość - wystarczyła mi tylko na dwa dni świąt :(

 

Ocena: 9/10

 

 

Ja przeczytałem dopiero teraz ale też robiłem sobie na nią apetyt od kilku miesięcy i chyba wobec tego miałem za wysokie oczekiwania. Nie mówię, że jest zła, bo jest bardzo dobra, jest to ważna książka "z misją" ale nie było w niej niczego co jakoś by mnie głęboko poruszyło, wstrząsnęło, zbulwersowało. Momentami jest nudna bo w mnogości mafijnych bohaterów, ich związkach i wojnach można się zwyczajnie pogubić. Najlepsza jest w tych fragmentach, które opisują jak mafia wpływa na życie zwykłych ludzi,

jak nauczycielka, która jako jedyna złożyła zeznanie będąc świadkiem morderstwa (choć zabójcy wcale nie starali się popełniać morderstwa bez świadków), lub dziewczyna która była torturowana i zabita bo kiedyś chodziła z jednym z żołnierzy mafii

.

Jedna z książek, którą należy znać, ale daleko jej do wybitności.

[Sioux]

Przeczytałem ostatnio "Galeony wojny" Jacka Komudy. Powieść marynistyczna, składająca się z dwóch tomów. Akcja dzieje się w okresie poprzedzającym bitwę pod Oliwą ze Szwedami (I tom) i opisujący tą bitwę (II tom). Naprawdę przyjemna lektura. Wszystkie pojęcia marynistyczne nieźle wytłumaczone, podobnie jak zapożyczenia z języka kaszubskiego. Osobiście ciężko było mi się oderwać.

[Kamtek]

Pisałem o "Galeonach..." nieco ponad rok temu - lektura tyleż sympatyczna, co niestety dość przewidywalna momentami. Psuje to chwilami całą zabawę z czytania.

 

Kończę właśnie "Ucztę dla wron. Sieć spisków" Martina i choć już nie chłonę jej tak bardzo jak to miało miejsce w przypadku 3 pierwszych części "Pieśni...", to i tak jestem pod ogromnym wrażeniem świata stworzonego przez tego autora. I tu chwilami o przewidywalności wydarzeń trudno mówić, a

lubość z jaką Martin pozbawia życia kolejnych bohaterów

jest momentami zatrważająca ;]

[me_who]

Szkoda tylko, ze książka zrobiła mu się "piramidkowa". Rozmnożenie wątków powoduje, ze choć 4 tom ma w sumie jakieś 900 stron, to opowiada losy ledwie połowy bohaterów, a drugiej połowy będzie opowiadał tom 5. A że będą mówić o tych samych czasach, tak więc do zakończenia jeszcze hoho albo i dalej.

Ale narzekam tylko dlatego, ze nie mam wszystkich cześć w łapce Gdybym Saga była kompletna i miała tomów ze 20 nawet to bym nie miał nic przeciwko. Choć nie wiem czy bym przeżył niektóre triki jakimi częstuje nas autor Szczególnie TEN trik.

Ale tak czy siak, nomen omen zima z Martinem była świetną przygodą czytelniczą

Mimo, ze opowieść jest niekompletna z całego serca polecam ją każdemu. Nie tylko miłośnikom fantasy.