Znajdź zawartość

Za młodu nie myślałem kim będę, jednak zawsze było to marzenie zostania piłkarzem w lidze hiszpańskiej. Niestety, nie udało się. Przeszkodziła mi w tym kontuzja jakiej doznałem w meczu kadry Pomorza. Postanowiłem zająć się trenerką - przechodziłem przez wszystkie szczeble, aż uzyskałem licencję UEFA PRO. Podczas sobotniego wypadu na plażę z rodziną zadzwonił telefon, zdziwiłem się bo nie znałem numeru, ale postanowiłem odebrać: -Pan Kamil Chodowski? -Tak, a kto mówi? -odpowiedziałem zaniepokojonym głosem -Mówi Tone Zavsran, prezes Kalcer Radomlje. -A, to pan -zupełnie zapomniałem o tym, że wysłałem CV do tego klubu. Dostałem cynk od znajomego który mieszka w tym małym miasteczku o tym, że zwolniła się posada. -Otrzymałem pana CV. Szukamy kogoś kto poprowadzi zespół do sukcesów. Na początku oferujemy panu 500 funtów na tydzień, odpowiada to panu? -Ależ oczywiście. Zaraz wsiadam w samochód i jadę! Bez namysłu powiedziałem żonie i dzieciom o tym, że jadę do Słowenii. Oczywiście moja żona była przeciwna temu -Oszalałeś?! Co z pracą, z wychowywaniem dzieci?! -Spokojnie, będę tam otrzymywał w przeliczeniu na Nasze jakieś 2 koła na rękę, na pewno więcej niż tutaj. Żona się uspokoiła, lecz ciągle nie dawała mi spokoju -I na ile tam jedziesz? -Na razie na rok, jeśli spełnię Ich oczekiwania to przedłużą ze mną umowę. -Na ile jedziesz? -Na rok. Muszę już jechać, wracam do domu, spakuję się i jadę. -Będę tęsknić. Kiedy się zobaczymy? -Zapewne w zimę przyjadę -odparłem ze smutkiem -Dobrze. Tylko zadzwoń jak przyjedziesz. Pożegnałem się z dziećmi, Antkiem oraz Anią, i wróciłem do domu. Czekała mnie tam niemiła niespodzianka.. Czekał tam facet któremu wisiałem kasę. Oczywiście to nie był to typ człowieka który pozwoli na przedłużenie spłaty, więc na dzień dobry dostałem z otwartej ręki w twarz. -Gdzie są moje pieniądze? -spytał -Mam w domu, tylko mnie nie bij, proszę -nie chciałem jechać z obitym ryjem do nowego pracodawcy, a czekała mnie długa podróż -To zasuwaj i przynieś mi tą kasę! -krzyknął na całą klatkę schodową. Miałem odłożone 4,5 tysiąca oszczędności z żoną. Musiałem spłacić to zadłużenie tu i teraz, bo inaczej bym nie zdążył dojechać do Słowenii na czas. Wziąłem 15 banknotów dwustuzłotowych i dałem mu. -Proszę -już łzy mi się cisnęły na policzkach, czułem wielki strach -No, jakbyś jeszcze czegoś potrzebował to mów -przeliczył jeszcze raz kasę, po czym wyszedł z klatki i kierował się ku swojemu samochodowi. Ja też już musiałem się spieszyć, więc spakowałem bagaże, zamknąłem drzwi i pędem do samochodu. Jak zwykle stary gruchot ciężko się odpala i musiałem stracić te 10 minut na odpalenie Go. No nic. Po dotarciu na miejsce przywitałem się z prezesem. Dał mi umowę w dziwnym języku, zastanawiałem się skąd zna tak dobrze język polski. Po podpisaniu umowy pojechałem na zebranie z drużyną.