Znajdź zawartość

Sezon 2005/06 dobiegł końca moja Lechia, której fanem jestem od małego kończy na miejscu 10, to jak na beniaminka bardzo przyzwoity wynik. W trakcie powrotu do domu różne myśli rzucały mi się po głowie – a może tak by zaproponować władzom Lechii swoją kandydaturę na trenera na powiedzmy trzy mecze bez płatnie? Chociaż z drugiej strony czemu mają zwalniać obecnego trenera – Marcina Kaczmarka syna słynnego trenera Boba, który jest tu legendą. Pomyślałem, że muszę się podzielić moją ideą z moim ojcem dzięki, któremu pokochałem ten klub. Rozmowa z tatą szybko zwróciła mnie ku ziemi, oczywiście nie miałem licencji, aby prowadzić klub z II ligi. Co jest najgorsze ja nigdy nie grałem w piłkę na żadnych szczeblu co uniemożliwia mi wyrobienia takowej licencji. Po chwili wpadł mi do głowy plan skoro ja nie mogę poprowadzić Lechii to może zrobić to mój ojciec przecież posiada papiery co prawda niemieckie, gdyż grywał w tamtejszych niższych ligach, ale nie powinno być problemu. Omówiłem mój plan z tatą, któremu ten plan się niezbyt podobał, ale jednak pod naciskiem udało się. Tata miał być tylko trenerem na papierze za to ja w rzeczywistości. W domu wysłaliśmy CV oraz list motywacyjny na adres mailowy klubu wraz z listem, który miał przekonać do zatrudnia mnie jako żółtodzioba na stanowisko trenera Lechii tamtejszych działaczy. W końcu nic nie tracili jedynie mieli na tym zyskać, bo gorzej niż trener Marcin Kaczmarek grać się nie dało. Owszem wyniki nie były najgorsze, lecz gra pozostawała wiele do życzenia. 3 dni później przeglądając skrzynkę mailową ujrzałem, że zarząd Lechii odpisał mi, że mam się stawić osobiście w ich biurze na Traugutta jutro o godzinie 11. Nazajutrz udałem się do siedziby klubu oczywiście sam, odstrzelony jak nigdy w garniaczek i wypucowane lakierki. Stoję przed drzwiami siedziby punktualny jak zwykle, jest 10:57 naciskam klamkę i.... zamknięte. Myślę sobie do cholery ściągają mnie tu tylko po to żeby jaja sobie zrobić z biednego kibica? Ale moim oczom ukazał się prezes, który drepcze z świeżo zrobioną kawą. -Witam serdecznie! Jarosław Czarnecki prezes klubu Lechia Gdańsk Dzień dobry panie prezesie, jestem jak pan pisał. Zapraszam do środka. Weszliśmy do środka siedziby i z miejsca mówię do prezesa: Tak więc czytał pan mój list? Proszę powiedzieć bez owijania w bawełnę jak to się panu podoba lub też nie? Muszę przyznać, że ma pan niebywałą wyobraźnie... No cóż przynajmniej próbowałem, to ja już sobie pójdę. Poczekaj! Nie dałeś mi dokończyć. Ma pan niebywałą wyobraźnie, ale ja za to muszę być niezłym desperatem, więc zgadzam się na taki układ prowadzi Pan zespół w letnich sparingach i trzy mecze II ligi bez żadnego zarobku, jeśli wyniki będą zadowalające podpisujemy kontrakt z Pana i pańskim ojcem. Wow tego się nie spodziewałem, dziękuje. Po pojawieniu się informacji w internecie moja komórka zaczeła dzwonić jak oszalała z gratulacjami od chłopaków z Lechii i od rodziny. Po powrocie do domu poszedłem omówić wszystkie szczegóły z tatą. Od jutra trenujemy dwa razy o 10:00 – trening siłowy i o 17:00 gierka + taktyka. Na mailu także pojawiła się informacja o aktualnym składzie Lechii i informacjach transferowych, jest warunek, że nie mogę nikogo sprowadzać za kasę, jedynie wolni zawodnicy bez managerów.