Skocz do zawartości

Champions are not fucking tired - czyli jak grać jak Man City


Rekomendowane odpowiedzi

Jak można zauważyć z niektórych wpisów w Marynii jeżeli gram w FMa to często są to krótkie (parosezonowe) sejwy, zazwyczaj biorące się z jakiegoś zafascynowania sposobem gry danej drużyny w realu i próbą przeniesienia tego na FMa. Tak udało mi się w tym FM stworzyć Spurs czy Valencie, a teraz zabrałem się za zdecydowanie najtrudniejszy projekt.

 

Oczywiście, zdaje sobie sprawę z tego, że za chuja nie da się przenieść całkowicie tego jak grają drużyny Guardioli (zresztą, nie tylko jego) na FMa chociażby z tego powodu, że nie można dokładnie wydzielić zadań piłkarzy na defensywne i ofensywne. Niemniej jednak założeniem było by jak najbardziej zbliżyć się do tego jak jego City grało w poprzednim sezonie, osiągnąć podobne rekordy i zbliżyć się do jego statystyk meczowych. Naturalnie zachęcam do porad i dyskusji

 

O ile rekordy udało się ogarnąć w większości, tak statystyk za cholerę, więc mam zadania na następny sezon.

 

Pierwszy post będzie krótkim pochwaleniem się z rezultatu po pierwszym sezonie gry.

 

Zacznijmy od samego wyniku w lidze:

 

qVw6ice.jpg

 

Jak widać rekord punktowy Guardioli (100pkt) udało nam się pobić. Podobnie z liczbą strzelony (106) i straconych (27) bramek. Nawet przewagę punktową udało nam się uzyskać większą, bo Guardiola ostatecznie miał 19 punktów. Jedynie szybciej został mistrzem, o kolejkę ;)

 

Jeżeli chodzi o mecze rozegrane na Etihad:

 

Bv6ka5H.jpg

 

To jak widać absolutnie zniszczyliśmy konkurencję. Bramki strzelone i stracone to moim zdaniem absurdalne liczby. Co ciekawe, bardzo dobrze poszło Arsenalowi. W meczach domowych bijemy drużynę prawdziwego City na łeb.

 

PgnhuaT.jpg

 

Niestety, na wyjazdach Guardiola przegrał tylko raz i dwa razy zremisował, zwyciężył też raz więcej. Stracił mniej bramek niż my, ale strzelił także mniej.

 

4mzODBt.jpg

 

Tu widać jak dużą przewagę mieliśmy nad resztą stawki jeżeli chodzi o strzelone gole.

 

GIydlG2.jpg

 

A tu z kolei pierwszą, dużą różnicę. Posiadaniem piłki Tottenham nieznacznie nas pokonał, ale absolutnie nie zbliżyliśmy się do rekordu Guardioli. 71(!!!) procent posiadania piłki to moim zdaniem przy takich wynikach rzecz niemożliwa do odtworzenia w FM.

 

NwVHdQg.jpg

 

Także w celnych podaniach daliśmy ciała, podobnie jak w ogólnej liczbie podań:

 

nEbCPue.jpg

 

I nad tymi statystykami najbardziej się pochylę w następnym sezonie.

 

Cieszą też statystyki strzałów na bramkę, faulów na nas dokonanych i najbardziej ilość stworzonych szans:

 

MV4aLBm.jpg

 

vhdi3z1.jpg

 

qgTNZvR.jpg

 

Indywidualnie za to, zaoraliśmy ligę.

 

pQXJYH2.jpg

 

Aguero zagrał absurdalny sezon i pobił wszelkie rekordy. We wszystkich rozgrywkach jego wynik to:

 

Jrufknw.jpg

 

Równie szalony sezon miał Sterling, król asyst tego sezonu:

 

358EBTZ.jpg

 

Najlepszy CM świata też miał za sobą dobry sezon:

 

jYjz7Ip.jpg

 

W następnych postach skupię się na:

 

- analizie pozostałych wyróżniających się zawodników i opisie ich ról

- na samej taktyce

- transferach do pierwszej drużyny na następny sezon

- celach taktycznych na następny sezon

  • Lubię! 3
Odnośnik do komentarza

Analiza poszczególnych zawodników

 

Obrona:

 

Obaj boczni obrońcy grają u mnie jako Inverted Wing Backs. Muszą zresztą, bo taką rolę spełniają w systemie Guardioli. Dodatkowo, niezależnie od tego czy postawimy bocznego obrońcę na pozycji Full Backa czy Wing Backa to choć grając jako odwrócony obrońca będzie często siedział w środku to niejednokrotnie podejmie też atak skrzydłem boiska jeśli taktyka zostawi tam przestrzeń. Z tego powodu uważam, że to jedna z lepszych ról dla obrońców, bo przy zbilansowanej taktyce pozwala na dużo opcji rozegrania i tylko trochę ogranicza ich role.

 

W przykładowym meczu z Barceloną tak wygląda analiza Walkera:

 

vCkF46b.jpg

 

Jak widać jego podania były głównie kierowane w środku pola, ale da się zauważyć obecność na skrzydle. Sterling gra jako klasyczny Winger więc boczy korytarz należy do niego.

 

Jeżeli zaś IWB (tu akurat Danilo) występował w parze z np Bernardo Silvą, który grał na pozycji IF na prawym skrzydle to jego obecność bliżej linii była wyraźnie bardziej zaznaczona:

 

eiU1MXz.jpg

 

 

Skrzydłowi:

 

Raheem Sterling (acz ten fragment może też dotyczyć Sane)

 

Genialny sezon Sterlinga był efektem paru czynników. Po pierwsze, został ustawiony (podobnie jak Sane) jak klasyczny skrzydłowy z zadaniem ataku. Zresztą, choć skrzydłowi u Guardioli często się pojawiają w polu karnym to efekt płynności gry, a nie stałej pozycji. Klasycznie są ustawieni szeroko i ich zadaniem jest kiwać rywali, ostro dograć w pole karne i pocinać po skrzydle/być po drugiej stronie dośrodkowania przeciwległego skrzydłowego. Z tego powodu wiele goli Sane czy Sterlinga padło po wzajemnych dograniach. Asysty Sterling więc na świetnym Aguero i wbiegających w pole karne CMach i Sane.

 

Zaludnienie środka boiska przez bocznych obrońców i obydwu CM sprawiło, że skrzydłowi mieli masę przyjęć piłki, co umożliwiły wysokie atrybuty szybkościowe obydwu skrzydłowych oraz wysoki atrybut gry bez piłki.

 

a32Zv60.jpg

 

Środkowi pomocnicy

 

Tu czekała mnie największa zabawa z odpowiednim ustawieniem zawodników i bawieniem się ich pozycjami. O ile zmiennicy jak Foden, B. Silva czy Gundogan grali jako klasyczni rozgrywający w różnych wariacjach tak domyślny duet Silva - de Bruyne został ustawiony przeze mnie jako Silva - AP (A) i de Bruyne MEZ (At).

 

To ustawienie de Bruyne (Silva w sumie czasem też tak grał) sprawiało, że skrzydłowi byli "spychani" bliżej pola karnego co często pozwalało na sytuacje gdzie któryś z CMów zagrywał dośrodkowanie ze skrzydła, a w polu karnym było przynajmniej 4 zawodników do wykończenia. Przyznam, że pierwszy raz użyłem roli Mezzali więc nie wiem na ile to inteligencja de Bruyne i reszty ustawienia sprawiła, że mało traciliśmy piłki w środku pola, a jednocześnie de Bruyne bywał w polu karnym, na skrzydle, przed polem karnym, zawsze zachowując równowagę w ustawieniu reszty zespołu.

 

Tak wyglądało ustawienie de Bruyne w najlepszym meczu, z Realem Madryt:

 

yqC7KF2.jpg

 

Takie były podania (jak widać, jest trochę ruchu na skrzydle ;) ):

 

77njCoZ.jpg

 

A tak wyglądało jego posiadanie piłki:

 

6FC8I6n.jpg

 

Co prawda Guardiola zaczął cofać bardziej de Bruyne w wielu meczach i robić z niego głównego rozgrywającego, a Silva się zaczął przenosić bliżej pola karnego, ale przy atrybutach fizycznych jakie mają to Belga zacznę cofać dopiero bliżej 30stki raczej :-k

 

Jak widać też po ruchach de Bruyne kryje on wiele stref w trakcie meczu. Dorzucając do tego grę w środku pola bocznych obrońców i zamykanie korytarza bocznego przez skrzydłowego bardzo często wybijane przez rywali piłki trafiały do nas.

 

Atak

 

W przypadku Aguero nie było wielkiej filozofii gry. Miał być punktem, z którym można zagrać piłkę i natychmiastowo odegrać, dodatkowo miał po prostu wykańczać. I robił to świetnie. Dodatkowo zaliczył 10 asyst, część z nich w drugim ustawieniu w jakim graliśmy (3-5-2) gdzie jego rolą był Trequarista.

 

Podgląd jego posiadania piłki:

 

UyPyD76.jpg

 

Jak widać masa dotknięć przed polem karnym i bliżej skrzydłowych i Mezzali.

 

0jKUVvs.jpg

 

Co też pokazuje heat mapa.

 

 

  • Lubię! 2
  • Dzięki! 1
Odnośnik do komentarza

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić obrazków. Dodaj lub załącz obrazki z adresu URL.

Ładowanie
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...