Skocz do zawartości

Rekomendowane odpowiedzi

Po udanej przygodzie w Tarnowie, z powodów rodzinnych Tadeusz musiał zrezygnować z dalszego prowadzenia Unii Tarnów - zostawił swój mistrzowski zespół na dwie kolejki przed końcem sezonu. Dla wszystkich było to ogromnym zaskoczeniem, prasa nie mogła pojąć decyzji Paszczyszyna. Na szczęście zespół wraz z zarządem klubu uszanowali jego decyzję, a sam Tadeusz wrócił do Limanowej, do swojego macierzystego miasta.

 

Kilka dni po powrocie zadzwonił do mnie Krzysiek, mój były pracodawca i dobry znajomy:
[K] - I jak tam stary? Cieszysz się z powrotu do swojej 'małej ojczyzny'?

[T] - Powiem Ci, że strasznie mi ulżyło. Potrzebowałem tego spokoju, odpoczynku. Trenerka już chyba nie jest dla mnie, za stary na to jestem.

[K] - (zaśmiał się) Jaki za stary? Dzwonię by jeszcze raz podziękować Ci za wykonaną pracę przez ten cały sezon. Dzięki Tobie jesteśmy w II lidze!

[T] - Brawo! Wiedziałem, że chłopcy dadzą radę udźwignąć ten ciężar i zrobić ten ostatni krok. Masz już kogoś na moje zastępstwo?

[K] - Jak na razie trenerem zostaje Twój były asystent, w ostatnich meczach poprowadził nasz zespół lepiej niż Ty. (śmiech)

[T] - Dobra decyzja, Grzesiek doskonale zna zespół i myślę, że poradzi sobie w II lidze.

[K] - No i co teraz zamierzasz? Słyszałem, że kilka zespołów z Twojego rejonu będzie zainteresowana, żebyś ich objął.

[T] - Heh, jakoś nie czuję że chcę wrócić do piłki, tutaj mentalność jest inna niż u was. Nie wiem, nie mam zielonego pojęcia jeszcze co będzie dalej.

[K] - Rób jak uważasz. Gdybyś kiedyś był przypadkiem w Tarnowie to daj znać, wiedz że jesteś zawsze mile u nas widziany. Trzymaj się!

[T] - Dzięki, oczywiście jak będę to zawitam do was. Pięć!

 

Po tej rozmowie z czystej ciekawości zacząłem przeglądać jak wygląda sytuacja 'limanowskiej piłki' w świecie. Doszła mnie informacja, że zespół z mojego miasta, z którym miałem walczyć w II lidze, wycofał się z rozgrywek i będą próbować odbudować się w Okręgówce. Szok i niedowierzanie, zespół który miał być 'dumą ziemi limanowskiej' wraca się do okręgówki. Straszny regres.

Z początkiem czerwca udałem się na mecz właśnie ligi okręgowej - mierzyli się ze sobą Sokół Słopnice, który walczył o utrzymanie i Orzeł Wojnarowa, który był pewny spadku do A Klasy. To co zobaczyłem, przerosło moje wyobrażenia. Wiedziałem, że piłka na terenie gdzie się wychowałem zawsze była na pierwszym meczu, ale nie sądziłem, że wciąż jest taka zajawka kibiców. Race, flagi, bannery, tłum na stadionie sprawił, że obudziło się we mnie potrzeba zbudowania kolejnej 'dumy ziemi limanowskiej'. Ostatecznie Sokół przegrał mecz, aż 0:3 ale to co zobaczyłem na trybunach mnie całkowicie urzekło. Miejscowa prasa szybko podchwyciła temat, że moja obecność na tym meczu nie była przypadkowa.

 

Dzień później dostałem telefon od redaktora portalu 'limanowa.in':
[R] - Witam, tutaj redaktor naczelny portalu 'limanowa.in'. Czy mógłbym zadać Panu kilka pytań odnośnie Pańskiego powrotu do Limanowej?

[T] - Dzień dobry, nie rozumiem co w tym takiego nadzwyczajnego, ale niech będzie. Zamieniam się w słuch.

[R] - Czy to prawda, że wrócił Pan do Limanowej, by objąć zespół Limanovii Limanowa, który jak wiemy, wycofał się z rozgrywek II ligi i zacznie swoją przygodę w Okręgówce?

[T] - Nie wiem skąd wy bierzecie te informację. Wróciłem się do mojego rodzimego miasta, by odpocząć od większych miast. Nie zamierzam obejmować Limanovii i nie zamierzam jak na razie wracać do piłki nożnej. Myślę, że to jest czas na to, aby dać sobie chwilę na wstrzymanie.

[R] - Czyli twierdzi Pan, że jest w jakimś stopniu wypalony już?

[T] - (śmiech) Wypalony? Nie, nie uważam tak. Po prostu przerwa od pracy każdemu czasem jest potrzebna.

[R] - Dużo się mówiło o tym, że to przez konflikty w drużynie oraz z zarządem Pan opuścił Unię Tarnów, ile w tych plotkach jest ziarenka prawdy?

[T] - Bzdury. Z prezesem Unii wciąż mam dobre relacje, odszedłem z klubu tylko i wyłącznie z własnych, osobistych powodów. Zespół ani zarząd nie mieli żadnego udziału w decyzji podjętej przeze mnie.

[R] - Czyli możemy rozumieć, że w najbliższym czasie nie zobaczymy Pana na ławce trenerskiej?

[T] - Jak możecie mnie zobaczyć, skoro nawet nie dostałem żadnych ofert. (śmiech) A tak na poważnie, to mało prawdopodobne, bym objął jakikolwiek klub.

[R] - To byłoby na tyle, dziękuję za poświęcony czas. Do usłyszenia.

[T] - Ja również dziękuję, żegnam.

Odnośnik do komentarza

Artykuł, o dziwo przyniósł portalowi rekordowe wyświetlenia. Nie sądziłem, że moja osoba może być aż tak popularna w powiecie limanowskim. Chciałem od tego odpocząć, a przez swoją głupotę znów robię szum wokół swojej osoby. Po tym artykule, choć wyraźnie zaznaczyłem, że nie zamierzam wrócić na ławkę trenerską rozdzwoniły się telefony od prezesów pobliskich klubów, w sprawie objęcia przeze mnie posady trenerskiej ich drużyn. Każdemu z dzwoniących odmówiłem, lecz z czasem zacząłem zastanawiać się czy dobrze robię. Zacząłem sprawdzać sytuację klubów, z którymi się kontaktowałem, znów zacząłem spędzać czas na piłce. Chyba w tym okresie okazało się, że moje plany by odpocząć od piłki spełzły na niczym.

 

Gdy siedziałem sobie w spokoju, oglądając kolejny odcinek mojego ulubionego serialu 'The Walking Dead' rozległ się dźwięk telefonu. Ze złością poszedłem odebrać, bo byłem pewien, że to kolejny brukowiec który chce przeprowadzić ze mną wywiad.
[KP] - Dobry wieczór. Przepraszam, że tak późno dzwonię, ale chciałbym z Panem porozmawiać o pracy. Nazywam się Kamil Pasternak, jestem prezesem klubu Sokoła Słopnice.

[T] - Dobry. Miło poznać, ale wie Pan, że nie zamierzam wracać do piłki na obecną chwilę?

[KP] - Doskonale to rozumiem, lecz chciałbym przedstawić Panu ofertę, której nie może Pan odrzucić.

[T] - (Myślę sobie, co on znów wymyśli, różne już wersje budowy klubu słyszałem) Yhh.. Niech będzie, słucham.

[KP] - Po pierwsze chciałbym zaprosić Pana na nasz ostatni mecz, mecz który będzie najważniejszym w sezonie. Jeżeli się utrzymamy, to budujemy klub 'od nowa' z Panem - a jeżeli przegramy i spadniemy do A Klasy, nie było rozmowy, bo klub raczej się posypie po tym spadku.

[T] - Posypie? Nie rozumiem.

[KP] - Jeżeli się nie utrzymamy, to zapowiedzieliśmy, że my jako zarząd podajemy się do dymisji - a nie widać chętnych osób, do reaktywacji drużyny.

[T] - Rozumiem, proszę kontynuować.

[KP] - Chciałbym, aby Pan poprowadził nasz zespół w tym ostatnim meczu sezonu. Oczywiście nie musi się Pan na nic zgadzać, to jest po prostu zwykła prośba, oferta.

[T] - Ale jak to? Nie można podpisać umowy na jeden mecz.

[KP] - Nie będziemy podpisywać żadnej umowy - poprowadzi Pan nasz zespół jako nasz stary trener - Andrzej Młynarczyk. Na jego papierach i kontrakcie.

[T] - Ale przecież to jest oszustwo. Nie boicie się, że ktoś to wykryje i dostaniecie walkower?

[KP] - Proszę Pana... Gdybym nie miał tego dopiętego na ostatni guzik, nie proponowałbym Panu czegoś takiego. Więc jak, umowa stoi?

[T] - Pozwoli Pan, że jutro dam odpowiedź. Muszę to przemyśleć. Do usłyszenia.

[KP] - Rozumiem, niech tak więc będzie. Do usłyszenia.

 

Długo myślałem nad tym. Takie coś byłoby oszustwem, co mogłoby zniszczyć całkowicie moją reputację, ale z drugiej strony... Dawno nie doświadczyłem zastrzyku adrenaliny. Może warto byłoby spróbować? Nie wyjdzie to trudno - i tak chciałem odpocząć od piłki. A jak wyjdzie, to co wtedy?
To była pierwsza moja bezsenna noc od dawna. Sam do końca nie wiedziałem jaką decyzję podjąć. Dzwoniłem do prezesa Sokoła z myślą odrzucenia jego oferty... Nie mam pojęcia co sprawiło, że zamiast ją odrzucić to ją przyjąłem. Tak więc 'byłem trenerem' Sokoła na jeden mecz.

 

Ten mecz był dziwny. Nie znałem chłopaków, odbyłem z nimi tylko jeden trening - wystawiłem skład taki jaki wychodził w ostatnich meczach, a nasz zespół.... rozbił Gród Podegrodzie aż 8:0! To oznaczało, że Sokół się utrzymuje, a ja... a ja znalazłem nową pracę, chociaż jej nie szukałem.

Odnośnik do komentarza

@MaKK - Z przecinkami to zawsze miałem problem. :v

 

@Qu. - Moja ostatnia kariera była tylko przez chwilę w stylu fabularnym, później to już suche mecze. Tym razem tak nie będzie, spróbuję fabularną karierę do końca zrobić, więcej wypowiedzi i sytuacji z życia Tadeusza.

 

 

Tak więc moja kariera zaczyna się na nowo, kilka dni później zostałem oficjalnie przedstawiony jako trener Sokoła Słopnice. Doskonale wiedziałem, że poprzeczka będzie zawieszona wysoko - w głównej mierze przez fantastycznych kibiców, którzy będą rozliczać moją pracę. Po krótkim wstępie w sprawy klubowe, zapoznaniem się z obiektami oraz sztabem szkoleniowym przystąpiłem do działania. Pierwszą moją myślą było sprowadzenie mojego zaufanego przyjaciela, który od niedawna zrobił uprawnienia trenerskie - Jarka Cabaja.

 

[T] - Halo, halo. Co tam u Ciebie słychać Jarku?

[J] - Przepraszam... a kto mówi?

[T] - Nie mów, że nie poznajesz - Tadek Paszczyszyn! Masz teraz jakąś robotę?

[J] - Aaaaa, jak mogłem nie poznać! Nie, właśnie chwilowo jestem bez kasy i bez roboty.

[T] - Idealnie się składa! Nie chciałbyś wrócić wraz ze mną, do 'wielkiej piłki'?

[J] - O czym mówisz?

[T] - Dostałem pracę w V ligowym Sokole Słopnice i szukam zaufanych współpracowników, więc jak? Mogę liczyć na Ciebie?

[J] - Proste! Jutro wpadnę do Ciebie to omówimy tą sprawę.
[T] - Pięknie, więc do jutra. Pięć!

 

Tak więc sprawa z asystentem została szybko załatwiona. Dzień po rozpoczęciu pracy postanowiłem przyjrzeć się moim zawodnikom, którymi dysponuję. Nie będę ukrywał, że spełnienie marzeń to nie jest - na kilku pozycjach konieczne są gruntowne wzmocnienia, a kadra przedstawia się następująco:

 

Bramkarze:

Adrian Janiszewski - Wiek: 23 lata, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł

Krystian Awtuch - Wiek: 16 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł

 

Żaden z wyżej wymienionych bramkarzy nie będzie moim pierwszym wyborem. Koniecznym jest ściągnięcie do naszego składu zawodnika, który jest o klasę wyższy od tej dwójki. Na obecną chwilę pierwszy skład ma Janiszewski, gdyż młody Awtuch nie ma jeszcze nic konkretnego do zaproponowania. Liczę na to, że zdołam sprowadzić kogoś w ich zastępstwo, bo nie chce ukrywać - ale z tą dwójką nie zdobędę upragnionego celu.

 

Obrońcy:

Konrad Ćwiek - Wiek: 16 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [O (PL)]

Marcin Skrzyński - Wiek: 24 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [ O (Ś)]

Michał Lampart - Wiek: 26 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [O (Ś)]

Łukasz Grabowski - Wiek: 17 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [O (Ś)]

Marcin Owca - Wiek: 24 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [O (LŚ)]

Łukasz Wisłocki - Wiek: 16 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [O (LŚ)]

Wojciech Letocha - Wiek: 21 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [O/WO (L)]

 

Jedynym wartym zauważenia obrońcą jest Lampart - widać, że ten zawodnik choć trochę zna się na grze w defensywie. Już widzę duet środkowych obrońców, którzy będą strzec bramki. Natomiast ogromny problem będzie z bokami obrony. Po dwóch stronach mam młodych zawodników, którzy mogą nie udźwignąć ciężaru gry jaki na nich może spoczywać. Kolejny fragment zespołu, który należy wzmocnić.

 

Pomocnicy:

Jakub Łatka - Wiek: 28 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [DP]

Tomasz Majda - Wiek: 24 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [P/OP (Ś)]

Dawid Wolek - Wiek: 23 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [P/OP (P)]

Jakub Wolski - Wiek: 16 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [P/OP (P)]

Łukasz Musiał - Wiek: 17 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [OP (Ś)]

Grzegorz Sotnicki - Wiek: 25 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [OP (L)]

Grzegorz Anduła - Wiek: 28 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [OP (L)]

 

Pomoc już wygląda znacznie lepiej niż poprzednie formacje. Małe zmiany na pewno nastąpią. Kluczowym zakupem będzie partner do Łatki, bo na obecną chwilę nie widać, by któryś z pozostałych zawodników się do tego nadawał. Spodziewałem się dużo gorszej pomocy - więc czuję się zaskoczony.

 

Napastnicy:

Mariusz Aleksander - Wiek: 24 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [N (Ś)]

Przemysław Sotnicki - Wiek: 25 lat, Narodowość: Polska, Wartość: 0zł [N (Ś)]

 

Planuję grę na jednego napastnika i chyba już wiem kto będzie kluczową postacią w tej układance. Głównym zadaniem będzie wzmocnienie i poszerzenie kadry o nowych zawodników. Obecna kadra którą obecnie dysponuję nie jest wystarczająco zadowalająca, więc czas na małe roszady. Ogólnie rzecz ujmując - jest lepiej niż się spodziewałem.

Odnośnik do komentarza

Ostatnie kilka dni były dla mnie bardzo intensywne. Zapoznanie się z nowymi zawodnikami, sztabem, pierwsze treningi. Nie miałem czasu na nic. Dodatkowo całe noce spędzałem na tym, by wyszukiwać potencjalnych wzmocnień. Przez ten czas troszkę się zaniedbałem w obowiązkach rodzinnych. Mariola znów nie będzie zadowolona, że tak skupiłem się na pracy…

 

[M] – Kochanie, może zostawisz już te papiery i zgasisz ten komputer? Ostatnio nic tylko przesiadujesz w tym swoim pokoju. Pamiętasz o tym, że masz żonę i córkę?
[T] – Co za głupoty wygadujesz! Ostatnio mam dużo do pracy, a dobrze wiesz, że jak się już za coś zabieram to robię to w stu procentach. Nie potrafię inaczej.
[M] – Panie profesjonalisto, za niedługo to Ty sobie będziesz spał z tą piłką zamiast mnie. Więc się zastanów kogo wolisz i wybierz.

 

Użyła zbyt mocnych argumentów i musiałem oderwać się od pracy. Na szczęście już miałem zapisanych kilku zawodników, z którymi będę musiał się skontaktować. Nie sądziłem, że wyrobiłem sobie taką markę trenowaniem Unii Tarnów, czasem czuję się jak Jose Mourinho, większość zawodników z którymi rozmawiałem chcą przejść do Sokoła tylko ze względu na mnie. Schlebia mi takie coś, ale nie można robić ze mnie geniusza taktycznego – trenowałem zespół tylko z III ligi Polskiej..
Zanim jeszcze poszedłem spać, musiałem zadzwonić do Jarka – miał dla mnie przygotować raporty obserwowanych zawodników. Lepiej dla niego, jeżeli się z tym uporał.

 

[T] – Halo? Wybacz, że tak późno dzwonię ale… Masz dla mnie te raporty Felscha, Nowaka i Jarosza?
[J] – Tadek, czy Ciebie nie poje*ało czasem? Wiesz która jest godzina?! I tak, zrobiłem Ci te raporty. Miałem Ci je podesłać rano.
[T] – Nie moja wina, że od kilku dni nie dawałeś znaków życia, a skoro Cię o to już dawno prosiłem to mogłeś przynajmniej zadzwonić, że masz przygotowane. Jasnowidzem nie jestem przecież.
[J] – Faktycznie, mogłem Ci dać znać ale całkowicie mi to z głowy wyleciało. No nic, jutro Ci to z rana podeślę. Dobranoc.

Odnośnik do komentarza

Okres przygotowawczy zleciał mi szybko i bez większych sensacji czy problemów. Pierwszy sparingowy mecz doświadczył mi największego stresu - na ten mecz zapowiedziała się spora grupka kibiców chcąca zobaczyć pierwsze efekty mojej pracy z zespołem. Mecz był rozgrywany na naszym stadionie z drużyną Prokocima Kraków. Mecz dla kibica mógł być wielkim rozczarowaniem. Padł nudny bezbramkowy remis, ale sam nie oczekiwałem cudów. Dopiero zaczynam swoją pracę z drużyną. Następne mecze już przyniosły bramki, kolejno przegraliśmy z Świtem Krzeszowice 1:2, wygraliśmy z Targowianką 2:1 i po raz drugi przegraliśmy mecz towarzyski, tym razem z KS Olimpią Kąty również 1:2. Do zespołu udało mi się sprowadzić za darmo: bramkarza, który wcześniej reprezentował barwy Wisły Nowej Korczyn - Rafała Pękałę, następnie z wolnego transferu środkowego/prawego obrońcę - Szymona Sidorowicza, który wcześniejsze przygody z piłką miał w niższych angielskich ligach oraz lewego/środkowego obrońcę - Pawła Jarosza pozyskane z AKS Mikołów.

 

Po ostatnim sparingu udzieliłem kolejnego wywiadu:
[D] - Dzień dobry. Jak Pan skomentuje postawę drużyny w sparingach? Wyniki nie są zbytnio optymistyczne.

[T] - Czy kiedykolwiek za czasów mojego trenowania miałem dobre wyniki w sparingach? Nie. Mecze towarzyskie są dla nas okazją do sprawdzenia różnych wariantów, do dużej rotacji składem. Wyniki w tych spotkaniach są najmniej istotne, liczy się to czy zespół wykonuje moje polecenia taktyczne i również liczy się zgranie zespołu.

[D] - Nie obawia się Pan, że w meczach z tak zwanymi "ogórkami" nie potrafił Pan odnieść zwycięstwa, a gdy rywale ligowi rozprawiają się bez problemów z zespołami o ligę wyżej od siebie?

[T] - Nie rozumiem trochę tego pytania. Czego mam się obawiać? Jak już mówiłem - prześledźcie wszystkie moje okresy przygotowawcze, a następnie zobaczcie na koniec sezonu co się wtedy działo.

[D] - Jest Pan strasznie pewny siebie. Co się stanie gdyby jednak powinęła się Panu noga i nie zrealizuje Pan planu postawionego przed sezonem?

[T] - Nic się nie stanie, a co ma się stać? Życie będzie toczyć się dalej, a my spróbujemy za rok.

[D] - I ostatnie pytanie, jak Pan ocenia szanse Pańskiej drużyny w meczu pucharowym z Grębałowianką Kraków?

[T] - Powiem tak: Nie znam tego klubu, nie wiem kto tam gra, ale jedno wiem - jedziemy do Krakowa po trzy punkty, innego scenariusza nie widzę.

 

Następnego dnia w gazecie przeczytałem dużo artykułów na temat mojej pychy i pewności siebie. Nawet żona zwróciła na to uwagę.

[M] - Tadek, coś Ty nagadał tej dziennikarce? Cały powiat o Tobie mówi.

[T] - Cały powiat? Hah, nie interesuje mnie to. Chcą to niech mówią, dla nas nawet lepiej. Może znajdzie się dzięki temu jakiś sponsor który nas zauważy i rzuci groszem.

[M] - Czyli to jest taka gra? Nie rozumiem co się z Tobą dzieje ostatnim czasem... Za czasów gry w Tarnowie tak się nie zachowywałeś, ba! Uciekałeś od rozmów z dziennikarzami, a teraz? Nie wiem w co ty grasz, ale bądź ostrożny. Media potrafią zniszczyć człowieka.

[T] - Spokojnie kochanie. Nałożyć Ci spaghetti? Bo właśnie skończyłem robić.

Odnośnik do komentarza

Na dzień 24 lipca przypadał mój pierwszy, oficjalny debiut w roli szkoleniowca Sokołu Słopnice. Po moim ostatnim wywiadzie wciąż huczało w prasie, a mecz z Grębałowianką miał być 'wyznacznikiem' moich umiejętności i sezonu. Dla mnie to było trochę zabawne - mecz który równie dobrze możemy wygrać i przegrać. Jak sam zapowiadałem, moim priorytetem jest walka w lidze.

Od samego rana było wiadome, że ten mecz nie będzie należał do łatwych. Wręcz upalna pogoda, słońce leje się z nieba topiąc wszystko co spotka na swojej drodze... A nasze spotkanie zaczyna się o 15. Pobudka o godzinie 8.15, szybki prysznic, śniadanie i można było już ruszać na pierwsze ważne starcie. Jeszcze na lodówce znalazłem karteczkę z napisem: "Powodzenia dzisiaj. Pokażcie wszystkim na co was stać! :*". Miłe słowa na początek dnia zawsze dodają człowiekowi otuchy.
Tuż przed wyjazdem odbyłem dziwną rozmowę z prezesem, moim pracodawcą..:
[P] - Panie Tadeuszu, ten mecz nie jest dla nas istotny. Niech się Pan nie martwi, że w razie niepowodzenia może Pan stracić pracę. Tak jak się umawialiśmy wcześniej - ma Pan nasze całkowite poparcie.

[T] - (Widać, co prasa robi z człowiekiem) Doskonale o tym wiem, ten mecz traktuję jako kolejny sparing przedsezonowy, chociaż fajnie byłoby wygrać.

[P] - Bez względu na wynik jak wrócicie z meczu będzie czekał na was grill i zimne piwko. Chłopcom należy się trochę odpoczynku.

[T] - Dobrze, skoro tak chcecie.

 

Nie będę ukrywał, nie uśmiechał mi się ten pomysł. Od moich ostatnich problemów z whisky - był to jeden z powodów, dla których chciałem przystopować z 'karierą trenerską' nie spożywałem alkoholu. Nie chcę ujawniać tego przed zawodnikami i zarządem. Gdy wyjdzie na jaw, że jestem niepijącym alkoholikiem mogę nie dość że stracić całkowity posłuch w szatni, to jeszcze jeżeli pójdzie to do mediów to jestem skończony. Nie wiem co wymyślę, ale jakoś muszę wymigać się od tego pomeczowego spotkania.

 

Już dzień wcześniej miałem ustalony skład, lecz nic o tym nie wspominałem zawodnikom. Dowiedzieli się o tym dopiero przed samym meczem, chciałem aby każdy z nich był przygotowany na 100%. Swoje debiuty w pierwszym składzie dostali wszyscy nowo pozyskani zawodnicy. Długo zastanawiałem się jakim ustawieniem wyjść, wedle prognoz mieliśmy wrócić do domu z niezłym bagażem bramek. Postawiłem na moje niezawodne 4-2-3-1 z jednym defensywnym pomocnikiem. A więc w pierwszym składzie wyszli: Pękała, Sidorowicz, Jarosz, Lampart, Letocha, Majda, Wolek, Łatka, Sotnicki, Aleksander oraz Musiał. Wydawać by się mogło, że to nasze najsilniejsze ustawienie. Pierwszą akcję przeprowadziliśmy w 24 minucie. Z rzutu rożnego wrzucał Sotnicki, lecz po jego wrzutce piłkę wybił Smuda, na szczęście pod nogi Sotnickiego który mógł wykazać się po raz drugi wrzutką w pole karne. Piłkę na 11 metr zgrał Aleksander i spokojnym strzałem Wolek daje nam prowadzenie. Po bramce jakoś stanęliśmy. Gospodarze przjęli inicjatywę. Tuż przed przerwą słyszę od Jarosza:
[J] - Panie trenerze, niech mnie Pan zdejmie...

[T] - Co się dzieje? Kontuzja czy co się stało?

[J] - Nie... po prostu mam taką sraczkę, że nie wytrzymam do końca połowy.

Myślałem, że zabiję tam tego śmieszka. Fakt faktem całą przerwę Pawła nie było w szatni, ale obiecał mi, że da radę grać. Na przerwę starałem się ich zmotywować jakoś, żeby nie odpuszczali bo ten mecz nie jest jeszcze wygrany. Niestety reakcja jaką zobaczyłem w szatni daleko odbiegała od tej jaką oczekiwałem. Kilku zawodników tylko zareagowało pozytywnie na moje słowa, a reszta wolała myśleć o tym co zeżarł Paweł, że go tak męczy. Dramat. Nie wiem jakim cudem w 60 minucie podwyższamy prowadzenie. Piękna akcja Sidorowicza z Wolkiem, wrzutka tego pierwszego na szesnasty metr do Aleksandra który wystawia sam na sam Sotnickiemu. Ten niestety strzela wprost w bramkarza, lecz po odbiciu próbuje jeszcze wrzucić w pole karne, lecz tam nikogo już nie było. Do bezpańskiej piłki dopada Aleksander, dorzuca na 20 metr a tam z pierwszej piłki w dolny róg bramki bramkę strzela Majda. Do końca meczu nie zobaczyliśmy bramek, a ostatnie 30 minut należało do Grębałowianki. Nie rozumiem jakim cudem to wygraliśmy, czysty łut szczęścia. Takim oto sposobem awansujemy do kolejnej rudny, a chłopcy mogli po wygranym meczu w spokoju napić się piwka.

 

24.07.2015, 1rnd kwalifikacji do Pucharu Polski, Frekwencja: 122 widzów

KS Grębałowianka Kraków 0:2 KS Sokół Słopnice

24' Wolek

61' Majda

 

Skład: Pękała-Sidorowicz,Jarosz(67'Skrzyński),Lampart,Letocha-Łatka,Majda-Sotnicki(77'Anduła),Musiał(88'Iwański),Wolek-Aleksander

MVP: Tomasz Majda (Sokół) - 8.6 ocena (1 bramka)

 

Edytowane przez MaKK
Data
Odnośnik do komentarza

Prezes strasznie nalegał abym został na grillu, a ja tak strasznie nie chciałem. Na moje szczęście z odsieczą przyszła moja żonka.
[M] - Kochanie... Mam problem. Możesz po mnie przyjechać?

[T] - Co się stało? Auto Ci zabrali?

[M] - No właśnie w tym problem... Nie chce mi odpalić, nie mam pojęcia co zrobić.

[T] - Yhh... No ok, właśnie będę wyjeżdżał. Spodziewaj się mnie za kilka minut. Aaaaa, no i miło że pytasz o wynik meczu...

[M] - Po co mam pytać skoro i tak wiem, że wygraliście? A więc czekam na Ciebie.

 

Idealny pretekst by się wymigać od tego pijackiego spotkania. Kilka minut później już byłem u niej i jak się okazało... akumlator znów padł. Chyba czas wymienić tego jej grata na jakiś lepszy model. Tutaj właśnie jest druga kwestia: Z trenowania Sokoła nie wyżywię całej rodziny. Przynajmniej na razie, trzeba znaleźć dla siebie jakąś alternatywę, inną pracę prócz amatorskiego prowadzenia klubu. Trzeba wziąć się i zacząć przeglądać za jakąś pracą.

Po powrocie do domu wreszcie mieliśmy trochę więcej czasu dla siebie z Mariolą. Weronika jest u teściowej na 'wakacjach' więc cały dom tylko dla nas. Wreszcie relaks!

 

Następnego dnia obudził mnie telefon. Dzwonił mój asystent, Jarek:

[J] - Widziałeś na kogo trafiliśmy w drugiej rundzie?

[T] - Nie. Człowieku, czemu tak rano dzwonisz? Budzisz tylko ludzi.

[J] - ...Rano? Jest grubo po dwunastej.

[T] - Nie rób sobie jaj... Faktycznie, masz rację. Dobra, mniejsza z tym. Mów kogo mamy następnego.

[J] - Gramy z Zagórzanką Zagórze. W poprzedniej rundzie rozbili oni Kobylankę aż 4:0.

[T] - Co Ty gadasz?! No to zapowiada się ciężki i ciekawy mecz. Możesz mi coś więcej o nich przygotować? Dasz mi materiały o nich na treningu.

[J] - Nie ma sprawy. Do usłyszenia.

 

Godzina o której wstałem, uświadomiła mnie że to już czas na zmiany. Czas wziąć się za 'szmaty' i zacząć szukać drugiej pracy. Obiecałem sobie, że po obiedzie przysiądę nad swoim CV i przeglądnę rynek pracy w moim powiecie. Następny trening odbywałem z chłopakami dopiero w poniedziałek, więc miałem cały weekend na to by coś znaleźć. W między czasie dostałem maila od mojego głównego scouta. Pisał w nim o zawodniku, który z chęcią dołączyłby do naszej 'rodziny'. Mowa tu była o 28 letnim defensywnym pomocniku, Janie Wolkowiczu, który reprezentuje barwy Fortecy Świerklany. Przejrzałem raport i uznałem, że wart jest ściągnięcia go do naszego zespołu. Na dniach miał pojawić się na testach w Słopnicach.
Będąc w sklepie moją uwagę przykuł główny artykuł 'Przeglądu Sportowego', który prowadził swój cykl "Pod lupą."

 

logo-ps-online-180x70-0-.png

Nowy sezon na terenach małopolski zbliża się wielkimi krokami. Dziś w naszym cotygodniowym cyklu "Pod lupą" przedstawimy Państwu sylwetkę zespołu Sokoła Słopnice.

Zaraz po zakończeniu sezonu 2014/2015 został zwolniony trener Andrzej Młynarczyk, a w jego miejsce został zatrudniony były szkoleniowiec m.in Unii Tarnów, Tadeusz Paszczyszyn.

Dużo mówi się o tym, czy nowy szkoleniowiec będzie w stanie poprowadzić swój nowy zespół do sukcesów, tak jak to zrobił w Tarnowie, gdzie wywalczył awans z drużyną Unii. Wszystkie znaki
na ziemi i niebie sugerują, że to może być właśnie ich sezon. Z naszych prognoz wynika, że Sokół stać na zakończenie sezonu w miejscu premiowanym awansem do wyższej klasy. Nowe twarze w zespole

na pewno znacznie pomogą w grze zespołu oraz sama osoba w postaci tego menadżera dodaje więcej jakości temu zespołowi. Naszym zdaniem Sokół będzie jednym z faworytów do wygrania ligi okręgowej.

 

Jak można było wyczytać, eksperci z Przeglądu Sportowego widzą w nas jednych z faworytów do awansu. Nie podoba mi się taka myśl, bo obawiam się, że po przeczytaniu tego moim zawodnikom może uderzyć lekka sodówka. To nie jest tak, że się boję tego że nie dam rady. O siebie jestem spokojny, lecz mam młody zespół i muszę dbać o to by im nie odbiła sodówka.

Odnośnik do komentarza

@Spajk - Ja nawet nie wierzę im u siebie jak coś wypisują. :D

 

Nadszedł dzień meczu z Zagórzanami. Graliśmy u siebie, więc mieliśmy tą przewagę własnych kibiców - a dodatkowym atutem było to, że nie musieliśmy aż tak daleko jechać. Zawsze to podróż źle wpływa na zawodników, więc dodatkowy aspekt do wygrania meczu był. Było wiadome od początku, że ten mecz nie będzie łatwy, rywale nie są jacyś anonimowi, wygrali z Kobylanką, z którą w poprzednim sezonie Sokół ponoć miał duże problemy. W między czasie porozsyłałem swoje CV do różnych firm budowlanych. W końcu uprawnienia kierownika mogą się do czegoś przydać. Niestety, skończyło się na tym, że porozsyłałem. Żaden z pracodawców nie chce człowieka, który w swoim zawodzie nie pracuje już od ponad 5 lat. Przez to napięte sytuacje w domu się pojawiały.

[M] - Wysłałeś te CV?

[T] - Tak, już dawno. Ale widzisz, że ku*wa nikt nie kwapi się by zadzwonić czy cokolwiek dać znać.

[M] - Bo upierdzieliłeś się tego kierownika jak rzep psiego ogona. Teraz jest taki okres, że każdy ma już swojego zaufanego kierownika budowy, nie będą chcieli kogoś kto od kilku lat siedział na dupie nic nie robiąc.

[T] - Siedziałem na dupie nic nie robiąc? Jak byliśmy w Tarnowie to nie narzekałaś jak wypłata leciała na konto bankowe.

[M] - Nie narzekałam bo COŚ zawsze wpadało, a tutaj? Nic nie wpada i zanosi się, że to ja dalej będę utrzymywać rodzinę.

[T] - Jak jesteś taka cwana to sama znajdź mi tą robotę. Ja jeszcze poczekam, może ktoś w końcu się odezwie.

 

I tak ciągle od kilku dni. Brak jakiejkolwiek innej pracy źle wpływał na mnie. Na treningach często byłem nieobecny, nie potrafiłem się skupić na najprostszych rzeczach. Z każdym dniem byłem coraz bardziej pesymistycznie nastawiony do najbliższego meczu... a przecież cztery dni po nim miał nas czekać początek sezonu. Jedyną pozytywną wiadomością było to, że udało nam się zakontraktować Janka. Jarek się spisał, dopiął transfer do samego końca. Jedyną osobą która skorzystała z mojej niemocy pracowniczej była moja córka - Weronika. Przez ten czas nadrobiła znaczne zaległości w szkole muzycznej, przez co wzrasta jej szansa na odniesienie w przyszłości sukcesu.
Na mecz przyjechałem jak zwykle, półtorej godziny przed meczem, by zapoznać się ze stanem murawy oraz dokładnie przemyśleć kogo posłać w bój. Wtedy podszedł do mnie kapitan zespołu, Grzesiek Sotnicki i mówi:

[G] - Panie trenerze, wiemy że ten puchar nie jest dla nas jakoś bardzo ważny, ale z chłopakami postanowiliśmy, że potraktujemy go poważnie. W późniejszych rundach możemy trafić na kogoś znacznie silniejszego i jest szansa na to, by sprawdzić się na tle IV czy III ligowców.

[T] - Rozumiem waszą decyzję i jestem pod wielkim wrażeniem jak do tego podchodzicie. A więc lecimy po kolejne zwycięstwo!

 

Na mecz z Zagórzanami posłałem podobny skład co na mecz z Grębałowianką, z tym że za Łatkę wszedł nasz nowy nabytek. Liczyłem na to, że chłopcy szybko złapią język z Jankiem i odniesiemy sukces w tym meczu. I ku mojemu zaskoczeniu, w mecz weszliśmy nieziemsko! Już w czwartej minucie wyszliśmy na prowadzenie za sprawą Aleksandra. Sotnicki wrzucał z rzutu wolnego podyktowanego w okolicach 50 metra, gdzie główką do bramki piłkę wpakował właśnie Aleksander. No cudowne rozpoczęcie meczu! Po strzelonej bramce graliśmy spokojniej, wyczekiwaliśmy na ruch przeciwnika, aż... w czterdziestej czwartej minucie po idealnym dograniu na 11 metr Musiała po raz drugi na listę strzelców wpisuje się Aleksander. Zawodnicy z Zagórzan nie byli chyba przygotowani na taką sytuację bo chwilę później musieli znów wyciągać piłkę z siatki. Letocha zagrywał z autu do Sotnickiego, ten wrzuca w pole karne i Sidorowicz pewnym strzałem głową umieszcza piłkę w lewym okienku bramki! Dwa gole do szatni nie wróżyły nic dobrego dla zespołu przyjezdnych, a my mogliśmy już na spokoju kontrolować mecz. Jeszcze w 49 minucie podwyższyliśmy wynik na 4:0! Znów Sotnicki wrzucał, tym razem z rożnego, piłkę przejął Lampart który wysunął Majdzie i ten bez problemu pokonał bramkarza. Do końca mecz już był pod naszą kontrolą. Odnieśliśmy niesamowite zwycięstwo, które na pewno podniesie morale przed najbliższym meczem z Ogniwem Piwniczną Zdrój.

 


 

04.08.2015, 2rnd kwalifikacji do Pucharu Polski, Frekwencja: 122 widzów
KS Sokół Słopnice 4:0 KS Zagórzanka Zagórzany
4' Aleksander
44' Aleksander
45' Sidorowicz
49' Majda

 

Skład: Pękała-Letocha,Jarosz,Lampart,Sidorowicz-Wolkowicz(64'Iwański),Majda(55'Łatka)-Sotnicki.G,Musiał,Wolek-Aleksander(78'Sotnicki.P)
MVP: Grzegorz Sotnicki - 9.0 ocena (2 asysty)

 

 


 

Przepraszam za moją pomyłkę w poprzednim poście relacjonującym mecz. Oczywiście to była 1 runda i 2015 rok, z rozpędu tak wpisałem. :D

Odnośnik do komentarza

Następnego dnia postanowiłem wcześniej wstać, żeby wiedzieć jako pierwszy z kim zmierzymy się w następnej rundzie pucharu. Z jednej strony liczyłem na jakiegoś słabszego rywala, gdzie nie będzie trzeba daleko jechać, a z drugiej strony fajnie byłoby się sprawdzić na tle mocniejszego zespołu. Jedząc śniadanie zadzwonił do mnie telefon, nie wiedziałem kto to, bo numer był zastrzeżony.
[T] - Halo? W czym mogę pomóc?

[K] - Tadek? Gratuluję dość przekonującej wygranej! Jak myślisz na kogo traficie w następnej rundzie?

[T] - (Po głosie poznałem z kim mam przyjemność rozmawiać - Krzysiek, prezes Unii Tarnów) Dzięki, wzajemnie. Nie mam zielonego pojęcia, zobaczymy co przyniesie los.

[K] - Liczę na to, że spotkamy się w tej rundzie. Kibice jak i zawodnicy na pewno by się ucieszyli ze spotkania z Tobą.

[T] - Bez przesady. No miło by było się spotkać i zagrać, ale raczej wątpię żebyśmy się spotkali w tej rundzie.

[K] - No zobaczymy. Dobra nie zawracam już dupy, powodzenia w zbliżającym się sezonie! Trzymaj się.

 

Nie mogę zrozumieć sensu tej rozmowy, no ale niech już będzie. Włączyłem sobie na laptopie transmisję z losowania następnej rundy portalu 'MałopolskaTV'. Ciekawe czy stanie się tak jak chciał Grzesiek... Czy trafimy na kogoś z IV czy III ligi. Losowanie przebiegało dosyć sprawnie, więc nie musiałem poświęcić na to aż tyle czasu. Wreszcie zostaliśmy wylosowani do pary... z KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. "No pięknie, je*bany jasnowidz" - pomyślałem sobie o Grześku. Chcieliśmy to mamy mecz z III ligowcem, jeszcze czeka nas ciężka podróż do Ostrowca. No nic, zobaczymy jak to będzie.

 

Dzień przed meczem na treningu:

[J] - Słyszałeś jaką mamy obsadę sędziowską na jutro?

[T] - Nie. Przecież i tak nie znam sędziów z tego rejonu.

[J] - No w sumie racja, ale przydzielili nam chyba najgorszy skład sędziowski jaki mogli wysłać.

[T] - Najgorszy?

[J] - Cała trójka nie cierpi naszego zespołu. W poprzednim sezonie niezłe jaja były. Kibice nawet chcieli ich pobić, niezłe jaja były. Policja przyjechała, nawet kilku kibiców dostało po oczach gazem.

[T] - Zadyma? Na poziomie okręgówki? Patologia. Skoro wiedzą, że ich obecność na tym meczu może nie być dobrze przyjęta to po co ich wysyłają?

[J] - Z tego co wiem, to mają przyjechać z niezłą ochroną. No i oczywiście będą chcieli nam dokopać - bo nie ma co ukrywać. Niewiele osób cieszy się, że wróciłeś do trenowania na tak niskim poziomie. Odbiło echem się to małe oszustwo z meczu z Podegrodziem w poprzednim sezonie, przez co dużo osób będzie chciało Cię i Sokół po prostu udupić.

[T] - Cieszy mnie to. Jeszcze bardziej mnie będzie cieszyć, jak zobaczę ich miny gdy osiągniemy sukces. Mam do Ciebie prośbę: Zajmij się zabezpieczeniem meczu, nie chce by za mojej kadencji dochodziło do bójek na stadionach.

[J] - Okej, nie ma problemu.

 

Nadszedł dzień meczu. W głowie wciąż miałem wczorajszą rozmowę z moim asystentem odnośnie obsady sędziowskiej i tego, że nie jestem zbytnio lubiany. Aż nasuwało mi się na myśl tylko jedno stwierdzenie wzięte z utworu Jacka Kaczmarskiego: "Ten z nami! Ten przeciw nam!". Doskonale wiedziałem, że to będzie wojna. Z tego co się orientowałem, to oba zespoły nie miały ze sobą kosy... ale czemu by nie mogły mieć po tym meczu? Musiałem dokonać pewnej roszady w składzie, gdyż obowiązkiem jest mieć dwóch młodzieżowców w składzie, a więc miejsce Wolka zastąpił Wolski. Też nie chciałem mieszać im w głowach, ostatnio zagrali wręcz wybornie więc niech grają tak jak chcą. Początek spotkania był nudny, mieliśmy lekką przewagę w posiadaniu piłki, w defensywie graliśmy perfekcyjnie. Aż do 43 minuty. Fatalny błąd Sotnickiego, który chcąc wycofać podał wprost do Trzmiela, który zagrał do Pobłockiego i on w sytuacji sam na sam trafia do siatki. Wszystko byłoby okej, gdyby nie fakt... że bramka padła z perfidnego spalonego. Pobłocki stał z metr za naszymi obrońcami, a sędzia nic. Zapomniał okularów? Nie obyło się oczywiście bez dyskusji z sędzią:
[T] - Ku*wa jesteś ślepy? Ewidentny metrowy spalony, a Ty ku*wa stoisz i nic! To są ku*wa jaja sędziowskie a nie. Brawo panie sędzio, wielkie brawa!

Nic to nie przyniosło, jedynie konsekwencją mojego zachowania był fakt, że drugą połowę musiałem oglądać z trybun. Nie rozumiem za co ten człowiek wyrzucił mnie z ławki, ale widać - chciał to wyrzucił. DNO. W przerwie powiedziałem, że musimy grać mimo przeciwności, jak przegramy to trudno, ale jak już mamy przegrywać to po walce. Chłopcy wzięli sobie moje słowa do serca, bo druga połowa w ich odsłonie była genialna. Niewiele zabrakło do tego by odrobić straty, ale z obsadą sędziowską, która ewidentnie sędziowała na korzyść Ogniwa ciężko było cokolwiek zrobić. Najgroźniejsza nasza sytuacja miała miejsce w 64 minucie, gdy strzał Wolskiego został wybity przez obrońcę... z linii bramkowej. Jeszcze wartym wspomnienia jest fakt, że w 91 minucie w polu karnym faulowany był Anduła, a gwizdek sędziego milczał. Na trybunach tylko można było usłyszeć: "Karny ku*wa! Sędzia Ty bucu!" i innym podobne. Ostatecznie przegrywamy, lecz jestem zadowolony z postawy moich zawodników. Pokazali charakter i wolę walki, tego od nich właśnie oczekuję. Jedynym rozczarowaniem jest to, że pierwszy raz przegrywam mecz swojego debiutu w lidze.

 

08.08.2015, [1/30] Liga Okręgowa(Nowy Sącz), Frekwencja: 151 widzów
[-] KS Sokół Słopnice 0:1 Ogniwo Piwniczna Zdrój [-]
43' Pobłocki

Skład: Pękała-Letocha(74'Owca),Jarosz,Lampart,Sidorowicz-Wolkowicz,Majda-Sotnicki.G(65'Anduła),Musiał,Wolski-Aleksander(80'Sotnicki.P)
MVP: Jan Wolkowicz (Sokół) - 7.6 ocena

 

Odnośnik do komentarza

@Qu. - No ciekawe skąd go możesz znać? :v

 

Echa meczu z Ogniwem nie ucichły. Następnego dnia wskoczyłem na pierwsze strony miejscowych gazet - chodziło bowiem o moje 'wykluczenie' w meczu z ławki trenerskiej. Nie spodziewałem się, że tak szybko prasa podłapie temat i będą o tym pisać. W sumie miałem gdzieś co o mnie wypisują, ale z ciekawości kupiłem dziennik by sprawdzić co tym razem wymyślili.

 

 

logo_dziennik_polski.png

"Paszczyszyn wyrzucony z ławki trenerskiej! Czyli co się działo w meczu Sokół - Ogniwo."

 

Trener Sokoła Słopnice - Tadeusz Paszczyszyn[38l] został odesłany przez sędziów na trybuny w ostatnim starciu Sokoła z Ogniwem Piwniczną Zdrój. Jak podaje oficjalne orzeczenie, trzydziestoośmio letni zwracał się do arbitrów w sposób wulgarny. W rozmowie z głównym sędzią, możemy usłyszeć że: "Trener gospodarzy zachowywał się bardzo wulgarnie i agresywnie. W pewnym momencie bałem się o swoje zdrowie, by mogłoby się zdawać że mnie zaraz uderzy. Dlatego postanowiłem o odesłaniu go na trybuny. Nie będziemy tolerować takich zachowań, my sędziowie nie powinniśmy pozwalać sobie wchodzić na głowę.". Co na to sam zainteresowany? Niestety nie udało nam się skontaktować z trenerem Sokoła, od wczoraj jego telefon sprawia wrażenie niedostępnego. Natomiast udało nam się porozmawiać z trenerem Ogniwa, Bartłomiejem Szywaczem: "Nie chcę komentować decyzji sędziego, ale być może zbyt pochopnie zareagował. Z mojej perspektywy to nie wyglądało tak jak opisywał to główny arbiter. Wiadomo, każdego mogą ponieść emocje - ale trzeba nad nimi panować. Myślę, że Tadeusz dostanie w jakimś stopniu nauczkę i na przyszłość będzie się bardziej kontrolował na meczach". Z naszych informacji wynika, że na dniach ma rozpocząć się postępowanie dyscyplinarne OZPN Nowy Sącz w sprawie zachowania trenera Sokoła Słopnice.

 

 

Śmiechu warte! Wiedziałem, że z tym sędzią jest coś nie tak. Że niby chciałem go pobić? To jest dramat. Jarek miał całkowitą rację co do tych sędziów, szkoda na nich nawet 'strzępić ryja'. Pierwszy mecz i od razu takie rzeczy - chyba zapiszę się na kartach historii okręgowej piłki jako trener, który już w pierwszym meczu zapracował na karę od zarządu ligi.

Od razu wyrzuciłem gazetę i kolejny raz ponowiłem szukanie pracy. "No, po takiej reklamie to z palcem w d*pie znajdę pracę" - pomyślałem przeglądając oferty pracodawców. Wtedy nagle zadzwonił mój telefon, który wbrew temu co pisali w tym dzienniku - nie sprawiał wrażenia niedostępnego.

[J] - Tadek? Masz czas? Prezes chce byś jak najszybciej przyjechał do klubu.

[T] - Boże, czego on znowu chce.. Dobra, zaraz będę.

 

Kilka minut później już byłem w klubie. Doskonale wiedziałem jaki temat naszej rozmowy będzie - artykuł 'Dziennika Polskiego'. Prezes czekał na mnie jak zwykle, odświętnie ubrany - no dosłownie pełen profesjonalizm. Od początku się zastanawiałem czy on jest jakąś szychą, ma swoją firmę czy po prostu tak lubi się ubierać. Mniejsza z tym, jak zwykle przebieg rozmowy z nim mnie zaskoczył.

[P] - Witam. Jak pewnie się domyślasz, wezwałem Cię tu w sprawie wczorajszej sytuacji i tego nieszczęsnego artykułu który od rana rozchodzi się jak bułeczki.

[T] - No domyśliłem się, że w tej sprawie zostałem wezwany.

[P] - Chciałbym powiedzieć, że możesz być spokojny. My nie mamy do Ciebie żadnych zastrzeżeń, a zarząd ligi nic Ci nie zrobi. Żadnych kar nie będzie, jedynie będzie kara dla tego marnego sędziego za wygadywanie głupstw.

[T] - Dla... sędziego?

[P] - Tak, planujemy wnieść sprawę do sądu o zniesławienie imienia klubu i Twojego. Właśnie po to Cię wezwałem, by wiedzieć czy masz coś przeciwko?

[T] - Do sądu? Powiem szczerze, że mnie opinia innych jakoś zbytnio nie interesuje - ale skoro ma iść to z ramienia klubu, to nie widzę żadnych przeciwwskazań.

[P] - Cieszy mnie to. To by było na tyle, tutaj proszę złożyć podpis pod zeznaniami, które już sami za Pana napisaliśmy i sprawa wędruje do sądu. Aaaaa i zapomniałbym - liczę na to, że już w następnym meczu odniesiecie spokojne zwycięstwo.

[T] - Oczywiście, zrobimy wszystko co w naszej mocy!

 

Jestem pod wrażeniem wsparcia jakie dostaję od prezesa i zarządu. Widać, że zależy im na tym, by zbudować w Słopnicach zespół godny wyższych klas rozgrywkowych - co niezmiernie mnie to cieszy.

Odnośnik do komentarza

Siła przekazu artykułu DP powoli zaczynała opadać, sprawa w sądzie nabierała rumieńców i wszystko zanosiło się na to, że wyjdziemy z tego spotkania ze zwycięstwem. Wreszcie nadszedł dzień meczu z Płomieniem Limanowa - czas by zmazać plamę z meczu z Ogniwem. Od samego ranka słońce przypiekało, aż odechciewało się wychodzić na pole żeby się przypadkiem nie roztopić. Wstałem w miarę wcześnie by wciąż przeglądać oferty pracy, w końcu muszę coś znaleźć! W między czasie szukałem jeszcze nowego auta dla mojej gwiazdy - w końcu obiecałem, że wymienimy tego jej zgrzyta. "Co będzie bardziej korzystne... dać go na złom, czy sprzedać na części?" - zastanawiałem się przez chwilę, lecz jeszcze mam czas na podjęcie decyzji. Przeglądając otomoto.pl usłyszałem dzwonek telefonu:

[T] - Dzień dobry. W czym mogę pomóc?

[A] - Witam. Nazywam się Anna Kurczab, jestem menadżerem firmy "GoSport". Chcielibyśmy Panu przedstawić ofertę pracy w naszej firmie.

[T] - (Że co? Przecież nie składałem tam swojego CV) Przepraszam... a skąd Państwo macie mój numer? Nie wysyłałem do was CV ani listu motywacyjnego..

[A] - Pański przyjaciel nam Pana polecił. Podobno szuka Pan pracy, a u nas potrzebujemy takiego fachowca jak Pan.

[T] - Przyjaciel? A mógłbym dowiedzieć się kto?

[A] - To nie jest na obecną chwilę najważniejsze. Dowie się Pan w swoim czasie. Dzisiaj o 16 moglibyśmy się spotkać, by omówić szczegóły Pańskiej pracy?

[T] - Yh. Dziś? Przepraszam, ale dziś nie dam rady. Mecz dziś gramy i...

[A] - Dobrze, rozumiem. Nie ma problemu, może jutro o tej samej godzinie? W lokalu 'Caverna' w Limanowej?

[T] - Myślę, że dam radę. Do zobaczenia.

 

Szukałem pracy, a jak widać - to praca szukała mnie. Jestem strasznie ciekawy co mają mi do zaoferowania i co najważniejsze - który 'przyjaciel' mnie im polecił? Wszystko wydaje się być trochę podejrzane. Postanowiłem, że nie będę nic mówił jak na razie o tym mojej żonie - dopiero jak wypadam sprawę, wtedy powiem jej co i jak.

Jak zwykle na meczu pojawiłem się półtorej godziny przed czasem. Moi zawodnicy mieli przyjechać za pół godziny, więc miałem trochę czasu dla siebie. Pierwszy raz od dawna się stresowałem przed meczem. Na dobrą sprawę nigdy wcześniej nie przegrałem swojego otwierającego meczu w lidze z nowym zespołem, a tutaj nie dość że przegrana, to jeszcze z nutką lekkiego skandalu. Sprawdzając stan murawy na stadionie Płomienia odpaliłem papierosa. Powoli zaczynałem zapominać jaki 'smak' towarzyszy temu co robiłem - przecież od ponad roku już nie paliłem, tak samo jak przestałem pić. Jak widać, nerwy, stres zrobiły swoje. Chociaż z dwojga złego, lepiej żebym wrócił do nałogu palenia aniżeli do alkoholowego.
O Płomieniu wiedziałem tylko tyle, że w strasznych męczarniach wygrali swój pierwszy mecz z Jarmutą Szczawnica. Według Jarka nie powinniśmy mieć z nimi problemów, powinniśmy cierpliwie rozgrywać piłkę i wyczekiwać ich - wtedy najbardziej się gubią. Posłuchałem jego rad, w końcu śledził ich ostatni mecz - więc czemu miałbym mu nie ufać? W tym meczu nieco zmieniłem swoje ustawienie: w miejsce Majdy wszedł Łatka, a więc graliśmy na dwóch defensywnych pomocników, oraz za Wójcika wszedł Wolek, a miejsce w składzie stracił Jarosz, którego zmienił młodzieżowiec Ćwiek.

[T] - Chcę wam tylko przypomnieć - że dzisiejszego dnia liczy się tylko zwycięstwo. Trzeba zamazać plamę po ostatniej porażce i odnieść wreszcie przekonujące zwycięstwo. Wierzę, że dacie radę i razem wygramy to spotkanie. KTO WYGRA MECZ? SOKÓŁ!

 

Mecz był nudny. Płomień grał tak samo jak my, czyli na wyczekanie - więc dużo walki było w środku pola, a sytuacji bramkowych jak na lekarstwo. Już w 15 minucie straciliśmy naszego kapitana - Grześka Sotnickiego, który w wyniku kontuzji musiał opuścić plac gry. Do przerwy wynik meczu był bezbarwny, bezbramkowy tak jak nasza gra. Trzeba było coś zmienić w taktyce, przecież nie przyjechaliśmy tutaj po jeden punkt! Przeszliśmy na bardziej ofensywne ustawienie, co zaczęło powoli przynosić skutek. Z każdą minutą wypracowywaliśmy sobie przewagę, aż w 83 minucie piłkę w środku pola odzyskał Aleksander. Rozejrzał się chwilę i podał do Musiała, który bez zastanowienia posłał długą piłkę do wprowadzonego Anduły. Grzesiek przebiegł kilka metrów, po czym puścił przysłowiowego 'szczura' pod pachą interweniującego bramkarza. Wreszcie dopięliśmy swego, jest gol i to w końcówce. Rywalom będzie bardzo ciężko odrobić tą stratę. Płomień chyba nie potrafił podnieść się po tej bramce, bo już dwie minuty później było 2:0 dla nas. Wrzutkę Wolskiego wykorzystał Aleksander podwyższając wynik. Gdy już wydawało się, że nic więcej nie zobaczymy w tym spotkaniu w 89 minucie po strzale Wolskiego z okolic 25 metra piłkę do pustej bramki dobija Anduła ustalając wynik spotkania. Pewna wygrana w końcówce spotkania i wracamy na dobre tory!

 

12.08.2015, [2/30] Liga Okręgowa(Nowy Sącz), Frekwencja: 145 widzów
[6] Płomień Limanowa 0:3 Sokół Słopnice [11]
83' Anduła
85' Aleksander
89' Anduła

Skład: Pękała-Letocha,Sidorowicz,Lampart,Ćwiek-Łatka,Wolkowicz(69'Majda)-Sotnicki(15'Anduła),Musiał,Wolek(80'Wolski)-Aleksander
MVP: Grzegorz Anduła (Sokół) - 8.8 ocena (2 bramki)

 

Odnośnik do komentarza

Nadszedł dzień spotkania z menadżerką firmy "GoSport" która wczoraj do mnie dzwoniła. Byłem strasznie ciekawy, który z moich 'przyjaciół' polecił mnie tej firmie i prawdopodobnie.. załatwił mi pracę. Oczywiście na spotkanie ubrałem się najlepiej jak mogłem - trzeba pokazać się z jak najlepszej strony. Tego dnia skwar był niesamowity, samo dojście do samochodu wywołało u mnie niekontrolowany atak potu. Na moje szczęście ubrałem białą koszulę, więc nie było aż tak tego widać. Jak zwykle byłem kilka minut przed czasem - nie cierpię się spóźniać, jeżeli jestem z kimś umówiony na daną godzinę, więc czasem lepiej być wcześniej aniżeli później. Wszedłem do umówionego lokalu i zamówiłem sobie kawę, by umilić oczekiwanie na panią Annę. Biorąc głęboki łyk gorącej kawy dostrzegłem piękną, młodą, elegancko ubraną kobietę która zmierzała w moim kierunku. Byłem wręcz pewny, że to jest ta osoba, z którą wczoraj miałem przyjemność rozmawiać. Nie myliłem się, podeszła do mojego stolika i zapytała:
[A] - Dzień dobry, pan Tadeusz Paszczyszyn, tak?

Nie wiedziałem co mam z siebie wydusić, z bliższej odległości ta kobieta wyglądała jeszcze bardziej niesamowicie niż wcześniej. Wydukałem z siebie tylko:
[T] - T-tak. Zgadza się. Zamówić pani coś do picia?

Zaśmiała się, pokazując że nie chce nic do zamówienia. Po tym krótkim przygotowaniu przeszliśmy wreszcie do konkretów - na czym miałaby polegać moja praca. Wstęp był taki nudny, że w pewnym momencie się wyłączyłem absolutnie. Moją uwagę przyciągnęła mucha, która łaziła sobie po suficie. "Jak ona się tak potrafi utrzymać?" - sobie pomyślałem, lecz po pewnym czasie się ocknąłem. Anna - bo tak kazała mi do siebie się zwracać, zauważyła że niezbyt byłem zainteresowany historią firmy, którą mi prezentowała dlatego lekko zakaszlała bym wrócił do rzeczywistości.

[A] - Widzę, że nie interesuje pana historia naszej firmy - no nic, to nie jest zbytnio ważne. Przejdźmy do konkretów - chcielibyśmy zatrudnić pana jako trenera naszej akademii piłkarskiej. Pańska praca polegałaby na tym, że codziennie przeprowadzałby pan zajęcia z młodymi zawodnikami rozwijając ich umiejętności i zainteresowania piłką. Doskonale wiemy jakim jest pan świetnym fachowcem w tej dziedzinie, więc postanowiliśmy postawić na pana.

[T] - Miło mi to słyszeć, lecz ta praca jak miałaby wyglądać? Dobrze rozumiesz, że jestem też trenerem zespołu Sokoła - i nie będę mógł z tej funkcji zrezygnować. Aaa, no i proszę nie mówić mi na pan, tak jak to wcześniej ustalaliśmy, bo czuję się trochę nieswojo.

[A] - Oczywiście, przepraszam. A więc twoja praca nie kolidowałaby z obowiązkami trenerskimi w innym zespole. Zapraszam w poniedziałek do Nowego Sącza, na godzinę 9:00 - tam zostaniesz wprowadzony w więcej szczegółów, spotkasz się z zarządem oraz jeżeli się zdecydujesz - podpiszesz umowę o pracę. A ja... jeżeli zdecydujesz się na pracę u nas, będę Twoją sekretarką.

[T] - Dobrze, rozumiem. Mogłabyś mi napisać adres gdzie odbędzie się to spotkanie?

[A] - Oczywiście, oto on.

 

Resztę spotkania spędziliśmy na rozmowie o firmie, o zarobkach i innych związanych z tą kwestią spraw. Zapowiadało się dobrze, praca z dziećmi zawsze dobrze mi wychodziła, więc myślę że powinienem sobie poradzić w tej roli. Po powrocie do domu postanowiłem zabrać żonę wraz z córką na jakąś dobrą kolację - w końcu trzeba uczcić ten sukces!

 

_______________________________________________

 

 

15.08.2015, [3/30] Liga Okręgowa(Nowy Sącz), Frekwencja: 167 widzów
[6] Sokół Słopnice 2:1 Huragan Waksmund [4]
2' Gach
21' Musiał
44' Aleksander

Skład: Pękała-Letocha,Sidorowicz,Lampart,Ćwiek-Wolkowicz,Majda(63'Łatka)-Anduła,Musiał(87'Iwański),Wolek(75'Wolski)-Aleksander
MVP: Wojciech Letocha (Sokół) - 8.5 ocena (2 asysty)

Odnośnik do komentarza
  • 3 tygodnie później...

W poniedziałek, elegancko ubrany punktualnie o godzinie dziewiątej stawiłem się w umówionym miejscu w Nowym Sączu. Miejsce spotkania nie przypominało swoim wyglądem jakiejkolwiek szkółki piłkarskiej, czy siedziby jakiejś firmy. Z początku nie byłem pewien czy trafiłem pod właściwy adres, zacząłem nerwowo szukać w swojej torbie tego adresu - wszystko się zgadzało. Coraz bardziej zastanawiałem się, czy to nie jest jakaś podpucha - czy ktoś mnie nie chce w coś wkręcić, bądź to była prowokacja dziennikarska. Po kilku minutach dostrzegłem zmierzającą w moją stronę Annę - jej widok mnie uspokoił.

[A] - Muszę Cię na wstępie przeprosić. Nasze ostatnie spotkanie nie było całkowicie szczere. Więcej się dowiesz jak wejdziemy do środka.

[T] - Nie było całkowicie szczere? Co to ma znaczyć? Przecież to jest rudera jakaś, a nie ośrodek to szkolenia młodych piłkarzy.

[A] - Jak mówię, wszystkiego dowiesz się jak wejdziemy do środka.

[T] - Nigdzie nie wejdę, dopóki nie dowiem się co tu jest grane. Dlaczego mnie oszukałaś? Tu nie chodzi o żadną pracę, tak?

[A] - Musiałam.. - załamał się jej głos - proszę cię, wejdźmy już do środka.

Przysunęła się bliżej do mnie, pocałowała i pociągnęła za rękę w stronę drzwi. Sam do końca nie mogłem zrozumieć co się właśnie w tym momencie stało.

 

_____________________________

Przepraszam za moją nieobecność - praca i inne obowiązki sprawiły, że nie miałem możliwości gry i pisania opki. Teraz już raczej wszystko wraca do normy, więc dla 'smaczku' dodaję taką małą opkę. :)

Odnośnik do komentarza
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...