Skocz do zawartości

If I could turn back time...


Vami

Rekomendowane odpowiedzi

Wbrew pozorom nie będzie to moje osobiste wynurzenie na tematy miłosne, a tekst wybitnie eFeMowy. Otóż Postanowiłem zrobić pewien eksperyment. Chciałem zobaczyć, jak gra pokieruje losami piłkarzy, którzy rzeczywiście odniesli sukces. W ten oto sposób w edytorze przefiltrowałem zawodników, którzy zaliczyli 50 występów w kadrze bądź strzelili w niej 20 bramek. Zarówno graczy jak i trenerów odmłodziłem do wieku, w którym zaczynali piłkarską karierę, oraz przypisałem im kluby, których są wychowankami. Potencjały w większości przypadków zostawiłem (kilka lekko zretuszowałem), a trenerów odwzorowałem jako zawodników według własnego uznania. Obecne umiejętności obniżyłem stosownie do wieku i pozycji, aby mogli się rozwinąć. Jako że zajęłoby to wieki, by wszystkich od razu zmieniać, na pierwszy ogień poszła Brazylia. Niestety, w bazie nie ma Pele (a był kilka FMów temu) ani Rivelino, toteż nie biorą oni udziału w eksperymencie (zdecydowałem się ograniczyć do postaci dostępnych od razu). W ten oto sposób 36 legend Canarinhos cofnęło się do wieku juniora i raz jeszcze mogą zawojować świat lub zniknąć w ligowej szarzyźnie. Czy Ronaldo ponownie zostanie najlepszym napastnikiem świata? Czy Adriano, Robinho i Ronaldinho przebimbają swoją karierę? Czy Zico nosić będzie miano "białego Pele"? Okaże się, gdy gra przemili 20 sezonów na holidayu. Najpierw jednak pozycje wyjściowe wszystkich bohaterów:

 

 

brazy.png

 

 

No to nockę komputer ma pracowitą :)

Odnośnik do komentarza

RIVALDO

Rivaldo zadebiutował w barwach Santa Cruz w 2012 roku i przez 2,5 roku gry w tym klubie zdobył 44 bramki w 87 meczach. Wówczas, w wieku 22 lat trafił do Flamengo i… pozostał wierny temu klubowi przez czternaście lat! Rozegrał ponad pół tysiąca meczów, w których udało mi się strzelić ponad sto bramek. Podczas gry dla Mengao zdobył z tym klubem Copa Sudamericana, a już na zakończenie kariery, w swym ostatnim sezonie, sięgnął po mistrzostwo stanowe i Puchar Brazylii.

W porównaniu do przebogatej kariery w rzeczywistości, przygoda z piłką brazylijskiego wirtuoza nie potoczyła się do końca tak, jak tego by chciał. Przynajmniej jednak został lokalną legendą. Zdobył także 18 nagród indywidualnych, w tym dla najlepszego piłkarza Ameryki Południowej.

 

ZINHO

W rzeczywistości był podstawowym graczem podczas amerykańskiego Mundialu. Jego FMowy odpowiednik jednak nie nawiązał do tych tradycji w żadnym stopniu. Podobnie jak Rivaldo, Zinho nie wyjechał do Europy, jednak opuścił rodzimą Brazylię. Zanim to się stało, próbował wywalczyć sobie miejsce w składzie Flamengo, jednak nie zawsze grał w podstawowej jedenastce. Wypożyczenie do Sao Paulo zaowocowało długa kadencją na trybunach i dopiero przejście na zasadzie barteru do Cruzeiro ruszyło nieco karierę pomocnika. Tam też z miejsca nie wywalczył sobie silnej pozycji, jednak po krótkim wypożyczeniu do Santosu wrócił jako niezły skrzydłowy i wydatnie przyczynił się do tryumfu Cruzeiro w Copa Sudamericana. Dzięki temu dostrzeżony został przez zagranicznych skautów i wkrótce kopał piłkę w MLS. W Dallas grał nieźle, jednak postanowił wrócić do Ameryki Południowej i ostatnie trzy sezony spędził w Wenezueli.

 

MULLER

Kariera bez historii. Od początku do końca wierny Sao Paulo, z którym sięgnął po trzy mistrzowskie tytuły. Zdobył dla tego klubu 120 bramek.

 

JULIO CESAR

W rodzimym Flamengo nie zdążył zagrać meczu i już trafił do hiszpańskiej Almerii. Tam dostrzeżono jego talent i wkrótce trafił na Wyspy. Najpierw na zasadzie wypożyczenia, a następnie już za gotówkę. W niedługim czasie stał się gwiazdą Birmingham i kwestią czasu był transfer do lepszego klub. W 2018 roku podpisał kontrakt z Liverpoolem i po rocznym siedzeniu na trybunach stał się podstawowym golkiperem The Reds. Przez kolejne trzynaście lat niepodzielnie panował pomiędzy słupkami na Anfield Road. Wybrany drugim najlepszym bramkarzem Copa America.

 

JUNINHO PAULISTA

Juninho drogę do Europy miał krętą. Przez pięć lat tułał się po niższych ligach broniąc barw Ituano, Iraty i Sao Caetano, by w końcu trafić do Palmeiras. Tam po udanym roku stracił miejsce w składzie i udał się na wypożyczenie do Internacionalu. Po powrocie znów miał problemy z regularną grą i właśnie wtedy zdecydował się na wyjazd do Rosji. Przez kolejne siedem lat był gwiazdą Dynama Moskwa, co zaowocowało transferem do Liverpoolu. Po tłustych pięciu latach na Anfield powrócił do Brazylii, gdzie pomógł Flamengo sięgnąć po mistrzostwo stanowe.

 

CAJU

Paulo Cezar Lima praktycznie cała karierę poświęcił Botafogo, dla którego rozegrał przeszło 350 spotkań i zdobył ponad 70 bramek. W 2014 roku na chwilę trafił do Portuguesy, jednak szybko wrócił. Gdy jego ukochany klub nie przedłużył z nim kontraktu, przez ostatni rok swej kariery grał w czwartoligowym Nacionalu Manaus.

 

JUAN

Obrońca znany wszystkim bardzo dobrze przeżył bardzo bogatą karierę. Po kilku latach gry we Flamengo i Sao Paulo trafił do Rosji, gdzie jednak nie przebił się do składu Kubania Krasnodar. Wkrótce odszedł do Kijowa, jednak w Dynamie przez dwa sezony zaledwie dziewiętnastokrotnie zaznał smaku gry. Powrócił na moment do Flamengo, jednak gdy napłynęła oferta z francuskiego Lens nie wahał się ani chwili. Po średnim sezonie w tym klubie wrócił na kolejne trzy lata do macierzystego zespołu, by następnie udać się… na Bliski Wschód. Bronił barw Al.-Ain Dubaj oraz Lekhwiyi w Katarze. Jako trzydziestolatek powrócił do kraju i poprowadził Vitorię Bahia do tryumfu w mistrzostwach stanowych. Na emeryturę poszedł do malutkiej Goianii, gdzie występował do 36. roku życia. Jak na ironię, to właśnie w tym klubie rozegrał najwięcej meczów.

 

RONALDINHO

To chyba największy zawód. Przez lata niechciany w Gremio, wypożyczany gdzie się da, w końcu w wieku 24 lat trafia… na Cypr. Przez sześć sezonów jest prawdziwą gwiazdą Apollonu Limmasol i… kończy karierę jako trzydziestolatek.

 

ROBINHO

Solidna i udana kariera. Bez typowych dla niego zawirowań. Po siedmiu latach regularnego trafiania do bramki w Santosie trafia do Europy, gdzie przez ponad dekadę strzela gole dla Liverpoolu. Gra też często w reprezentacji.

 

ADRIANO

Kolejny zmarnowany talent. Mimo niezłego bilansu (89/28) niechciany we Flamengo. Wkrótce trafia do Nautico, skąd wyławiają go skauci… tunezyjskiej Etoile du Sahel. Po dobrym sezonie w Afryce na cztery lata trafia do Cruz Azul. Tam nagle w wieku 28 lat kończy karierę…

 

EDINHO

Podobnie jak w przypadku Mullera – bez historii. Cała kariera we Fluminense (417/3).

 

JORGINHO

Prawdziwy globtroter! Po udanym sezonie w macierzystej Americe Rio de Janeiro, trafia do Fluminense, skąd przez 7 lat… ciągle jest wypożyczany. Vitoria, Palmeiras i Nautico to oczywiste kierunki krajowe, natomiast zaliczył także eskapady do Kalmar FF w Szwecji czy Oriente Petrolero w Boliwii. Ostatnim przystankiem był Nacional Asuncion, gdzie w końcu zaczął grać. Po zakończeniu kontraktu z Fluminense nie mógł znaleźć klubu i zaczepił się na chwilę w… kostarykańskiej Saprissie. Nie rozegrał tam żadnego meczu i wyjechał do Europy. W barwach Molde był gwiazdą, jednak norweska sława nie zaowocowała w transferze do mocniejszej ligi. Jorginho zrezygnowany wrócił do Brazylii i po kolei zaliczał takie kluby jak: Tupi, Gama, Itabuna, Sul America i America Fortaleza, gdzie zakończył karierę. W międzyczasie kopał jeszcze w wenezuelskiej Aragui…

 

ROBERTO DINAMITE

Cała karierę wierny Vasco, dla którego zdobył 201 bramek w 616 meczach.

 

LEONARDO

Z macierzystego Flamengo, przez wypożyczenia do Atletico Goianiense i Corinthians, trafia do… Anży Machaczkała, gdzie wyrabia sobie markę w Europie. Jest bohaterem głośnego transferu do Valencii, gdzie gra dziesięć lat i dociera do finału Ligi Mistrzów. Po powrocie do ojczyzny trafia do Corinthians i w trzech sezonach dwukrotnie sięga z tą drużyną po mistrzostwo Brazylii, raz po Copa Libertadores i raz gra w finale Klubowych MŚ. Czterokrotnie nominowany do nagrody dla najlepszego piłkarza świata. Po zakończeniu kariery podejmuje pracę jako trener.

 

RAI

Zaczyna w Botafogo Sao Paulo, gdzie szybko zyskuje uznanie na krajowym runku. Trafia do Internacionalu Porto Alegre, skąd po świetnym sezonie 2016 Sao Paulo płaci za niego 11,250,000 euro i przez kolejne pół dekady świeci jasno na firmamencie tego klubu. Mimo zainteresowania klubów europejskich, nikogo nie było stać na Raia, aż zgłosił się Real Madryt i zapłacił za niego blisko… 40 milionów euro! Z Los Merengues dotarł do finału Ligi Mistrzów i na ostatnie cztery lata kariery przeniósł się do Interu. Bardzo udana przygoda z piłką. Zdobywca wielu nagród, w tym dla najlepszego piłkarza Brazylii grającego w Europie oraz trzeciego miejsca dla najlepszego piłkarza świata.

 

ZE ROBERTO

Pomocnik ten także brał udział w pamiętnym finale LM w barwach Realu , jednak jego droga do Madrytu wiodła przez… Charków. To właśnie do tamtejszego Metalista trafił z ligi brazylijskiej i takim sposobem zyskał uznanie w Europie. Trzykrotnie wybierany najlepszym piłkarzem Brazylii grającym w Europie, wybrany do najlepszej jedenastki świata oraz… zdobywca nagrody dla najlepszego gracza Ligi Mistrzów!

 

KAKA

Nie opuścił Brazylii. Po 1,5 dekady w Sao Paulo trafia na krótko do Ameriki Minas Gerais, by ostatnie cztery lata spędzić w czwartoligowym Rio Preto. Obecnie asystent w Gamie.

 

RONALDO

Równie niski upadek co Ronaldinho. Z rodzimego Sao Cristovao do Europy trafia już jako osiemnastolatek, podpisując kontrakt z 1.FC Koln i… zostaje tam do końca kariery, ciesząc się lokalną sławą.

 

JAIRZINHO

Mistrz Świata do lat 20, dwukrotny najlepszy piłkarz MŚ U-20. W seniorskiej piłce wraz z Valencią dotarł do finału LM, a sam został ulubieńcem kibiców hiszpańskiej drużyny. W kraju był gwiazdą Botafogo, a po powrocie z Europy strzelał jeszcze bramki dla Vasco.

 

BRANCO

Autor pamiętnej bramki z wolnego strzelonej w meczu z Holandią również zjeździł kawał świata. Na początku jednak miał niemały dołek. Niechciany w Internacionalu wylądował w boliwijskim The Strongest La Paz, jednak nie przekonał do siebie działaczy „Siłaczy” i po kolejnych wypożyczeniach zdecydowano się sprzedać obrońcę do Corinthians. Tam także nie mógł wywalczyć sobie miejsca w składzie i na zmianę wypożyczano go do Caracas i Libertad. Ostatecznie w wieku 23 lat trafił do Club Brugge i rozpoczął krótką europejską przygodę. Było jeszcze francuskie Nimes, z którym spadł do trzeciej ligi, i w końcu powrót do ojczyzny. Był gwiazdą Gremio, nieźle grał w Vasco, a karierę kończył wchodząc z ławki jako gracz Flamengo. Zdobył niby dwa mistrzowskie tytuły z Corinthians, jednak odgrywał w tych sezonach rolę epizodyczną. Jako gracz Vasco wybrany najlepszym bocznym obrońcą ligi.

 

ELANO

Tak jak niektórzy karierę na Zachodzie robią przez Rosję, tak wychowanek Guarani zdecydował się na przenosiny do Meksyku. Dobra gra w Pachuce zaowocowała transferem do Palermo i to właśnie w Serie A Elano spędził dekadę. Na zakończenie kariery wrócił do ojczyzny, gdzie grał w Santosie. Mistrz Świata do lat 20.

 

DUNGA

Dunga pobił wszelkie rekordy, rozgrywając dla Internacionalu aż… 868 spotkań! Jako wierny gracz tego klubu wystąpił też… 130 razy w reprezentacji Brazylii. Mistrz Świata do lat 20, wicemistrz świata, dwukrotny brązowy medalista Copa America i jednokrotny na Pucharze Konfederacji. Wybrany do jedenastki Copa America (wybrany też trzecim najlepszym graczem turnieju) i Młodzieżowych Mistrzostw Świata.

 

TONINHO CEREZO

Wychowanek Atletico Mineiro po sześciu latach gry w macierzystej ekipie (plus krótkie wypożyczenie do Gremio), trafił do Valencii, gdzie jednak nie przebił się do składu. Wypożyczony do Juventusu odzyskał formę i zapracował na transfer do Lokomotiwu Moskwa, gdzie występował do końca kariery. Mistrz Świata U-20.

 

LUCIO

Legenda Juventusu. Trafił tam już w 2013 roku i pozostał wierny „Starej Damie” przez szesnaście lat! Tryumfował z Włochami w Lidze Europejskiej oraz Superpucharze Europy, a z reprezentacją Brazylii zdobył trzy medale na międzynarodowych imprezach. Wielokrotnie nominowany do Złotej Piłki.

 

EMERSON

Wychowanek Gremio od początku grał pierwsze skrzypce na środku pomocy swojego klubu i poza krótkim wypożyczeniem do Flamengo spędził tam siedem lat. Europejską przygodę zaczął w Panathinaikosie, gdzie wyrobił sobie markę wystarczającą na transfer do Hiszpanii. Z Deportivo zaznał zarówno goryczy spadku, jak i słodkości awansu. Następnie wrócił do Brazylii i… ponownie spadł do drugiej ligi z Atletico Mineiro. Sam jednak pozostał w czołowej klasie rozgrywkowej, gdyż wrócił do Gremio, z którym sięgnął po Copa Sudamericana. Karierę kończył w Palmeiras. Gracz roku rozgrywek stanowych.

TAFFAREL

Podobnie jak Dunga, bramkarz znany z MŚ’94 całą karierę wierny był Internacionalowi, poza dwuletnim pobytem w… Partizanie Belgrad, dokąd był wypożyczony. Rozegrał ponad 300 spotkań w Brasileirao. Obecnie trenuje bramkarzy w Avai.

 

CARLOS ALBERTO

Uznawany przez wielu za najlepszego bocznego obrońcę w historii futbolu, prawie całą karierę spędził we Fluminense. Pod jej koniec klub spadł do drugiej ligi i Carlos trafił do Gremio, skąd kupiło go Corinthians. Przez trzy lata gry w tym klubie sięgnął po… trzy mistrzostwa Brazylii i dwa Puchary Wyzwolicieli i srebrny medal Klubowych MŚ! Rzeczy, o których mógł tylko marzyć grając we Fluminense.

 

ZICO

Nazywany „Białym Pele” ofensywny gracz szybko trafił do Europy i zrobił tam niemałą karierę. Po udanym sezonie 2015 w barwach Flamengo trafił Schalke, skąd jednak szybko kupił go Milan. Gdy w sezonie 2022/23 ustrzelił 15 bramek w Serie A, zgłosił się po niego Manchester United i wyłożył na stół niecałe 30 milionów euro. To właśnie na Old Trafford zakończył karierę. Z Milanem wygrał Ligę Mistrzów i Superpuchar Europy. Trzeci strzelec Ligi Mistrzów, laureat Srebrnej Piłki, nominowany wielokrotnie do głównej nagrody, wybrany do jedenastki światowej. Obecnie trenuje Flamengo.

 

LUIS FABIANO

Luis nastrzelał sporo bramek w ojczyźnie, jednak nigdy nie dostał szansy na grę w Europie. Siedmiokrotny mistrz Brazylii (!) – raz z Cruzeiro i sześć z Corinthians. Zdobywca Copa Libertadores i brązowego medalu na KMŚ. Dwukrotny wicekról strzelców rozgrywek stanowych.

 

CESAR SAMPAIO

Wychowanek Santosu nigdy nie przeniósł się do Europy. Grał w rodzimym klubie do końca 2015 roku, z przerwami na wypożyczenia do Gremio i Flamengo. Po przejściu do Sao Paulo dwukrotny mistrz Brazylii, zdobywca i finalista Copa Libertadores, zdobywca Pucharu Brazylii i Superpucharu Ameryki, finalista KMŚ. Wielokrotnie nominowany do nagród stanowych i krajowych.

 

BEBETO

Prawie całą karierę spędził w rodzimej Vitorii Bahia, dla której strzelił aż… 321 goli! Na sam koniec swej przygody z piłką wyjechał do Francji, jednak w Nicei był tylko cieniem dawnego Bebeto.

 

ROBERTO CARLOS

Jego kariera do pewnego momentu przypomina tę prawdziwą. Po świetnych meczach dla Palmeiras trafia do Interu za ponad 20 milionów euro i tam szybko zostaje ulubieńcem publiczności. Nie przestaje jej czarować aż do zakończenia kariery w 2027 roku. Finalista Ligi Mistrzów, wielokrotnie nominowany do Złotej Piłki. Obecnie trener Palmeiras.

 

MAICON

Wielka kariera. Po sześciu latach brylowania w Santosie trafia za ponad 40 milionów euro do Realu Madryt, gdzie nie oddaje miejsca w składzie aż do 34. roku życia. Wraz z Raiem i Ze Roberto tworzy niesamowity brazylijski tercet. Nominowany i nagrodzony wieloma laurami. Zdobywca Copa America i finalista MŚ.

 

VALDO

Kolejny zawodnik, który prawie całą karierę spędził w macierzystym zespole. Poza wypożyczeniem do Sao Paulo grał jedynie w Gremio. Gdy stracił miejsce w składzie, pojechał zarabiać petrodolary do Al.-Wahda Dubaj.

 

GILBERTO SILVA

Dziewięciokrotny mistrz Brazylii z Corinthians. Legenda tego klubu, w którym spędził dziesięć lat. Po ostatnich laurach grał krótko w Botafogo. Wybierany wielokrotnie do jedenastek sezonu, także kontynentalnych. Mimo gry jako defensywny pomocnik notował bardzo dużo asyst (149!).

 

MAURO SILVA

Najstarszy na początku, z Bragantino trafił do Ameriki Meksyk, gdzie przez 1,5 sezonu olśnił skautów Sevilli. Do końca kariery występował w Hiszpanii, jednak nie tylko w swym pierwszym europejskim klubie. Oto jako jedyny ze wszystkich naszych bohaterów trafił do Barcelony! Występując tam od sezonu 2019-20 do 2023-24 zaliczył dla Blaugrany 128 wystepów. Nominowany do Złotej Piłki.

 

Jestem trochę zawiedziony. Zwłaszcza małą ilością transferów. Specjalnie aktywowałem nie tylko ligę brazylijską, ale i jedną europejską, by były rozgrywki kontynentalne. Większość graczy nie opuściła Brazylii. Odkryłem także jeden błąd FMa. Mimo że w edytorze wszyscy mają skasowane zakończenie kariery reprezentacyjne i występy wyzerowane, to w profilu pokazuje się nadal informacja o starym debiucie w kadrze, a także w wielu przypadkach po paru miesiącach piłkarze… masowo kończą przygodę z reprezentacją mimo braku występów.

Odnośnik do komentarza

Być może :) Niestety nic się nie da zrobić z tym końcem kariery reprezentacyjnej. Jesli zawodnik ma zaznaczony koniec w edytorze i go odznaczysz, to FM to przetwarza tak, jakby on ja wznowil i na poczatku ma "cieszy sie ze zostal nakloniony do powrotu do reprezentacji", a jak nie dostaje powolania w pierwszym terminie to sie obraza i konczy na amen :/ Jedyne wyjscie to zrobienie wszystkich graczy od podstaw...

Odnośnik do komentarza

Bardzo fajny tekst, ale ta Brazylia.... ;) grałem Fluminense dość długo i zauważyłem, że kluby brazylijskie zawyżają (bardzo) ceny piłkarzy i strasznie ciężko się z tamtejszej ligi wyrwać. Zawodnik musi być faktycznie bardzo, ale to bardzo dobry żeby jakiś klub europejski wyłożył taki hajs jaki zażyczą sobie tamtejsi prezesi. Może dlatego większość z twoich zawodników było wiernych klubowi ;)

Odnośnik do komentarza

W sumie nie wiem po co sam to wszystko opisuję, jak można skopiować biografię z FMa :P

 

Argentyna

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/AmricoGallegoHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/ArielOrtegaHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/CarlosTevezWidokoglny_Profil.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/ClaudioCaniggiaHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/ClaudioLpezHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/DanielPassarellaHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/DiegoMaradonaWidokoglny_Profil.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/DiegoSimeoneHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/GabrielBatistutaHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/GabrielHeinzeHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/HernnCrespoHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/JavierMascheranoHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/JavierZanettiHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/JorgeBurruchagaHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/JuanPabloSorinHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/JuanRomnRiquelmeHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/JuanSebastinVernHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/KilyGonzlezHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/LionelMessiHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/MarioKempesHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/OscarRuggeriHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/OsvaldoArdilesHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/PabloAimarWidokoglny_Profil.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/RobertoAyalaWidokoglny_Profil.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/RenHousemanHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/RobertoSensiniHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/UbaldoFillolHistoria_Biografia.png

http://i714.photobucket.com/albums/ww147/vami84/WalterSamuelHistoria_Biografia.png

 

Tym razem większa ilość piłkarzy wyjechała za granicę, jednak wciąż niektórzy wybrali karierę lokalną. O ile tkwienie w Boca Juniors czy River Plate rozumiem, to cała kariera w Estudiantes La Plata to lekkie przegięcie... Najbardziej zaskoczył mnie Zanetti, który rozegrał ponad 200(!) meczów w reprezentacji. Na minus zapunktował Maradona, który w ogóle nie zrobił kariery mimo potencjału 200. Większość graczy, w przeciwieństwie do Brazylijczyków, rozwinęła się prawidłowo.

Odnośnik do komentarza

Może dlatego, że to strefa tekstowa, a nie Marynia? :>

 

No i mi o wiele lepiej się patrzy na słowo pisane, na jakiś tekst, opis kariery połączony ze słowami zachwytu, ubolewania, rozczarowania aniżeli klikać na xx linków i sobie oglądać historie kariery ;)

Odnośnik do komentarza

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić obrazków. Dodaj lub załącz obrazki z adresu URL.

Ładowanie
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...