Skocz do zawartości

Kącik depresyjny


Icon

Rekomendowane odpowiedzi

  • 1 miesiąc później...

Druga misja póki co także na plus - przeszedłem przez cały cykl nowej metody leczenia, najpierw dostałem 10g, tydzień później 20g i dwa tygodnie później już pełne 30 tyg - nie miałem skutków ubocznych i zniosłem to niemal bezboleśnie! Nie powiem, uważałem iż to będzie nieco łatwiejsze - bo w końcu sam to będę docelowo sobie aplikował w domu, ale dojdę do wprawy nabierania leku strzykawką z igłą ;)

Ogólnie samo wkłucie czy podaż leku nie jest bolesna. Dostaje przy tym leki nasenne, więc ledwo siedzę w trakcie. Najgorszy jest moment kilkanaście i później minut PO. Nie idzie nie spać :D A że miałem to we wtorki to trochę kijowo, bo środa w pracy. Ta "kieszeń" która robi się w brzuchu to taki trochę flak, ale trochę boli, nie można leżeć na boku, na którym robiłem wkłucie. Ciężko też jest z podnoszeniem czegokolwiek tak 2-3 dni. Docelowo więc powinno być ok, jak będę sobie w domu aplikował w spokojniejsze dni ;) A jak z poziomem odporności? To się okaże dopiero w przeciągu 0,5 roku czy jest poprawa. Oby.

 

 

Kolejny mały krok do przodu - złożyłem w dziekanacie swoją pracę inżynierską, wyrobiłem się w terminie (tylko nas dwóch z roku, lol) , a więc obrona za niecały już miesiąc :) Moja trzecia praca dyplomowa napisana w życiu ;)

 

To teraz trochę mniej optymistycznie... jak byłem w szpitalu w Gdańsku w grudniu to zalecono mi kontrolę w poradni chorób zakaźnych w związku z wykryciem norowirusa. Akurat termin miałem teraz ;) Pan profesor powiedział, że norowirusa to... nie leczy się, bo nie ma jak. Natomiast moje biegunki nasiliły się, więc zrobili dodatkowe badania i niestety - zakażenie bakterią clostriudium difficile dodatnie :/ Już po raz trzeci.... To był czwartek, 22 marca, a więc... tydzień przed weselem :| Profesor chciał mnie położyć na oddziale, minimum dwa tygodnie leczenia. Wyjaśniłem jednak sytuację i zgodził się na leczenie poza szpitalem. Tydzień leczenia, przerwa na wesele, powrót do leczenia, kontrola - jeśli nic się nie poprawi to szpital. Trochę to dziwnie, bo skoro takie zakażenie (zaraźliwe dla osób z obniżoną odpornością lub biorącymi antybiotyki) to z drugiej strony... mogę chodzić do pracy. Zapytałem o to, bo teraz w robocie też  mamy zapierdol i nie mogę liczyć na wolne czy coś... i profesor odparł, że to moja decyzja, mogę dostać zwolnienie, więc nie wziąłem. Już jest nieco lepiej, ale cały czas mam obawy czy zdążę się wyleczyć :/ Dodatkowo od wczoraj katar i kaszel się nasiliły... no daj Boże siłę na ten tydzień chociaż;)

  • Lubię! 2
Odnośnik do komentarza
16 minut temu, Reaper napisał:

Genialny artykuł o autyzmie, lepiej się tej choroby nie da przedstawić niż na przykładzie tego chłopaka.

 

http://wyborcza.pl/7,161389,23210629,geniusz-zna-szesc-jezykow-i-uczy-sie-mowic.html?utm_source=facebook.com&utm_medium=SM&utm_campaign=FB_Gazeta_Wyborcza

Co Ty gadasz. To fatalny stereotyp, że wszyscy (albo dużo/większość) autystów ma jakiś niesamowity talent i że są sawantami, co mówią w 5038725 językach albo znają 93587 cyfr liczby pi. Wg statsów, które znalazłem, 10% autystów jest sawantami. To oczywiście więcej niż w reszcie populacji, ale to nadal zdecydowana mniejszość.

 

https://www.wisconsinmedicalsociety.org/professional/savant-syndrome/resources/articles/savant-syndrome-2013-myths-and-realities/

 

 

  • Lubię! 2
Odnośnik do komentarza

Niestety to nie zawsze prawda - zaburzenia ze spektrum autyzmu nie są powiązane z wyższym ilorazem inteligencji. Są autyści ponadprzeciętnie inteligentni (zazwyczaj z górnej granicy spektrum, jak ci z ZA), są i upośledzeni umysłowo, i to najczęściej z autyzmem głębokim. Pytanie, czy to nie inne pojmowanie świata, nieumiejętność porozumienia się, czyli właściwie uniemożliwienie rozwoju normatywnego dla dzieci w danym wieku (brak odpowiedniej stymulacji) powoduje obniżoną inteligencję, nie zmienia to faktu że przypadek z tego artykułu jest raczej wyjątkiem.

  • Lubię! 2
Odnośnik do komentarza

OK, nie wiedziałem, że ten odsetek jest tak mały, ale bardziej chodziło mi o działanie człowieka z autyzmem, o tę niemożność skomunikowania się pomimo pełnej racjonalności w pojmowaniu tego co dzieje się dookoła. Nawet jeśli nie są geniuszami, to zakładam, że nie są "przygłupami" na jakich wyglądają, tylko normalnymi ludźmi zamkniętymi w ułomnym ciele.

Odnośnik do komentarza

Dodam jeszcze, że ja mam w rodzinie chłopaka ze stwierdzonym aspergerem i faktycznie jest niezwykle uzdolniony. Szczęśliwie udało się znaleźć dla niego dobrą szkołę, która przygotowała dla niego tok studiów dostosowany do zainteresować i obecnie ma chyba 8h tygodniowo chemii :)

Odnośnik do komentarza
27 minut temu, Reaper napisał:

OK, nie wiedziałem, że ten odsetek jest tak mały, ale bardziej chodziło mi o działanie człowieka z autyzmem, o tę niemożność skomunikowania się pomimo pełnej racjonalności w pojmowaniu tego co dzieje się dookoła. Nawet jeśli nie są geniuszami, to zakładam, że nie są "przygłupami" na jakich wyglądają, tylko normalnymi ludźmi zamkniętymi w ułomnym ciele.

ale to tak sobie tylko w to wierzysz bo ci się robi wtedy miło na serduszku? nice xd

  • Lubię! 1
  • Zmieszany 1
Odnośnik do komentarza
  • 3 tygodnie później...

Dziękuję. No jednak nie, bo powodów do smutku ciągle nie ubywa. 

 

Nie wiem co robić. Od tylu lat próbuję wyleczyć biegunki. Ciągle w czymś idę do przodu, a tu ciągle (HEHE) w dupie. Próbowałem trzech dietetyków, próbowałem samemu się ograniczać, kilka razy leżałem na oddziale gastrologii, mam stwierdzone choroby jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego) i inne problemy z tym związane, cały czas jestem narażony na zakażenie clostriudium (już 3 razy), widzieli mnie wszyscy gastrolodzy, chodziłem teraz do profesora od chorób zakaźnych, wynik na bakterię ujemny, więc.... "a może się uda" kolejnym lekiem, kolejny lek co wiadomo co powoduje, a ten jeszcze 120zł/5 kapsułek.  Już nie choruję, nie mam gorączek, nie miałem L4, gdy wszyscy chorowali, prychali i grypy, ale mam wieczną biegunkę. Jestem czasem wycieńczony, chociaż nigdzie nie mogę tego okazać, staję w nocy po 2-3 razy do kibla. Muszę ogarniać kibel, w promieniu 15 minut zawsze jak gdzieś idę. Diagnozowałem się na oddziale geriatrii w Gdańsku znaleźli mi norowirus, którego nie zna się przypadków leczenia, tutaj w Szczecinie to samo. Wszyscy rozkładają ręce i każą się przyzwyczaić, tak żyć, bo widocznie tak przy tych chorobach będzie. Ja wiem, że to nie jest coś tak ciężkiego, ale naprawdę odbiera mi to siły, żeby dalej się spełniać, czuję się bezradny, bezsilny. Nie poddaję się, ale nie mam żadnych perspektyw, alternatyw.

 

 

Odnośnik do komentarza
  • 1 miesiąc później...

Ile razy mówimy, mam dość, nie mam już siły czemu ja... Mam ciężko i takie tam, narzekanie to czasem nasze drugie albo i pierwsze imię. Życie jednak szybko nas potrafi zweryfikować i postawić przed nami obraz - a mogło być gorzej.

 

Ostatni tydzień przezywalem te problemy z pozwoleniem na budowę, kiedy ostatecznie wyszła lipa i wszystko trzeba próbować od nowa, przesunac, wszystkie plany przeorganizować o tak dalej to myślałem właśnie 'mam dosc' czemu jest tak ciężko. Usłyszałem wtedy o tym wypadku autobusu z dzieciakami, trochę można sobie zweryfikować podejście do życia - wziac się w garść i próbować dalej. Wczoraj wieczorem znowu dostałem mocny cios na jape, byłem na wizycie u profesora, przyszedł opis tomografii brzucha, mam zmiany ogniskowej w wątrobie, sledzionie i  po jednej w każdej nerce. Oczywiście, że może to być nic groźnego i w to wierzę, że skończy się na jakiejś cyscie czy torbieli, ale wyobraznia siłą rzeczy swoje. Od razu dostałem skierowanie do szpitala na hematologie, bo wymagana jest ekspresowa konsultacja i możliwe, że badania pet. Bóg zna mnie najlepiej i jestem pewien, że daje mi do dzwigania krzyż, który jestem w stanie udźwignąć. Trzymajcie kciuki.

 

  • Lubię! 2
Odnośnik do komentarza
  • 1 miesiąc później...

Wielu z Was życzy przy różnych okazjach przede wszystkim zdrowia, pytacie też czy można jakoś pomóc, czy czegoś potrzebuję itp. Tak, teraz jest okazja. Na początku przeczytajcie to do końca, a potem... just do it 1f642.png?_nc_eui2=AeFYkbi3Li4qC8t08gMcl:)

Ja swój mecz rozgrywam już od 9 lat, chociaż czasami wydaje mi się, że to już doliczony czas, a mi brakuje kilku goli albo, że maczał tu palce Fryzjer, bo wynik z góry ktoś ustawił, przekupił, ewentualnie, że gram z Barceloną, samemu będąc Hutnikiem Szczecin. Jednak w każdej sekundzie tego meczu daję z siebie wszystko na 1948%, bo wiem, że środkiem do celu jest determinacja i gryzienie trawy w każdej chwili. Tracę głupie gole, a czasem po pięknych akcjach przeciwnika, ale zawsze wyciągam piłkę z siatki i walczę o odrobienie strat. Cieszę się z każdej rozegranej minuty, udanego odbioru, podania, akcji, strzału czy gola, to spełnianie małych marzeń w drodze do większych. Czasami jednak bywa i tak, że sytuacja na boisku jest wykreowana przez nieprzewidziane zjawiska, na przykład musimy grać pod wiatr (znamy to z naszego stadionu), ale tak silny, że praktycznie sami możemy sobie strzelić samobója kopiąc w drugą stroną, na warunki nie mamy bezpośrednio wpływu, ale zawsze jest rozwiązanie, węższa gra, większa współpraca, gra po ziemi. I wtedy gra zespołowa potrafi pokonać przeciwności.

Nie piszę tego przez przypadek, w tej chwili w Polsce strasznie brakuje krwi. Krew, która potrafi ratować życie czy potrafi się leczyć. W niektórych częściach Polski są obniżane dawki leków ze względu na braki krwi i osocza, całkiem możliwe, że będzie to się pogarszało, bo latem zawsze jest więcej wypadków i więcej potrzeba krwi. Jedyne co możemy zrobić to...tak, po prostu oddać krew i osocze! To tylko jeden dzień, chwila, a może tyle! Boisz się igieł? Nie żartuj! Jeśli uważasz, że to jest ból to chyba serio nie wiesz co to znaczy 1f642.png?_nc_eui2=AeFYkbi3Li4qC8t08gMcl:) Nie lubisz 'klimatu'? Ja też nie lubię szpitala, ale mi daje to życie, a Ty możesz je ofiarować komuś innemu. I nie chodzi tylko o mnie, bo krew jest potrzebna w wielu, wielu przypadkach.

W piłce zawsze doceniamy drużyny, które zostawiają na boisku swoje serce, kiedy widać, że nie odpuszczają nawet mimo braku odpowiednich umiejętności, jeśli chcecie oglądać dalej mój życiowy mecz i wielu wielu innych osób, które tak samo albo i nawet więcej pragną grać dalej - teraz macie na to realny wpływ.

TYLKO oddajcie krew!

  • Lubię! 1
Odnośnik do komentarza
  • 3 tygodnie później...

To jest pompa, tam wkładasz strzykawki z lekiem, do strzykawek przykręcasz kabel ;) który zakończony jest igłą, którą wbijam sobie w brzuch. W pompie ustawiam prędkość przepływu i się toczy, jedna dawka na 3 tygodnie to jedna strzykawka (30 ml) z lekiem a) i 8 strzykawek z lekiem (50ml)  b). 

Odnośnik do komentarza
  • 4 tygodnie później...

A jebać to wszystko.

 

Wczoraj pisaliście, że to normalne leczyć się prywatnie to prywatnie. Gdzie jest granica a gdzie zdrowie pacjenta. 1,5 roku temu miałem rezonans głowy sporo zmian, ale były inne ważniejsze sprawy, wątroba, nerka, jelita, przeszczep i tak dalej. Z racji, że wkręciłem się w prywatną opiekę lux med postanowiłem leczyć się równolegle, różne schorzenia jednocześnie, bo na NFZ wizyta u specjalisty to co kilka miesięcy. Ogarnąłem ortopedę. Bo mnie plecy bolały, dostałem skierowanie na kinyzyterapia, już poza pakietem, ale chuj 5 wizyt po 50zl. Pomagało, ale do czasu. Poszedłem do rodzinnej prywatnie. Badanie krwi i moczu w pakiecie. Zapalenie  jelita, dróg moczowych i coś tam przy kręgosłupie. No ok, tabsy rozkurczowe i antybiotyk. W dzień pracuje i funkcjonuje normalnie. W nocy nie mogę spać z bólu. I tak już chyba trzeci tydzień. Dziś ostatnia tabletka antybiotyku, nie przeszło. Chuj tam. W między czasie wizyta u neurologa, która wcześniej odkładałem. No i mam jakąś przyspieszona reakcja niz normalny czlowiek, a na płycie z rezonansu widać sporo zabrzurzen mózgu. Nie ma co gdybać czy to przejściowe, czy choroba atakuje mózg czy coś autoimmunologiczne...no trzeba diagnostyki mocnej i to szybkiej.no i mnie opierdolila że tak długo czekałem. Skierowanie od razu na rezonans łba z kontrastem. Poza pakietem i tylko w jednej placówce - 620zl.

 

Ok idę do rodzinnej. Przyjmuje tylko w dwa dni po 16 żebym po pracy skoczył do niej. Idę więc na NFZ. Nie ma jej. Ale mogę iść do innej, no ok ja tylko po skierowanie. Pojechałem , pokazałem. Swoje choroby z wypisu. No ale co ja panu nie mogę dać skierowania na rezonans, tylko neurolog.... Niech pan idzie na NFZ do neurologa (mówiłem coś o terminach?) On da skierowanie. A da mi pani skierowanie do neurologa teraz?

 

Nie

 

Bo pan nie jest moim pacjentem. Niech pan przyjdzie w poniedziałek, będzie pana doktor. Ja pracuję od rana...

 

No to w środę będzie po 16.

 

Wiecie co bym teraz zrobił? Nic logicznego mnie nie przekonuje, że to działa prawidłowo. Wziąłbym butelkę wódki i wypił od razu.

Odnośnik do komentarza

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić obrazków. Dodaj lub załącz obrazki z adresu URL.

Ładowanie
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...