Znajdź zawartość

Wersja: FM 14.3.1 Baza danych: Średnia [14.3.0] Ligi: Anglia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Polska, Portugalia, Włochy (tylko najwyższe) Dodatkowe kraje: brak Dodatkowe pliki: FM Revolution Final Update (uaktualnienie transferowe na dzień 02.09.2014) --- Karierę zacząłem jako bezrobotny. Moim zamiarem było przejęcie zespołu, który jako pierwszy zwolni menedżera. W grę wchodził jednak klub, który przynajmniej w pewnym stopniu lubię, bo w przeciwnym wypadku, znając życie, nie pograłbym zbyt długo. Wraz z początkiem listopada pojawiły się dwa wakaty, w Pogoni Szczecin i Interze Mediolan. Z racji tego, że gra w polskiej lidze jakoś nigdy mnie nie kręciła, wybrałem włoski zespół. Inter po 10 kolejkach ligowych zajmował w Serie A rozczarowującą 10. pozycję z bilansem 3-3-4. W Lidze Europy poprzedni szkoleniowiec radził sobie nadspodziewanie dobrze, w trzech meczach grupowych odniósł komplet zwycięstw, nie tracąc przy tym ani jednego gola (bilans 7:0). Rywale nie byli jednak wymagający, włoskiemu zespołowi przyszło się mierzyć z takimi tuzami światowego futbolu jak EA Guingamp, Mlada Boleslav i Panathinaikos. Zespół z Mediolanu nadal ma również szansę na zdobycie Pucharu Włoch. Mój poprzednik nie zdążył tu niczego zepsuć, choć bardzo się starał. Do tej pory została rozegrana dopiero trzecia runda kwalifikacyjna (pierwsza, w której występował Inter), w potyczce z Brescią dość szczęśliwie Nerazurri zwyciężyli po rzutach karnych. Kadra zespołu, jaką zastałem, napawa mnie sporym optymizmem. Z takim składem możemy powalczyć o Puchar Włoch, przy odrobinie szczęścia wygrać Ligę Europy, a także znacznie poprawić pozycję w Serie A. Głębia składu pozwala na walkę na wszystkich trzech frontach. W bramce jedynym słusznym wyborem jest 29-letni Samir Handanovic. Solidnym zmiennikiem dla Słoweńca będzie Juan Pablo Carrizo, natomiast Tomasso Berni może liczyć na występy jedynie w ostateczności. Na lewej stronie obrony do wyboru mam aż trzech zawodników. Najlepszy z nich wydaje się być Yuto Nagatomo mogący grać również po przeciwległej stronie defensywy. Zbliżony poziom prezentuje Alvaro Pereira, jednak u mojego poprzednika nie spisywał się najlepiej. Trzeci w hierarchii jest wypożyczony z Romy młody Brazylijczyk Dodo. Podstawową parę stoperów powinni stworzyć Ranocchia i Vidic. Obaj potrafią się świetnie ustawić, bardzo dobrze grają głową oraz są bezbłędni w odbiorze piłki. Na ich wschodzącą gwiazdą jest również 22-letni Juan Jesus, który póki co nieco odstaje umiejętnościami od wymienionych dwóch zawodników, ale za sezon albo dwa może być ostoją defensywy. W odwodzie są jeszcze młody Ibrahima Mbaye oraz doświadczony Marco Andreolli. Rolę podstawowego defensywnego pomocnika będzie pełnił wypożyczony z Rubina Kazań Yann M’Vila. Jego naturalnym zmiennikiem będzie reprezentant Chile Gary Medel, który może również grać na środku obrony bądź jako środkowy pomocnik. Wyżej ustawieni będą środkowi pomocnicy określeni przeze mnie jako „trzej muszkieterowie”: Guarin, Hernanes i Kovacic. To oni mają być mózgiem drużyny i odpowiadać za stwarzanie okazji dla naszych napastników. Alternatywą w razie kontuzji lub przemęczenia któregoś z nich będzie Kuzmanovic, a także młody Nigeryjczyk Joel Obi. Do rotacji będzie wykorzystywany tutaj również Medel. O ile w obronie i pomocy mamy kłopot bogactwa, o tyle w ataku już nie jest tak dobrze. Najlepiej prezentuje się wszechstronny Dani Osvaldo, któremu nie powiódł się pobyt w Anglii. Pozostanie u nas na wypożyczeniu z Southampton do końca sezonu. Duet napastników powinien uzupełnić mający już swoje lata Rodrigo Palacio. Argentyńczyk nigdy jednak nie przekonywał mnie swoimi umiejętnościami. Jego rodak Mauro Icardi jest jeszcze młody i nie do końca rozwinięty piłkarsko, co stawia go na trzecim miejscu w hierarchii. Do dyspozycji mam jeszcze 19-letniego Peruwiańczyka Andy’ego Polo, niestety poziom jego umiejętności nie pozwala rozpatrywać go nawet jako potencjalnego zmiennika. Pozostanie on w pierwszym zespole do czasu, aż w styczniu nie znajdę jakiegoś napastnika na odpowiednim poziomie.